دام‌پزشکی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲:
'''دامپزشکی''' دانشی تجربی است که به شناخت، درمان و پیشگیری بیماری‌های حیوانات به غیر از انسان (non-human animals) می‌پردازد. در این رشته همچنین به بیماری‌های مشترک انسان و دام پرداخته می‌شود و دامپزشکی خط مقدم مبارزه و کنترل بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان است. بنابر گزارش سازمان بهداشت جهانی از 1709 بیماری انسان تعداد 832 بیماری از حیوان به انسان سرایت می کند که این نشاندهنده نقش مهم دامپزشکان در سلامت جامعه و پیشگیری از انتقال بیماری ها به انسان است.
 
مسئولیت ایمنی و بهداشت مواد غذایی با منشا دامی( از قبیل گوشت قرمز و سفید، تخم مرغ، عسل، شیر) بر عهده دامپزشکان است، همچنین دامپزشکان نقش پررنگی در تهیه و تولید برخی از واکسن های انسانی دارند، بطوریکه بیشتر محققین و اعضای موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی دامپزشک می باشند. پروفسورو حسیندامپزشکان میرشمسیدر پدراکثر واکسنمراکز تحقیقاتی پزشکی ایران دامپزشکو جهان فعالیت بودنددارند.
 
دامپزشکان در پیشرفت علوم پزشکی در رشته های مختلف نظیر میکروبیولوژی، فارماکولوژی، اپیدمیولوژی، ایمونولوژی و...نقش داشته اند و حتی موفق به کسب جایزه نوبل پزشکی شده اند. از جمله دانشمندان بزرگ علوم پزشکی کشور که دامپزشک هستند می توان به پروفسور حسین میر شمسی،شمسی (پدر واکسن ایران)، پروفسور حسن تاجبخش، پروفسور علی اسلامی، پروفسور عباس شفیعی، پروفسور محمد وجگانی و..اشاره کرد.
 
دامپزشکی در کنار پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی جز محبوبترین رشته های علوم پزشکی بوده و برای ورود به آن در ایران و سایر کشورها باید تراز علمی بالایی داشت.
 
دامپزشکی در کشورهای پیشرفته بدلیل عملکرد آن در طب پیشگیری جامعه از طریق مبارزه با بیماریهای مشترک بین انسان و دام، ایمنی و بهداشت مواد غذایی، تامین غذای جامعه، ساخت واکسن، مشارکت در تحقیقات پزشکی و...جز رشته های بسیار استراتژیک طبقه بندی شده است.
 
دامپزشکی دانشی کهن است و در ایران قدیم از دامپزشک به عنوان بیطار یاد می‌شده‌است. واژه انگلیسی دامپزشکی (veterinary) برای اولین بار توسط [[توماس براون]] در سال ۱۶۴۶ به کار گرفته شد.