|
|Imagesize=250
|Image_Alt=
[[پرونده:Tehran|Image_Caption= Conference, 1943.jpg|بندانگشتی|چپ|از چپ به راست: [[ ژوزف استالین]] ، دبیرکل [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|شوروی]] ،؛ [[ فرانکلین دلانو روزولت]] ، رئیس جمهور[[ رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا|رئیس‌جمهور]] و[[ایالات متحده آمریکا|ایالات متحدهٔ آمریکا]]؛ [[ وینستون چرچیل]] ، نخست وزیرنخست‌وزیر [[بریتانیا]] ، در ایوان سفارت [[اتحاد جماهیر شوروی ]] در [[تهران ]]]] ▼|Image_Caption=The "[[Grand Alliance (World War II)|Big Three]]" at the Tehran Conference{{سخ}}<small>Left to right: Joseph Stalin, Franklin D. Roosevelt and Winston Churchill.</small>
|Thumb_Time=
|AKA=Tehran Summit
|Participants=[[وینستون چرچیل]] (Primeنخست‌وزیر Minister: United Kingdomبریتانیا),،{{سخ}}[[فرانکلین دلانو روزولت]] (President:رئیس‌جمهور ایالات Unitedمتحدهٔ Statesآمریکا)،{{سخ}}[[ژوزف استالین]] (Premier:دبیرکل Sovietاتحاد Unionشوروی)
|Location=Soviet embassy,[[سفارت روسیه در تهران|سفارت شوروی]]، [[تهران]]، [[دودمان پهلوی]]
|Date={{start date|1943|11|28|df=y}} to {{end date|1943|12|1|df=y}}
|nongregorian=
|Deaths=
|Result= توافق بر سر گشایش جبههٔ دوم علیه آلمان نازی، در ۱ مهٔ ۱۹۴۴
|Result=Consensus to open a second front against Nazi Germany by 1 May 1944
|URL=
}}
'''کنفرانس تهران''' ([[اسم رمز]]: یوریکا) با شرکت [[ وینستون چرچیل]]، [[ فرانکلین دلانو روزولت]] ، و [[ ژوزف استالین]] از [[۶ آذر|۶]] تا [[۹ آذر]]ماهآذرماه [[ ۱۳۲۲ (خورشیدی)|۱۳۲۲]] ([[۲۸ نوامبر]] تا [[۱ دسامبر|اول دسامبر]] [[۱۹۴۳ (میلادی)|۱۹۴۳]]) به صورت سرّی و محرمانه در [[سفارت شورویروسیه در تهران|سفارت شوروی]] در [[تهران]]، پایتخت [[ایران]] برگزار شد. ▼▲[[پرونده:Tehran Conference, 1943.jpg|بندانگشتی|چپ|از چپ به راست: [[استالین]] دبیرکل [[اتحاد جماهیر شوروی]]، [[روزولت]] رئیس جمهور[[ایالات متحده]] و [[چرچیل]] نخست وزیر [[بریتانیا]] در ایوان سفارت [[اتحاد جماهیر شوروی]] در [[تهران]]]]
[[پرونده:Global Conference - Tehran.webm|بندانگشتی|ویدئویی از کنفرانس تهران و حضور سران متفقین در تهران.]]
▲'''کنفرانس تهران''' ([[اسم رمز]]: یوریکا) با شرکت [[چرچیل]]، [[روزولت]] و [[استالین]] از [[۶ آذر|۶]] تا [[۹ آذر]]ماه [[۱۳۲۲]] ([[۲۸ نوامبر]] تا [[۱ دسامبر|اول دسامبر]] [[۱۹۴۳ (میلادی)|۱۹۴۳]]) به صورت سرّی و محرمانه در [[سفارت شوروی در تهران|سفارت شوروی]] در [[تهران]]، پایتخت [[ایران]] برگزار شد.
این کنفرانس در پی [[کنفرانس قاهره]] و پیش از کنفرانس‌های [[کنفرانس پتسدامپوتسدام|پتسدامپوتسدام]] و [[کنفرانس یالتا|یالتا]] برگزار شد. هدف کلّی همهٔ این کنفرانس‌ها توافق دربارهٔ چهرهٔ جهان پس از پایان [[جنگ جهانی دوم]] بود.
