استعمار نو: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Mossadegh US21.jpg|بندانگشتی|راست|250px|نواستعمارگری: هری ترومن رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا و محمد مصدق نخست‌وزیر ایران، دوسال بعد [[محمد مصدق|دولت ملی دکتر مصدق]] و نهضت ملی شدن صنعت نفت با [[کودتای ۲۸ مرداد]] (عملیات آژاکس) مواجه شد که حاصل ان برقراری حکومت استبدادی محمدرضا پهلوی و بازگشت دوباره او به قدرت بود.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=William H. Blanchard|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://books.google.com/books?id=d42R23Jq6SMC&pg=PA16&lpg=PA16&dq=neocolonialism+Mossadegh&source=bl&ots=DjexgmnndK&sig=cKoj0aVSsat0T1InEWMtMLRR0mI&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwiVl5CIj-HVAhWHuhoKHQyKD_4Q6AEIJTAA#v=onepage&q=neocolonialism%20Mossadegh&f=false|عنوان=Neocolonialism American Style, 1960-2000}}</ref>]]

 

این روش، شامل شیوه‌هایی چون ''تک‌محصولی کردن کشورهای [[جهان سوم]]''، ''سرمایه‌گذاری‌های خارجی توسط کشورهای ثروتمند'' و غیره می‌شود.

 

رشد اقتصاد «[[سرمایه‌داری]]» و صدور [[سرمایه]] برای بهره‌برداری از [[منابع]] سرزمین‌های دیگر، روابط اقتصادی کشورهای صنعتی [[استثمار]]گر را با کشورهای کوچک وارد مرحلهٔ تازه‌ای کرد؛ به این ترتیب که کشورهای [[صنعتی]]، از راه صدور سرمایه و مکانیسم جهانی قیمت‌ها و داد و ستد [[مواد خام]] با کالاهای ساخته شده و فشارهای سیاسی و اقتصادی، از کشورهای کم‌رشد بهره‌کشی می‌کنند و این رابطه عنوان «استعمار نو» (نئوکولونیالیسم) به خود گرفته‌است و بسیاری از ملت‌های کوچک و تازه آزاد شده را علیه این نوع رابطه سیاسی و اقتصادی برانگیخته است.

 

 

== جستارهای وابسته ==