سید مهدی هاشمی (پاسدار): تفاوت میان نسخه‌ها

'''سید مهدی هاشمی''' (۱۳۲۳–۶ مهر ۱۳۶۶) از اعضای اولیه و مؤسسان [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]] و برادر داماد [[آیت‌الله منتظری]]، قائم‌مقام [[رهبر جمهوری اسلامی]] و از اعضای اولیه [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]] بود که بعد از مدت کوتاهی اخراج شد.

وی پیش از انقلاب به اتهام معاونت در قتل [[سید ابوالحسن آل‌رسول (شمس‌آبادی)|آیت‌الله شمس‌آبادی]] دستگیر و در فروردین‌ماه ۱۳۵۵ محکوم شده بود. او پس از انقلاب، مسئول واحد [[روابط عمومی]] و عضو شورای عالی فرماندهی سپاه بود و مسئولیتمسئوليت نهضت‌های آزادی‌بخش [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]] را به‌عهده داشت وکه تابا انحلالاخراج وی این واحد به فعالیت در این سمتانحلال ادامهپیدا دادکرد. هاشمی پیش از انقلاب همراه با [[محمد منتظری]] با گروه‌های مسلح در [[لبنان]] و [[لیبی]] در ارتباط بود.

در [[ماجرای ایران - کنترا|ماجرای مک فارلین]]، او متهم شد که برای اولین‌بار این ماجرا را در روزنامه لبنانی «الشراع» فاش کرده‌است، این در حالیست که وی در آن زمان در زندان به سر می‌بردکرده‌است<ref>برنامه خشت خام، قسمت چهل و ششم، گفتگو با احمد منتظری.</ref>. وی مدتی بعد دستگیر شد و به اتهام قتل [[سید ابوالحسن آل‌رسول (شمس‌آبادی)|آیت‌الله شمس‌آبادی]] و چند نفر دیگر توسط [[علی رازینی]] مجدداً محاکمه و در نهایت اعدام شد.<ref>[https://web.archive.org/web/20090626195412/http://www.hamshahrionline.ir/News/?id=37061 همشهری]</ref><ref>[http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1705834 اعتماد]</ref>

او در آن سال‌ها یکی از چهره‌های شناخته‌شده در فضای سیاسی و در بین فرماندهان سپاه پاسداران بود. با وجود این سوابق اما مهدی هاشمی در سال ۶۵ توسط وزارت اطلاعات دستگیر شد. [[محمد محمدی ری‌شهری]]، وزیر اطلاعات وقت، دلیل دستگیری مهدی هاشمی را کشف یک خانه تیمی وابسته به تشکیلات نهضت‌های آزادی‌بخش اعلام کرد. یکی از اتهامات مهدی هاشمی که در اعترافات تلویزیونی او هم برجسته شد، صدور دستور قتل برخی از افراد از جمله آیت‌الله [[سید ابوالحسن شمس‌آبادی|سیدابوالحسن شمس‌آبادی]]، [[امیرعباس بحرینیان]]، [[شیخ صفر علی قنبرزاده]] و [[عباسقلی حشمت]] بود.<ref name=ToolAutoGenRef1/>

سردمداری این جریان را هم [[سید ابوالحسن شمس‌آبادی|آیت‌الله شمس‌آبادی]] بر عهده داشت. [[آیت‌الله منتظری]] در خاطرات خود نقل می‌کنند که پس از تبعید ما در آن زمان آیت‌الله شمس‌آبادی گفته بود که [[امام حسین]] اینها را لت و پارشان کرد. بعد امام هم در یکی از صحبت‌هایشان در نجف گفتند که این آخوندهایی که این چنین صحبت می‌کنند می‌بایست عمامه‌شان را برداشت و رسوایشان کرد.<ref>{{یادکرد کتاب | عنوان=(کتاب حکومت اسلامی نوشته آیت‌الله خمینی ص 200) | تاریخ بازبینی=۰۱ سپتامبر ۲۰۱۳}}</ref> این صحبت‌ها در [[نجف آباد]] و [[قهدریجان]] داغتر از جاهای دیگر بود. در قهدریجان دو محله وجود داشت محله علیا و سفلی. یک محله طرفدار [[آیت‌الله خمینی]] بودند و یک محله طرفدار [[آیت‌الله خویی]]. شمس‌آبادی مرتب در این محله علیه شهید جاوید سخنرانی می‌کرد و به ما و طیف طرفدار امام بد و بیراه می‌گفت. بعد متأسفانه تعدادی از بچه‌های انقلابی خواستند اورا به قول خودشان گوش مالی دهند، که او را به قتل رساندند. متأسفانه از این قبیل تندروی‌ها در سال‌های بعد انقلاب هم بسیار شاهد آن بودیم. در صورتی که این کارها بر خلاف شرع و قانون است.<ref>{{یادکرد کتاب | عنوان=(کتاب خاطرات ص ۲۶۸) | تاریخ بازبینی=۰۱ سپتامبر ۲۰۱۳}}</ref>

