روش پیمزلر: تفاوت میان نسخه‌ها

شنونده باید هر جمله یا عبارت را با صدای بلند تکرار کند. هنگامی که از وی خواسته می‌شود جمله‌ای را به زبان مقصد ترجمه کند، گوینده مدت زمانی را سکوت می‌کند تا شنونده فرصت فکر کردن و بیان جمله را داشته باشد. پیمزلر معتقد بود که این کار باعث می‌شود تا ذهن زبان‌آموز درگیر شود و وی صرفا تقلید طوطی‌وار از جملات نداشته باشد. به اعتقاد پیمزلر ایجاد فاصله زمانی بین گوینده و شنونده بهترین روش شبیه‌سازی یک محیط واقعی برای زبان‌آموز است.

 

 

جدول تکرار پیمزلر در سال ۱۹۷۶ دارای این فواصل زمانی بود: ۵ ثانیه، ۲۵ ثانیه، ۲ دقیقه، ۱۰ دقیقه، ۱ ساعت، ۵ ساعت، ۱ روز، ۵ روز، ۲۵ روز، ۴ ماه، ۲ سال.

 

 

پیمزلر بر مهارت شنیداری تاکید دارد و این روش کاملاً شنیداری است. وی معتقد بود که یادگیری از طریق شنیدن و تکرار کردن "یادگیری طبیعی" است و کاملاً با مهارت خواندن و نوشتن فرق می‌کند. درست مانند یک کودک که از طریق شنیدن و تکرار کردن زبان را می‌آموزد. این روش علاوه بر آموزش گرامر به صورت طبیعی، تلفظ و بیان زبان آموز را نیز به درستی ارتقا می‌دهد. گویندگان این روش در آموزش هر زبان از گویندگان بومی آن زبان انتخاب شده‌اند در نتیجه زبان‌آموز لهجه را به خوبی فرا می‌گیرد.

 

== منابع ==