نیروی هوایی مصر: تفاوت میان نسخه‌ها

در پی عقب نشینی بریتانیا از سرزمین [[فلسطین]] که تحت‌الحمایهٔ این کشور بود و بر پایی دولت اسرائیل در تاریخ ۱۴ مه ۱۹۴۸، نیروهای مصر به عنوان بخشی از اتحاد نظامی [[اتحادیه کشورهای عرب|اتحادیهٔ عرب]] در پشتیبانی از فلسطین در برابر اسرائیل وارد فلسطین شدند. هواپیماهایی که در این عملیات شرکت داشتند عبارت بودند از بمب افکن [[شورت استرلینگ]]<ref>{{cite web|last=Crawford|first=Alex|title=Stirlings in Egypt|url=http://www.acig.info/CMS/index.php?option=com_content&task=view&id=204&Itemid=47|publisher=ACIG.org|accessdate=30 January 2013}}</ref>، [[داگلاس سی-۴۷ داکوتا]] که به عنوان بمب افکن سبک عمل می‌کرد و اسپیت‌فایر.

[[پرونده:Egyptian bombing 1948.jpg|thumbnail|بمباران تل آویو در [[جنگ عرب‌ها و اسرائیل (۱۹۴۸)|جنگ ۱۹۴۸ اعراب و اسرائیل]] به وسیلهٔ مصر]]

[[پرونده:Nitzanim bombarded.jpg|thumbnail|[[نیتزانیم]] پس از بمباران به وسیلهٔ مصر در [[نبرد نیتزانیم]]]]

ارتباط با بریتانیا دوباره بهبود پیدا کرد و وضعیت جنگی ادامه‌داری که میان مصر و اسرائیل حکمفرما بود خرید جنگ‌افزار را تضمین می‌کرد. اسپیت‌فایرهای جدید ام کی۲۲ برای جایگزینی مدل‌های پیشین خریداری شد. در اواخر سال ۱۹۴۹ مصر نخستین جنگندهٔ جت خود [[گلاستر میتیور|گلاستر میتیور اف۴]] را مدت کوتاهی پس از دریافت [[دیهاویلند ومپایر|دیهاویند ومپایر اف بی۵]] دریافت نمود. پس از [[انقلاب ۱۹۵۲ مصر|انقلاب مصر در سال ۱۹۵۲]] دولت مصر مصمم شد تا از وابستگی به جنگ‌افزارهای بریتانیایی رها گردد. در سال ۱۹۵۵ زیر نظر رئیس‌جمهور وقت [[جمال عبدالناصر]] مصر آغاز به خرید جنگ افزارهای شوروی نمود. این جنگ افزارها شامل هواپیما نیز می‌شد. نخستین هواپیماهایی که از شوروی خریداری شد عبارت بودند از جنگنده [[میگ-۱۵]]، بمب افکن [[ایلوشین-۲۸]]، ترابری [[ایلوشین-۱۴]] و آموزشی [[یاک-۱۱]]. معلم‌های اهل چکسلواکی نیز به همراه این هواپیماها آمدند. در این پریود زمانی بود که مصر موفق شد نخستین هواپیمای بومی خود را مونتاژ کند. این هواپیما طراحی شده در [[چکسلواکی]] بود و [[بوکر ۱۸۱|جمهوریه بوکر-۱۸۱ بستمان]] نام داشت و یک هواپیمای آموزشی بود.

پس از این که دولت مصر [[کانال سوئز]] را در سال ۱۹۵۶ ملی کرد، مصر مورد حملهٔ اسرائیل، فرانسه و بریتانیا قرار گرفت. این درگیری به [[بحران سوئز]] معروف است. مصری‌ها تلفات بسیاری دادند. این درگیری گرچه تلفات بسیاری برای مصر بر جا گذاشت، ولی پیامد آن برای مصر یک پیروزی سیاسی بود و نیروهای سه دولت متخاصم از این کشور کاملاً عقب نشینی کردند. این درگیری سبب شد تا مصر نیروی هوایی خود را بدون کمک بریتانیا بازسازی کند.

[[پرونده:Ha300.jpg|بندانگشتی|چپ|[[حلوان ۳۰۰]]]]

 

تا میانهٔ دههٔ ۱۹۶۰ هواگردهای بریتانیایی جای خود را کاملاً به هواگردهای [[شوروی]] دادند. اتحاد شوروی تجهیزکنندهٔ اصلی نیروی هوایی مصر و بسیاری از دیگر کشورهای عربی گردید. این موضوع سبب شد تا نیروی هوایی مصر بسیار مدرن شده و کارایی جنگی آن افزایش پیدا کند. [[میگ-۲۱|میگ-۲۱ فیشبد]] در اوائل دههٔ ۱۹۶۰ وارد نیروی هوایی مصر شد و سرعت نیروی هوایی مصر را به ۲ ماخ رساند. میگ-۲۱ برای دو دهه جنگندهٔ اصلی مصر بود. در سال ۱۹۶۷ مصر ۲۰۰ فروند میگ-۲۱ داشت. همچنین در اواسط دههٔ ۱۹۶۰ نیروی هوایی مصر شکاری بمب افکن‌های [[سوخو-۷]] خود را به پرواز درآورد.