والتر هینتس: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏زندگی‌نامه: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۵۶:
هینتس در مقدمه کتاب داریوش و ایرانیان آورده‌است: «من در تلاش برای توصیف تاریخ و فرهنگ ایران باستان در چارچوبی روشن و شفاف، خود را شاگرد سپاسگزار یاکوب بورکهارت می‌شناسم.»
 
هینتس پس از سال ۱۹۶۰ بیش از پیش به موضوعات ایران باستان علاقه یافت و تا حدود بسیار زیادی از مطالعات پیشین خود در تاریخ عصر جدید دست کشید. علاقهٔ روزافزون او از آن پس به مطالعه دربارهدربارهٔ تمدن و زبانهای هخامنشیان و ایلام باستان گرائیده است.
والتر هینتس با اینکه باستان شناسباستان‌شناس نبود عضو انستیتوی باستان‌شناسی آلمان نیز بود. وی شاگردان زیادی را در زمینه ایرانشناسی تربیت کرد که هریک از آن‌ها برای روشن تر شدن گوشه‌ای تاریک از تاریخ این سرزمین کوشیدند، هاید ماری کخ با کتاب" از زبان داریوش" با ترجمه و بررسی گل نوشته‌های عیلامی پژوهش در تاریخ اقتصادی_اجتماعی هخامنشیان را تا حد زیادی آسان کرد. نجات گویونچ، میرکمال بنی پور، پاول لوفت، هاینتس گئورگ می‌گود نیز شاگرد هینتس بودند که پیرو مکتب «اشپولر، هینتس، رومر» بودند. اما یکی از برجسته‌ترین شاگردان هینتس دکتر [[پرویز رجبی]] است که حدود چهارده سال شاگرد وی بوده‌است. هزاره‌های گمشده و جشن‌های ایرانی از تالیفاتتألیفات اوست.
 
تاکنون کتاب «دنیای گمشده عیلام» (ترجمه فیروز فیروزنیا، ۱۳۷۱) از او به زبان فارسی منتشر شده بود.