تک قندی هارا می‌توان به وسیلهٔ عوامل اکسیدکننده و نسبتا ملایم ،ملایم، نظیر یون فریک {{chem|Fe|2+}} یا کوپریک {{chem|Cu|2+}}، اکسید نمود. کربن کربونیل به گروه کربوکسیل اکسیده می‌شود. گلوکز و سایر قندهایی که قادر به احیای یون کوپریک می‌باشند را قندهای احیاء‌کننده می نامند. یون کوپریک گلوکز و برخی قندهای دیگر را به مجموعهٔ پیچیده ای از اسیدهای کربوکسیلیک اکسید می‌کند. این خاصیت اساس واکنش فهلینگ می‌باشد که یک آزمون نیمه-کمّی برای جستجوی وجود قندهای احیاء‌کننده است که سال‌های زیادی برای جستجو و تعیین مقدار مقادیر افزایش یافتهٔ گلوکز در مبتلایان به دیابت قندی مورد استفاده قرار گرفته‌است . امروزه برای این منظور از روش‌های حساس تری استفاده می‌شود که متکی بر یک آنزیم ثابت شده بر روی نوار آزمایش می‌باشند و فقط نیاز به یک قطره خون دارند.<ref>اصول بیوشیمی لنینجر ، جلد اول ، ساختمان و کاتالیز ، برگردان رضا محمدی ، ویرایش ششم ، انتشارات آییژ ، ص 266</ref>
