باغسازی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
|||
خط ۵:
هنر باغسازی با تقدم و تأخر زمانی در کشورهایی نظیر ژاپن، ایران، انگلیس، فرانسه و ایتالیا وجود داشته‌است و در هر یک از این کشورها، این هنر به روش‌ها و شیوه‌های خاص خود انجام می‌گرفته‌است. به عنوان مثال در [[باغ‌های ژاپنی]] دخل و تصرف زیادی در طبیعت نمی‌شود و همه چیز همان گونه که هست، نهایت کمال و زیبایی را القاء می‌کند. برای مثال هریک از اشکال و ابعاد سنگ، در [[باغ ژاپنی]] معنای نمادین مشخصی دارد. سنگ بزرگ نشان کوه است، سنگ‌های تیز و سرکش نشان آتش و سنگ‌های صیقلی نمادی از آب. دربارهٔ [[باغ‌های معلق بابل]] هم بسیار شنیده‌ایم. باغهایی که حاکم بابل، [[بخت النصر]]، برای ملکه خود ساخته بود. باغهایی در چندین طبقه با تراس‌های وسیع درختکاری شده که بسیار شگفت انگیزتر نحوه آبیاری این تراس‌ها در سال ۶۰۰ ق.م. است.
در اصول باغسازی اروپا اما، نسبت به
=== باغسازی چیست؟ ===
خط ۱۹:
=== ویژگی‌های سرزمین مصر ===
باغهایی که از این دوره باقی مانده‌است تحت دیرالبجری است که بقایایی از این دوره باقی مانده‌است.
پایه و اساس معماری سرزمین مصر طبیعت بوده که فرم هرمی شکل داشته که تقلیدی از کوه‌ها است وسر
معبددیرالبحری از ویژگی‌های معماری و فضای سبز این دوره بوده که شامل یک تراس بوده و به عنوانیک آمفی تئاتر روباز استفاده
=== دوره یونان باستان ===
از قرن ۵ تا۴ پیش از میلاد بوده‌اند. شیوهٔ معماری و نوع استقرار معابد باز همگام با طبیعت بوده‌است و نظم هندسی معابد در کنار نظم طبیعی شکل می‌گرفته وبا آن ادغام
باغسازی در دوران [[یونان باستان]] بعد از اسکندر اهمیت پیدا می‌کند و با تسلط رومیان بر یونان پیشرفت خیلی زیادی در باغسازی حاصل می‌شود و اولین باغ یا پارک عمومی در دورهٔ یونان کهن احداث شد.
=== دوره روم باستان ===
از اواخر قرن ۴تاقرن ۵ پیش از میلاد بوده‌است. ویژگی‌های این دوره کاشت متقارن درختان، ایجاد فرمهای هندسی است فرم
باغسازی در قرون وسطی
ویژگی‌های این بخش: با از بین رفتن [[امپراطوری روم]] حدود دو قرن باغسازی و ویلاسازی از بین می‌رود و فقط محدود می‌شود به دیرها و معابد. عمدتاً در [[قرون وسطی]] هیچگونه اثر مهمی در باغسازی نمی‌بینیم. در
در قرن ۱۷ میلادی پادشاه انگستان که مخالف مذهب بوده دیرها را تعطیل می‌کند و باغسازی نیز تعطیل می‌شود که دوران نزول باغسازی و معماری است.
خط ۴۲:
از فرم گیاه نخل نیز تقلید می‌کرده‌اند.
هر م بزرگتر مربوط به رامسس دوم است به ارتفاع ۱۴۵ متر و دو هرم دیگر به ارتفاع ۶۴ متر است که مربوط به دو فرزند رامسس دوم است که در قاهره به نام gi za قرار دارند.
ستونهای این معابد معمولاً تقلیدی از طبیعت است. از گیاه papyrus برای سر ستونهای معابد و
مصری‌ها به این معتقد بودند که انسان‌ها دارای زندگی ابدی اند به همین دلیل معابدی را که برای یک فرد می‌ساختند معمولاً با سنگ بود ولی برای
توسعه باغسازی در قرون وسطی پیشرفتی در اروپا نداشته‌است. در معماری و در کلیهٔ
=== قرن ۱۵ تا انتهای قرن ۱۶ ===
== این دوره در [[تاریخ هنر]] و معماری به نام انسانگرایی و بها دادن به انسان می‌نامند. در این دوره ==
۱. یک سری روش‌های طراحی، معماری و روش‌های باغسازی را احیاکردند.{{سخ}}
۲. فرم
بر روی یک نقطه پرسپکتیو مرکزی کار می‌کردند (در قدیم) ولی در این دوره پرسپکتیو به صورت یک نقطه گریز به وجود می‌آید. از تابلوها به
قبل از این در نقاشی‌ها از شکل افراد استفاده می‌شد ولی از این دوران به بعد نقاشان به کشیدن منظره‌ها روی آوردند مثلاً در آثار داوینچی و رافائل می‌توانیم ببینیم.
باغهایی که ساخته می‌شد عمدتاً ویلا باغ بود. در بعضی از
== منابع ==
| |||