محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
MammothBot (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح پیوند(های) داخلی با ویرایشگر خودکار فارسی
Morteziano (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴:
| ساز =
| نوع_صوت =
| سبک = عامه‌پسند٬ [[پاپموسیقی کوچه بازاری]]
| فعالیت = [[خواننده]]، [[بازیگر]] سینما و [[رقاص]]
| مدت = ۱۳۳۹–۱۳۲۴
خط ۲۴:
| سازهای_برجسته =
}}
'''معصومه عزیزی بروجردی''' یا '''مَهوَش''' {{تتم|زمستان|۱۲۹۹|[[بروجرد]]|۲۶ دی|۱۳۳۹|[[تهران]]|خ}} یکی از خوانندگان زن ایرانی در سبک [[موسیقی کوچه بازاری|موسیقی کوچه‌بازاری]] (عامیانه یا لاله‌زاری) در دههٔ ۱۳۳۰ خورشیدی بود. این هنرمند از خوانندگان [[لاله‌زار]]ی به‌شمار می‌آمد و از چهره‌های [[کاباره]]ای تهران بود. مهوش در آغاز در محافل و مجالس خصوصی و عروسی‌ها برنامه داشت ولی بعد از [[کودتای ۲۸ مرداد]] ۱۳۳۲ در نخستین کابارهٔ مدرن تهران یعنی [[کافه جمشید]] به روی صحنه رفت و در بعد به موازات آن در باغ-کاباره بهشت تهران فعالیت می‌کرد.
 
خوانندگی مهوش شمار زیادی از مردم عادی و افراد معروف به داش‌مشدی یا جاهل‌ها (اوباش) را به خود جذب می‌کرد که در بسیاری مواقع رقابت بین جاهل‌ها باعث جنگ و جدال میان این افراد نیز بود. از جمله، بزرگ‌ترین دعوا در کافه جمشید میان گروهی به نام [[هفت‌کچلان]] با دیگر اوباش بر سر مهوش اتفاق افتاد. مهوش در چند فیلم سینمایی نیز علاوه بر رقص و خوانندگی بازی کرد. برخی از [[کارگردان فیلم|کارگردانان]] سینمای آن روز [[ایران]] برای تضمین موفقیت فیلم‌های خود حتماً صحنه‌ای از رقص و آواز مهوش را در فیلم خود می‌گنجاندند. [[عباس شباویز]] در آخرین سال زندگی مهوش چهار ترانه از او را در فیلم گل گمشده جای داد.