حالت طبیعی (بیوشیمی): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب (۱۴.۹ core): + رده:ساختمان پروتئین |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۱:
در [[زیستشیمی|بیوشیمی]]، حالت طبیعی یک [[پروتئین]] یا [[اسید نوکلئیک]] عبارت است از شکل تا شده یا/و جمع شدهٔ آن، که یک حالت
در [[فلزشناسی]]، حالت طبیعی، به فلزهایی اشاره دارد که به صورت شیمیایی به صورت غیرمرکب یافت میشوند.
== پروتئینها ==
در حالی که تمامی مولکولهای پروتئین با زنجیرههای ساده و بدون انشعاب از اسید آمینهها شروع میشوند، وقتی کامل میشوند، شکلهای سه بعدی خیلی خاصی را به خود میگیرند؛ آن شکل نهایی، که به عنوان [[ساختار سوم]] شناخته میشوند، شکل تا شدهای است که دارای کمترین میزان [[انرژی آزاد ترمودینامیکی|انرژی آزاد]] میباشد. همین ساختار سوم پروتئین که به صورت تا شده میباشد، پروتئین را قادر به اجرای وظایف زیستی اش میسازد. در حقیقت، تغییرات در شکل پروتئینها، منشأ اولیهٔ چندین بیماری [[انحطاط اعصاب]] میباشد، از جمله بیماریهایی که توسط [[پریون]]ها و [[آمیلوید]]ها بوجود میآیند (مانند [[جنون گاوی]]، [[بیماری کورو]] و [[بیماری کروتزفلد جاکوب]]).
تعداد زیادی از [[آنزیم]]ها و پروتئینهای غیرساختاری دیگری، بیشتر از یک حالت طبیعی دارند، و با تبدیل بین این حالتها عمل میکنند یا دستخوش تنظیمات میشوند. با این حال، «حالت طبیعی» تقریباً
پروتئینهای تا شده و باز شده، اغلب به سادگی با بررسی حل پذیری آنها در آب، تشخیص داده میشوند، چرا که پروتئینهای زیادی پس از تغییر شکل دادن حل ناپذیر میشوند. پروتئینها در حالت طبیعی، ساختار ثانویه یا ساختار دومی را تعریف خواهند کرد که میتواند به صورت طیفی، با [[رنگتابی دورانی]] و با [[Nuclear magnetic resonance spectroscopy of proteins|NMR]] تشخیص داده میشوند.
|