ردیف (موسیقی): تفاوت میان نسخه‌ها

الا زونیس{{efn|dir=ltr|Ella Zonis}} در کتاب ''موسیقی کلاسیک ایرانی''{{efn|dir=ltr|''Classical Persian Music''}} (۱۹۷۳) بر اساسی ردیفی که روح‌الله خالقی در [[هنرستان موسیقی ملی]] به او عرضه کرده بود، به تحلیل ردیف موسیقی ایران پرداخت. این ردیف بر اساس ردیف میرزاعبدالله بود و از طریق علینقی وزیری نقل و نت‌نویسی شده بود. از نکات قابل توجه این کتاب، شباهت‌هایی است که زونیس بین موسیقی سنتی ایرانی و موسیقی یونان باستان نشان داد. با این حال این کتاب به جهت نادیده گرفتن مفهوم «اوج» در بین گوشه‌های ردیف مورد نقد قرار گرفته‌است.<ref dir=ltr>{{پک|Hajarian|1999|ک=Ghazal as a Determining Factor|ص=6|زبان=en}}</ref>

 

 

[[ژان دورینگ]]، موسیقی‌دان فرانسوی، نیز چند کتاب در مورد ردیف موسیقی ایرانی نوشته که برخی به فارسی نیز ترجمه شده‌اند، از جمله کتاب ''ردیف سازی موسیقی سنتی ایران'' و کتاب ''سنت و تحول در موسیقی ایران''{{efn|dir=ltr|''La musique iranienne: tradition et évolution''}} (۱۹۷۰). در این آخری، دورینگ مدعی می‌شود که برخی از انواع ردیف (از جمله ردیف درویش‌خان و ابوالحسن صبا) ساده‌تر هستند و عموم موسیقی‌دانان را هدف گرفته‌اند اما برخی ردیف‌های سازی مخصوص سه‌تار یا کمانچه پیچیدگی بیشتری دارند و برای نوازندگان قهار طراحی شده‌اند. او همچنین در مورد این که ردیف موسیقی ایرانی از موسیقی آذربایجان و قفقاز تأثیر گرفته صحبت می‌کند. این کتاب به خاطر اطلاعات وسیعی که در مورد سازهای موسیقی ایرانی طرح کرده مورد ستایش قرار گرفته‌است.<ref dir=ltr>{{پک|Blum|1988|ک=Review of The Radif of Persian Music|ص=272-4|زبان=en}}</ref> همچنین این کتاب شامل نسخه‌ای از ردیف میرزاعبدالله است که توسط نورعلی برومند جمع‌آوری و به دورینگ عرضه شده بود.<ref dir=ltr>{{پک|Hajarian|1999|ک=Ghazal as a Determining Factor|ص=7|زبان=en}}</ref>