کاهگل: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mord Alipour (بحث | مشارکت‌ها)
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏کاربرد: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۴۲:
با وجودی که ساختن این خمیر در نهایت سادگی انجام می‌شد، درحال حاضر چگونگی مخلوط و مقدار هر کدام از مواد امری [[حساس]] می‌بود، چرا که با کمبود کاه مادهٔ کاهگل ترک برمی‌دارد و با کمبود مقدار خاک الیاف کاه مانع روانی آب باران می‌شود.
 
کاهگلی که برای پوشش بام‌ها ساخته می‌شده استمی‌شده‌است کاه کمتری داشت و در عوض به خمیر آن خاک شنی، از شن چاه می‌افزودند تا در مقابل باران به جای کاه قشر کاهگل را تقویت نماید و برای کاهگلی که برای پوشش دیوار تهیه می‌شد کاه بیشتری به مخلوط اضافه می‌کردند تا متن کاهگل صاف‌تر شود و نیز ترک برندارد.
 
با به کاربردن خاک رس سرخ‌تر، کاهگل رنگ سرخی به خود می‌گرفت و متن آن برای گرفتن نقوشی از گچ آماده می‌شد.
خط ۴۸:
قشر کاهگل [[عایق]] است، گرما و سرما از آن عبور نمی‌کند، باران از پوشش‌های گنبدی و سقف‌های طاقی آن نشست نمی‌کند، همهمهٔ کوچه‌ها و بازارها در آن گم می‌شود و لازم به توضیح نیست که گردآمدن خواص این چند عایق در یک ماده به ندرت دیده شده‌است.
 
کاهگل ارزان بوده و در اغلب شهرهای ایران به فراوانی یافت می‌شده استمی‌شده‌است. قیمت خروار آن ناچیز بوده و با این مقدار کاه سطوح بزرگی از اندود گل را مسلح می‌کرده‌اند.
 
ضمن آن که کاهگل را همه کس می‌توانسته بسازد و مأوای خود را با آن بپوشاند و حفظ کند.