پس از انقلاب و مطرح شدن قائم مقامی منتظری در سال ۱۳۶۴، پرونده شمس‌آبادی بار دیگر به جریان افتاد. افرادی داعیهٔ حمایت از خون شمس‌آبادی را داشتند که در قبل از انقلاب از مخالفان سرسخت او بودند. این همه در حالیست که [[یرواند آبراهامیان]] در کتابش به نام [[ایران بین دو انقلاب]] قتل شمس‌آبادی را با توجه به صحبت‌های افراد موجود در ساواک که به خارج گریخته بودند به حکومت شاه و به خاطر سخنرانی اعتراضی او علیه تقویم شاهنشاهی و تغییر تاریخ رسمی کشور نسبت می‌دهد.<ref>«حجت‌الاسلام شمس‌آبادی، روحانی برجسته اصفهان، چند روز پس از یک سخنرانی علیه تقویم جدید کشته شد. هر چند پلیس پنج دانش آموز را در رابطه با این قتل دستگیر کرد علمای محلی با رد ادعای مقامات، اعتصابی عمومی در بازار اصفهان ترتیب دادند.» ایران بین دو انقلاب: ۵۴۷</ref>

در اتهامات پرونده [[سید مهدی هاشمی (پاسدار)|سید مهدی هاشمی]] در زمان دستگیری توسط [[ساواک]] آمده‌است که وی قول همکاری به آن‌ها داده‌است. اگرچه در آن زمان اعلام وفاداری به شاه و بیزاری از فلان کس روشی بود برای خلاصی هرچه زودتر از زندان و بسیاریتعدادی از افراد از این حربه استفاده می‌کردند.

[[مک فارلین]] مشاور ارشد [[رئیس‌جمهور]] وقت آمریکا [[رونالد ریگان]] و همراهان او به دور از اطلاع نهادهای رسمی و همچنین مجلس جهت انجام یک سری مذاکرات وارد تهران شده بودند و مذاکراتی انجام دادند. این قضایا توسط [[منوچهر قربانی فر]] روشن شد. قربانی فر فتوکپی مکاتباتش با کنگر لو را به وسیله [[امید نجف آبادی]] برای [[آیت الله منتظری]] فرستاد و طبعاً [[ماجرای مک فارلین]] در بیت ایشان مطرح شد و موجب تعجب همگان گردید. [[آیت الله منتظری]] در خاطرات خود می‌نویسد: روزی [[آیت الله هاشمی رفسنجانی]] به بیت ما آمد. من از ایشان از این ماجرا سؤال کردم. ایشان تعجب کردند و گفتند که از کجا به این مسئله پی بردید؟ گفتم از طریق جن‌ها… گفت بنا داشتیم بعداً خدمتتان عرض کنیم. پس از آن [[احمد خمینی|سید احمد خمینی]] هم از من همین سؤال را کرد و من بازگفتم از طریق جن‌ها… نامه‌های قربانی فر را سید مهدی هاشمی توسط رابطانی که در لبنان داشت به [[روزنامه الشراع]] رساند و باعث افشای این رابطه شد. سپس آقایان برای توجیه کار با علم کردن این موضوع می‌خواستند به طرف‌های آمریکایی خود بفهمانند که ما با طرفداران صدور انقلاب، به قول آمریکایی‌ها تروریست و با مخالفان این مذاکرات برخورد کرده‌ایم. در همان زمان بسیاری از تلکس‌هایی که به منزل ما می‌آمد از همین موضوع حکایت داشت.<ref>{{یادکرد کتاب | عنوان=(خاطرات آیت‌الله منتظری ص 272) | تاریخ بازبینی=۰۱ سپتامبر ۲۰۱۳}}</ref>

[[آیت الله منتظری]] در کتاب خاطرات خود در ذیل این حوادث اینگونه می‌نویسد:<ref>{{یادکرد کتاب | عنوان=(خاطرات منتظری ص 272-275) | تاریخ بازبینی=۰۱ سپتامبر ۲۰۱۳}}</ref>