لاکهید سی-۱۴۱ استارلیفتر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۳۵:
نخستین پرواز استراتژیک ترابری در عملیات سپر صحرا پرواز یک هواپیمای سی-۱۴۱ فرماندهی ترابری هوایی نظامی از [[شاخه هوایی نظامی ۴۳۷ام]] از [[پایگاه نیروی هوایی چارلستون]] در [[کارولینای جنوبی]] و در تاریخ ۷ اوت ۱۹۹۰ انجام شد. سی-۱۴۱ ثابت کرد که یک هواپیمای ترابری پرقدرت در عملیات سپر صحرا یا [[عملیات طوفان صحرا]] است و در طول ۸٬۵۳۶ مأموریت ترابری، ۱۵۹٬۴۶۲ تن بار و ۹۳٬۱۲۶ مسافر را جابه‌جا نمود.<ref>{{یادکرد کتاب |نام=|عنوان = Matthews and Holt 1992, p. 37-40| ناشر =}}</ref>{{سخ}}
در ۱ جون ۱۹۹۲، به دنبال انحلال [[فرماندهی ترابری هوایی نظامی ایالات متحده]]، همه هواپیماهای سی-۱۴۱ و شاخه‌های (گروه‌های) ترابری هوایی که به آن‌ها اختصاص یافته بود به فرماندهی تازه تأسیس حمل و نقل هوایی ([[فرماندهی حمل و نقل هوایی ایالات متحده]] :AMD: Air Mobility Command) فرستاده شد. هواپیماهای سی-۱۴۱ متعلق به [[فرماندهی اندوخته نیروی هوایی ایالات متحده]] (AFRC: Air Force Reserve Command) و [[گارد ملی هوایی ایالات متحده]] (ANG: Air National Guard) و واحدهای آن‌ها نیز به فرماندهی حمل و نقل هوایی فرستاده شدند.{{سخ}}
در ۱۶ سپتامبر ۲۰۰۴، سی-۱۴۱ در تمام وظایف خود در واحدهای نیروی هوایی ایالات متحده خارج شد و تنها وظایفش در واحدهای اندوخته نیروی هوایی و گارد ملی هوایی برای پاسخ دهی به باقی‌مانده مدت خدمات عملیاتی خود محدود شد. به همین ترتیب در ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۵ تنها هشت هواپیمای سی-۱۴۱ همچنان در پرواز بود که همگی به شاخه ترابری هوایی ۴۴۵ام از اندوخته نیروی هوایی واقع در [[پایگاه هوایی رایت-پترسون]] متعلق بودند، در سال‌های ۲۰۰۵٬۲۰۰۴ و ۲۰۰۶ هواپیماهای سی-۱۴۱ متعلق به شاخه ترابری هوایی ۴۴۵ام بیشتر برای تخلیه اعضای مجروح در
در سال ۱۹۹۴، یکی از هواپیماها در پایگاه هوایی رایت-پترسون توسط خدمه آن به عنوان [[هانوی تاکسی]] (شماره سریال نیروی هوایی: ۰۱۷۷–۶۶) شناخته شد، نخستین هواپیمایی که در سال ۱۹۷۳ برای انجام [[عملیات بازگشت به خانه]] در روزهای پایانی [[جنگ ویتنام]] به منظور بازگرداندن اسیران جنگی ایالات متحده به خانه در شمال ویتنام فرود آمد.{{سخ}}
در سال ۲۰۰۵، هانوی تاکسی و دیگر هواپیماها توسط نیروی هوایی سردسته هوایی عملیاتی انتخاب شدند که برای تخلیه کسانی که در جریان طوفان کاترینا پناهنده شده بودند در جریان بود، این هواپیما به همراه سایر هواپیماها در این عملیات‌ها هزاران نفر از جمله بیماران و آسیب دیدگان نیازمند خدمات پزشکی را جابه‌جا و تخلیه نمودند.{{سخ}}
خط ۴۳:
'''سی-۱۴۱ اِی'''{{سخ}}
