باوندیان: تفاوت میان نسخه‌ها

* کیوسیه: که منسوب به [[کاووس (ساسانی)|کیوس]] برادر انوشیروان بودند. او که مردی با صلابت ،صلابت، شجاع و بسیار بخشنده بود اهل ولایات با او آرام گرفتند و [[کاووس (ساسانی)|کیوس]] ، به پشتیبانی ایشان، جمله خراسان از ترکان خالی کرد. سلطنت و حکومت [[کاووس (ساسانی)|کیوس]] و فرزندان او از سال ۴۵ هجری تا ۳۹۷ طول کشید.

بدین ترتیب کیوس به [[طبرستان]] رفت و گوشه نشینگوشه‌نشین شد. فرزند وی فیروز نام داشت و نوه‌اش را [[باو]] بود. باو در زمان [[خسرو پرویز]] همراه وی در جنگ با ارتش روم شرکت کرد و پس از پایان جنگ خسرو پرویز، که دلاوری‌های باو را دیده بود، وی را شاه [[آذربایجان]] نامید؛ ولی پس از قتل خسرو پرویز توسط پسرش، [[شیرویه]]، باو به جرم وفاداری به خسروپرویز به زندان می‌افتد.

هر چند فرمانروایان این خاندان، بعدها برای حفظ قدرت موروثی خویش، ناچار به قبول آیین خلفا و اظهار اطاعت نسبت به آن‌ها شدند ولی تختگاه آن‌ها در جبال طبرستان تا مدت‌ها بعد همچنان کانون تشعشع روح [[ایرانی‌ها|ایرانی]] باقی‌ماند. از دوران خلافت [[مأمون]] هم، در حالی که، سالانه مبلغی به عنوان مال صلح به [[عباسیان]] می‌دادند، آیین پدران خود را حفظ کردند. با آن که شورش [[مازیار (قارنوندیان)|مازیار]] در طبرستان، ادامه حکومت آنهاآن‌ها را برای مدتی قطع کرد، اما در مدت زمان قیام [[علویان طبرستان]]، قدرت آن‌ها همچنان باقی بود و تا روی کار آمدن [[آل زیار]] نیز، این امر در همان تیره قدیم ادامه داشت. این سلسله تا پیش از روی‌کار آمدن صفویان می‌زیست تا در آن زمان توسط [[کیاهای چلاوی|چلاویان]] نابود شد.