اخترزیستشناسی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←داخل منظومه شمسی: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند مدارگرد به متن |
||
خط ۴۵:
=== داخل منظومه شمسی ===
برای کاوش درون منظومه شمسی میتوان فضاپیماهایی مجهز به دستگاههای پردازشگر که قابلیت اندازهگیری و آزمایش در سیاره مقصد را دارند راهی فضا کرد. گزینه دیگر سنجش از دور است، مثلاً نقشهبرداری از توزیع گاز متان در اتمسفر مریخ که به وسیلهٔ سفینههای [[مدارگرد]] انجام میگیرد. این شیوه به ما امکان میدهد فقط بیوسفر فعال سطح سیاره هدف را با استفاده از سنجش گازها مطالعه کنیم. در مقابل رهیافت سنجش در محل (In Situ) امکان بررسی بیوسیگناتورهایی نظیر مولکولهای خاص یا ایزوتوپ عناصر سازنده مولکولها که لزوماً متعلق به سیستمهای در حال حیات نیستند را نیز فراهم میکند و نیز از آنجایی که تشخیص یک [[بیومارکر]] به تنهایی نمیتواند دلیلی برای حضور حیات در حال یا گذشته سیارهای باشد، بایستی مجموعهای از این بیومارکرها بطور همزمان بررسی گردند. البته دانشمندان بر سر اینکه باید دنبال مواد آلی تشکیل دهنده حیات زمینی یا حداقل چیزی شبیه به آن باشیم یا نه، هنوز به توافق چندانی نرسیدهاند. بسیاری از آنان اعتقاد دارند حیات سیارات دیگر الزامی برای شباهت داشتن به الگوهای آشنای زمینی ندارند و باید از این قید و بند رها شد. برخی دیگر معتقدند در حال حاضر ناچاریم تحقیقات خود را بر روی جستجوی سیارات و حیات زمین مانند متمرکز کنیم.
- ماورای منظومه شمسی: به خاطر فاصله زیاد زمین تا مرز منظومه شمسی در حال حاضر نمیتوان از گزینه ارسال سفینه برای بررسی وضعیت آنسوی منظومه شمسی استفاده کرد؛ بنابراین ناچاریم به اطلاعات بدست آمده از مشاهدات از راه دور بسنده کنیم. تاکنون بیش از ۲۰۰ سیاره خارج منظومه شمسی شناسایی شدهاست ولی اغلب آنها متفاوت از ان چیزی هستند که بتوان انتظار حضور حیات در آنها را داشت. مأموریت فضایی «داروین» نام پروژهای است که توسط آژانس فضایی اروپا (ESA) با هدف تحقیق دربارهٔ اتمسفر سیارات خارج منظومه شمسی مثل میزان گاز ازن و پراکسی راهاندازی شدهاست. وظیفه اصلی داروین جستجوی منابع بزرگ اکسیژن مولکولی، ازن، آب، دیاکسید کربن و متان در این سیارات است. به نظر میرسد این پروژه با چالشهای جدی مواجه خواهد شد. میدانیم درخشش یک ستاره بسیار بیشتر از درخشش سیاره اش است. این مطالعات میتواند با بکارگیری ابزار آلات حساس طیفسنجی که بتواند نور منحرف شده توسط سیاره دور را طوری آنالیز کند تا به ترکیب گازهای تشکیل دهنده اتمسفر پی ببرد به نتایج قابل قبولی نایل گردد. نکته کلیدی در اینجا اینست که این گازها در صورتی میتوانند به مقادیر قابل تشخیص برسند که بطور مستمر توسط سیستمهای زیستی باز تولید شوند. هر مخلوط گازی که در اتمسفر سیارهای شروع به گسترش میکند نمیتواند به وسیلهٔ واکنشهای غیر زنده تولید شوند بلکه حاکی از فعالیتهای زیستی روی آن سیاره است. اگر گازها توسط این فعالیتها بطور مستمری بازتولید نشوند به صورت معدنی جذب کانیهای سیاره شده و از غلظت آن کاسته میشود
|