مدل اصلی هواپیمای استارلیفتر، سی-۱۴۱ اِی تعیین شده بود، که می‌توانست ۱۵۴ مسافر، ۱۲۳ چترباز یا هشتاد برانکارد برای مجروحان در کنار محل نشستن برای ۱۶ را حمل نماید، همه ۲۸۴ فروند از مدل اِی ساخته شدند، سی-۱۴۱ ای در آوریل ۱۹۶۵ وارد خدمت رسانی شد، خیلی زود مشخص شد که گنجایش حجمی هواپیما در مقایسه با گنجایش حمل بار تقریباً کم است، این هواپیما باید از فضای فیزیکی خود کم می‌کرد پیش از آن که به محدودیت وزنی خودش اشکال وارد شود، سی-۱۴۱ ای می‌توانست ده عدد تخته بار اصلی استاندارد ۴۳۶ ال را حمل نماید و ظرفیت کل حمل بار آن ۲۸٬۹۰۰ کیلوگرم بود. این هواپیما همچنین می‌توانست بارهای ویژه مانند [[موشک مینیتمن]] را جابه‌جا نماید.{{سخ}}
ناسا لاکهید سی-۱۴۱ نمایشی را فراهم آورد که ال-۳۰۰ نام گرفت، هواپیمایی که برای خانه تلسکوپ [[رصدخانه هوابرد کویپر]] و پرواز در ارتفاعات بسیار زیاد بهبود یافته بود، این هواپیمای ان سی-۱۴۱ ای ناسا هم‌اکنون در [[مرکز پژوهش‌های آمس ناسا]] در [[میدان هوایی فدرال مافت]] واقع در ایالت کالیفرنیا
'''سی-۱۴۱ بی'''{{سخ}}[[پرونده:C-141A C-141B comparison.JPEG|بندانگشتی|چپ|هواپیمای سی-۱۴۱ مدل بی کشیده تر جلوتر از یک سی-۱۴۱ مدل اِی]]
در هنگام خدمت رسانی، سی-۱۴۱ نشان داد که پیش از آن که پر و انباشته شود گنجایش حجمی آن پر می‌شد، بدین معنی که اغلب هواپیما گنجایش حمل وزن اضافه داشت که به هدر می‌رفت چراکه محل حمل بار پر بود. برای درست کردن اشکال دیده شده در مدل اصلی و بهره بردای از همه ظرفیت‌های سی-۱۴۱، همه ناوگان ۲۷۰ تایی در حال خدمت سی-۱۴۱ ای کشیده تر شدند و گنجایش حداکثر حجم بار مورد نیاز به آن‌ها اضافه شد. برنامه تبدیل بین سال‌های ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۲ رخ داد و نخستین این هواپیماها در دسامبر ۱۹۷۹ تحویل داده شد. این هواپیمای بهبود یافته سی-۱۴۱بی نام گرفت. تخمین زده شده بود که برنامه کشیده تر شدن هواپیما و در شرایطی که گنجایش آن افزایش یافته بود باعث شود ۹۰ فروند از هواپیمای جدید خریداری شود. همچنین یک بوم مخزن برای
'''سول ۲'''{{سخ}}
در سال ۱۹۹۴، همه ۱۳ فروند سی-۱۴۱بی با انجام اصلاحاتی به سول ۲ (ماموریت‌های ویژه سطح پایین ۲: Special Operations Low-Level II) تبدیل شدند، که به هواپیما توانایی پرواز در سطوح پایین به هنگام شب را می‌داد، تجهیزات ناوبری به آن افزوده شد و دفاع متقابل آن بهبود یافت. این هواپیما توسط فرماندهی حمل و نقل هوایی به همراه [[فرماندهی ماموریت‌های ویژه نیروی هوایی]] (AFSOC) مورد استفاده قرار گرفت.{{سخ}}
خط ۵۶:
== مشخصات (سی-۱۴۱بی) ==
'''ویژگی‌های کلی'''
* خدمه: ۵ تا ۷ نفر: ۲ خلبان، ۲ مهندس پرواز، یک ناوبر، یک افسربارگیری (افسربارگیری دوم به صورت عادی استفاده می‌شد، در سال‌های بعد ناوبرها تنها در
* درازا: ۵۱٬۳ متر (۱۴۸ فوت و ۴ اینچ)
* [[درازای بال]]: ۴۸٬۸ متر (۱۶۰ فوت و ۰ اینچ)
| |||