بخش گواور: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
کیان سرمستی (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۳۲:
}}
 
'''بخش گواور''' یکی از بخش‌های تابعه [[شهرستان گیلانغرب]] در [[استان کرمانشاه]] در [[غرب ایران]] است. این بخش در ۸۵ کیلومتری غرب شهر کرمانشاه قرار دارد و فاصلهٔ آن از شهر گیلانغرب ۶۵ کیلومتر است. این منطقه دارای اقلیم سرد و نیمه مرطوب است و در گذشته و تا حدودی امروزه هم محل ییلاق سران و عشایر ایل بزرگ کلهر بوده استبوده‌است.<ref>اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.</ref> احتمال شهرستان شدن این بخش در آینده با نام شهرستان کلهر هم بنا بر گفته هایگفته‌های مسئولین زیاد است.
 
== جمعیت ==
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش گواور در سال ۱۳۹۰ برابر با ۲۴۴۰۴ نفر بوده‌است .
 
مرکز بحش گواور '''شهر سرمست''' می‌باشد. این شهر در دامنه کوه قلاجه واقع گردیده و گردنه قلاجه دارای طبیعت بسیار زیبایی می‌باشد که مسافرین عبوری را خصوصاً در فصل تابستان بخود جذب می‌نماید. سوغات معروف این شهر گوشت گوسفند است که با توجه به آب وهوای خوب منطقه و زمینها کشاورزی حاصلخیز، در سطح استان کرمانشاه طرفداران زیادی دارد. همچنین شهر سرمست با وجود رستورانها وکبابیهای زیاد که با استفاده از گوشت تازه گوسفندی از میهمانان و مسافرین پذیرایی می‌نمایند بعنوانبه عنوان یک استراحتگاه بین راهی عمل می‌نماید.
مهمترین محصول کشاورزی منطقه گندم، جو، نخود، چغندرقند و ... می‌باشد. وجود جنگلهای وسیع و با ارزش بلوط ایرانی از ویژگی هایویژگی‌های بارز منطقه محسوب می‌شود دیگر گونه هایگونه‌های گیاهی مهم منطقه عبارتند از : زبان گنجشک ،بنه،کیکم ،زالزالک ،گلابی وحشی ، بادام کوهی ، شیرین بیان و انواع گندمیان. سنجاب ایرانی بز و پازن ،پلنگ ،گرگ ،تشی ،گربه جنگلی ،خرگوش ، کفتار ،شغال ،خرس قهوه ای، روباه معمولی ،کبک وانواع عقاب، دلیجه ،یله مار ، گرزه مار ومار کوتوله پارسی از مهمترین گونهمهم‌ترین هایگونه‌های جانوری این منطقه به شمار می آیند.<ref>[http://www.irancities.ir سایت مرجع شهرهای ایران]</ref>
 
مذهب مردم در خود شهر سرمست و بیشتر روستاهای حومه شیعه بوده و در [[دهستان حیدریه]] اهل حق می‌باشند.{{مدرک}}
 
== معنی گواور در لغت‌نامه دهخدا ==
گواور. [ گ ُ وِ ] (اِخ) نام یکی از دهستانهای بخش گیلان و همچنین نام مرتعی است واقع در ۱۰۰۰۰ گزی خاور گیلان و کنار شوسهٔ شاه آباد به ایلام که بین سراب قنبر و بارکله واقع شده استشده‌است. هوای آن ییلاقی و سردسیر است. تابستان خانوارهایی از گله داران ایل کلهر در این مرتع در سیاه چادر (سیه مال) و آلاچیق ساکن می‌شوند و به زراعت دیم می‌پردازند و بعد از شهریورماه و برداشت محصول و افشاندن تخم به گرمسیر حدود مرز ایران و عراق مراجعت می‌کنند و در نواحی مختلف به شغل گله چرانی مشغول می‌شوند. طول مرتع در حدود ۱۵۰۰۰ و عرض آن ۶۰۰۰ گز و ارتفاع متوسط آن از سطح دریا ۱۵۸۰ گز است، پس هوای تابستان آن معتدل است. اسامی چشمه سارهای مهم آن به شرح زیر است: چقارشیه، چرمی، کمره، چشمه غلامی، چشمه جادر، روتوند وسین،چشمه حاجگه شیرزادی، جعفری،حقی
بهرام بگ، صیادیان، کرکول وزه. آبش از رودخانهٔ محلی است. دهستان از یک ده و صدها مزرعه تشکیل شده. تابستان در حدود ۱۲۰۰ خانوار از ایل کلهر برای تعلیف احشام و زراعت دیم به آن می‌آیند و زمستان مراجعت می‌نمایند.<ref>[http://www.vajehyab.com لغت‌نامه دهخدا]</ref>
 
== روستاها ==
* دهستان حیدریه:(کفرآور)که در اصل از کرف که یک نوع درخت بوته ای است گرفته شده استشده‌است که درکناردر رودخانهکنار هایرودخانه‌های این منطقه رویش زیادی داشته استداشته‌است ومتاسفانه الان از بین رفته است
 
قلی قلی
خط ۱۲۳:
File:عکس۰۲۸۰.jpg|جنگلهای بادام در ارتفاعات بخش گواور
File:عکس۰۹۱۲.jpg|بعد از یک روز بارانی در فصل بهار
File:عکس۰۳۶۲.jpg|لاله هایلاله‌های واژگون در ارتفاعات بخش گواور
File:زمستان سرمست.jpg|سرمست مرکز بخش گواور در زمستان
File:بارش برف در سرمست مرکز بخش گواور.jpg|بارش برف در سرمست مرکز بخش گواور