مک‌کینلی کانتر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۷۴:
هنگامی که با سربازان آمریکایی مصاحبه می‌کرد، اغلب اذعان می‌داشتند که تنها هدف آن‌ها این است که زنده به خانه بازگردند؛ که برای او یادآور سرودی از پروتستان‌ها بود. "When all my labors and trials are o'er / And I am safe on that beautiful shore [Heaven], O that will be / Glory for me! او از تأتر جنگ اروپا با حمل و نقل هوایی ارتش بازگشت. بعد از جنگ [[Samuel Goldwyn]] تهیه‌کننده او را مأمور کرد تا فیلم نامه‌ای دربارهٔ جانبازان بازگشته به خانه بنویسد. کانتر رمانی به سبک شعر منثور نوشت که به اسم پیروزی برای من چاپ شد. (۱۹۴۵) بعد از فروش حق فیلم رمانش، بابت اینکه نام فیلم به بهترین دوران زندگی ما تغییر کرده‌است ناراحت شد. (۱۹۴۶) همچنین جزئیات داستان را فیلم نامه‌نویس [[:en:Robert E. Sherwood|Robert Sherwood]] تغییر داده بود گفته می‌شود که او کنترل خودش را در مقابل Goldwyn از دست داده (عصبانی شده‌است) در ۱۵ ثانیهٔ اول فیلم نوشته شده‌است که بر اساس رمانی از مک کینلی کانتور، اما عنوان رمان ذکر نشده‌است. اگرچه مشخص است که داستان اصلی قدرتمند و پرمایه است و فیلم با موفقیت‌های بیشماری مواجه می‌شود و ۷ جایزهٔ آکادمی را از آن خود می‌کند.
 
در آغاز سال ۱۹۴۸ او یک دورهٔ سخت از تحقیق را با پلیس نیویورک آغاز می‌کند. او بجز گزارشگران تنها شهروندی است که به چنین اجازه ای برای بودن با گروه‌های ضربت پلیس دست می‌یابد. او بیشتر در شیفت شب و در حوزهٔ ۲۳ ام به گشت زنی می‌پردازد که قلمرو آن از بالای [[Park Avenue]] تا [[East Harlem|East Harlem را شامل می‌شود.]] این منطقه شامل بخش گسترده ای از ساکنین و دارایی است. این تجربه نقش بسزایی در شکل گیریشکل‌گیری بیشتر داستان‌های کوتاه جنایی او داشت مانند کار اصلی او signal thirty-two که در سال ۱۹۵۰ چاپ شد. ادبیات نگارشی او به خاطر استفادهٔ محدود از نقطه گذاری قابل توجه است. او برای فقدان علامت سؤال در نوشته‌هایش شناخته می‌شود و برای تأثیر بر روی [[:en:Cormac McCarthy|Cormac McCarthy]] مورد توجه است. مک کارتی به اپراه می‌گوید: کانتر اولین نویسنده ای است که در مواجه با او دیگران رو ترک کردم. کانتر یکی از سه نفر اولی است که برای ایجاد سبک خاص مک کارتی بر روی او تأثیرگذار بوده‌اند.
 
کانتر در زمان مأموریتش برای گزارش از سربازان جنگ جهانی دوم، او به اردوگاه کار اجباری [[Buchenwald concentration camp|Buchenwald]] زمانی که در ۱۴ فوریه ۱۹۴۵ آزاد شد وارد می‌شود. در طول دههٔ آینده تجربیاتش او را به سمت تحقیق برای نوشتن ''[[Andersonville (novel)|Andersonville]]'' سوق می‌دهند. (۱۹۵۵) رمان در بارهٔ اردوگاه کنفدراسیون اسرای جنگ است. یکی از دلایلی که او با آلمان‌ها مبارزه کرد و بعد از آن در بارهٔ چگونگی زندگی شهروندانی که در نزدیکی [[Buchenwald concentration camp|Buchenwald]] بودند، فکر کرد. در تلاش برای درک این قضیه بود که ایده‌های رمانش را گسترش می‌داد در این رمان تصویری دلسوزانه از چند شهروند شمالی در تضاد با افسران اردوگاه شرح داده شده‌است. او برای این رمان جایزهٔ پولیتزر را دریافت می‌کند. (۱۹۵۵)
خط ۱۷۳:
== میراث و افتخارات ==
* ۱۹۵۶ برندهٔ جایزهٔ پولیتزر کتاب ''Andersonville''
* در سال ۱۹۷۶ میدان Kantor-Mollenhoff در West Twin Park، وبستر سیتی به افتخار او و نویسندهٔ دیگری به اسم [[Clark R. Mollenhoff]] در جشن دویستمین سالگرد شهر نام گذارینام‌گذاری شد.
* در سال ۱۹۸۹ مسابقهٔ اتومبیل رانی مک کینلی کانتر در وبستر به افتخار او نام گذارینام‌گذاری شد.
* چاپ‌های اصلی بیش از چهل کتاب منتشر شدهٔ او به کتابخانهٔ Kendall Young وبستر سیتی توسط دوست قدیمی اش Richard Whiteman اهدا شد. همچنین بیش از یک میلیون به صندوق کتابخانه هدیه شد.