برادران کوئن: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←سبک فیلمسازی: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۲۳:
بطور کلی میتوان گفت سینمای کوئنها چندان به سبک و سیاق خاصی پابند نیست، چرا که آنها انواع مختلفی از فیلم ساختهاند، از کمدیهایی چون بزرگ کردن آریزونا و قاتلین پیرزن، تا فیلم گنگستری (گذرگاه میلر)، [[فیلم نوآر]] (خون ساده و فارگو)، جنایی (فارگو، مردی که آنجا نبود و اینجا جای پیرمردها نیست)، عاشقانه (سنگدلی تحمل ناپذیر)، سیاسی و جاسوسی (پس از خواندن بسوزان)، یا اقتباسی از [[ادیسه|ادیسهٔ هومر]] در اوه برادر، کجایی. اما یک ویژگی عمده در اکثر این فیلمها فضای طنزآمیز و شوخیهای فراوان است. در مورد این که آیا فیلمهای کوئنها عمیق و بامعنی هستند یا فقط نوعی جک و شوخی ساده محسوب میشوند نمیتوان به راحتی قضاوت کرد. با توجه به این که ایتن در رشتهٔ [[فلسفه]] درس خوانده نباید وجه فلسفی آثارشان را فراموش کرد.
ویژگی دیگر فیلمهای این دو فیلمساز نظم خاصی است که روی [[فیلمنامه]] و قسمتهای مختلف آثار خودشان مراعات میکنند. آنها تمرکز و دقت خاصی روی تمام اجزای فیلمی که میسازند دارند، معمولاً کارهایشان را آثار هوشمندانه و نبوغآمیز توصیف میکنند. در کنار این، اکثر آثار کوئنها فضایی منحصربهفرد و ویژه دارد و نوعی غرابت خاص در آنها وجود دارد که در آثار هیچ فیلمساز دیگری نیست. برای نمونه بارتن فینک، لبوسکی بزرگ یا وکیل هادساکر فیلمهای عجیب و غریبی هستند که به آثار فیلمسازان دیگر شباهت چندانی ندارند. اما یکی از خصوصیات ثابتی که آنها در تمام آثارشان مراعات میکنند، آن است که فیلم خود را از عناصر معمولی
یکی دیگر از ویژگیهای فیلمهای جوئل و ایتن کوئن این است که روی جنبههای مختلف فیلمسازی تسلط فراوانی دارند، فیلمهایشان اغلب در بخشهای مختلف نظیر بازیگری، فیلمبرداری، صدابرداری، طراحی صحنه و لباس یا موسیقی برندهٔ جوایز معتبر جهانی میشود. برای نمونه میتوان به این جوایز اشاره کرد:
|