مسایلموضوعات اصلیاصلی‌ای که به نتیجه رسیدرسید، شاملعبارت بود از: تاریخ و ابعاد پیاده شدن نیروهای بریتانیایی و آمریکایی در فرانسه و حملهحملهٔ تهاجمیتهاجمیِ نیروهای روسی در ارتباط با آن، منابع اختصاص یافتهاختصاص‌یافته به جبهه‌های [[ایتالیا]]، [[بالکان]] و [[میانمار|برمه]] که چرچیل نمی‌خواست مورد غفلت قرارگیرند،واقع بودشوند.
مهم‌ترین توافقی که در این کنفرانس به‌دست آمد، دربارهٔ گشایش [[جبهه دوم|جبهه]] در غرب [[غرب اروپا]] بود. در خلال این کنفرانسکنفرانس، در روز ۲۹ نوامبر، چرچیل به جهت شجاعت و دلاوری نیروهای ارتش شوروی در پاسداری از شهر استراتژیکاستراتژیکِ [[استالینگراد]]، یک شمشیر را که به [[شمشیر استالینگراد]] شهرت یافتیافت، به استالین اهدا کرد.
این کنفرانس از این جهت سریسرّی بود که آلمانهاآلمان‌ها در صدد ترور رهبران سه کشورکشورِ درگیر در جبههجبههٔ مقابل [[نیروهای محور|متحدین]] بودند. [[آدولف هیتلر|هیتلر]] خود به یک افسر آلمانی به نام سرهنگ کنراد زینر مأموریت ترور را واگذار کرد. نام این عملیات را هم آلمان‌ها «عملیات پرش بلند» نام نهادند (شرح این عملیات در کتابی با نام ''عملیات پرش بلند'' تدوین شده‌است).
این نشست تأثیر مهمی بر [[جنگ جهانی دوم]] داشت. آمریکاآمریکا، با تجهیز [[ارتش سرخ|ارتش سرخ (شوروی)]]، به آن کمک کرد تا [[ارتش آلمان نازی]] را در دروازه‌های شهر [[استالینگراد]] نابود کند. به همین خاطرخاطر، ایران «پل پیروزی متفقین» لقب گرفت. برگزاری نشست رهبران متفقین در تهران در مشخص کردن سرنوشت جنگ هم نقشینقش بسزایی داشت. [[نبرد نرماندی|عملیات دی دیدی‌دی و هجوم سربازان متفقین به سواحل نرماندی]] [[فرانسه]] در تهران کلید زده شد. استالین خواستار اجرای این عملیات بود تا از فشار ارتش آلمان در جبههجبههٔ شرقی علیه شوروی کاسته شود. اما چرچیل مخالف بود و طرح‌های دیگری داشت. حضور روزولت در تهران و پشتیبانی او از ایدهایدهٔ استالین، چرچیل را مجبوروادار کرد تا این طرح را بپذیرد. متفقین همچنین در تهران متعهد شدند که پس از جنگ از ایران خارج گردندشوند و استقلال این کشور را به رسمیت بشناسند. اما با پایان جنگ، شوروی از این کار اجتناب کرد و اقدام به حمایت و تأسیس دولت‌های تجزیه طلبتجزیه‌طلب در آذربایجان و کردستان نمودکرد که البته با زیرکی نخست وزیرنخست‌وزیر [[احمد قوام]] و [[محمدرضاشاهمحمدرضا پهلوی|محمدرضاشاه]] و پشتیبانی [[آمریکا]]آمریکا، مجبور به عقب نشینیعقب‌نشینی و ترک ایران شد.<ref name="bbc.co.uk">[http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2014/11/141129_l41_doc_ww2_iran «مهمانان ناخواندهناخوانده‌ی تهران» در بی‌بی‌سی فارسی] ''bbc.co.uk فارسی'' تاریخ بازدید: 12۱۲ آذر 1393۱۳۹۳</ref>
== بی‌اطلاعی ایران ==
| 