ریچارد یکم: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ImanFakhri (بحث | مشارکت‌ها) |
ImanFakhri (بحث | مشارکت‌ها) |
||
خط ۴۴:
ابتدا فیلیپ در ۲۱ آوریل ۱۱۹۱ به [[صور (لبنان)|صور]] رسید و از آنجا عازم [[عکا]] شد ولی ریچارد در قیاس با فیلیپ سفر مهیج‌تر و خطرناک‌تری به عکا داشت. وی در راه رسیدن به عکا دچار توفان شد، تا نظم ناوگان وی از بین برود و تعدادی از کشتی‌ها مثل کشتی خزانه در سواحل [[قبرس]] درهم شکستند. در قبرس، [[ایزاک کومونوس قبرس|ایزاک کومونوس]] که خود را پادشاه اصلی [[بیزانس]] می‌دانست، اقدام به غارت کشتی‌های درهم شکسته ریچارد نمود و افراد زنده مانده را به زندان انداخت. ریچارد با شنیدن این اتفاق به خشم آمد و خواستار بازپس‌گیری اموال و نیروهای خود شد؛ اما خودداری ایزاک سبب شد، تا ریچارد نیروهای خود را آماده حمله به ایزاک کند. نیروهای وی توانستند در مدت زمان کوتاهی تمامی جزیره را فتح کنند. بدین ترتیب، ریچارد از [[قبرس]] به عنوان مرکز تأمین آذوقه نیروهای خود طی نبرد با ایوبیان استفاده کرد.<ref>{{پک|مادن|۱۳۹۰|ک=جنگهای صلیبی|ص=۱۵۳–۱۵۵}}</ref> سرانجام در هفتم ژوئن ۱۱۹۱ میلادی، نیروهای ریچارد به سواحل شرقی مدیترانه رسیدند و در اولین اقدام ناوگان اعزامی مسلمانان از مصر را در دریا نابود کرد، تا امید نیروهای مدافع شهر برای شکستن محاصره از بین رود.<ref>{{پک|مادن|۱۳۹۰|ک=جنگهای صلیبی|ص=۱۵۵–۱۵۷}}</ref>
=== محاصره و تصرف عکا ===
[[پرونده:SaracensBeheaded.jpg|بندانگشتی|کشتار اسرای مسلمان به دستور ریچارد پس از تسخیر عکا]]
{{اصلی|محاصره عکا (۱۱۸۹–۱۱۹۱)}}
در سال ۱۱۸۹، با پخش خبر آماده شدن نیروهای جدید در اروپا برای اعزام به سمت [[شام]]، صلاح‌الدین آرایش نیروهای خود را از حالت تهاجمی به حالت دفاعی تغییر داد؛ چون برخلاف نبردهای قبل، از نیروی کافی برخوردار نبود. گی لوزینیان که بعد از مدتی آزاد شد، با استفاده از حالت تدافعی [[صلاح‌الدین]]، در اواخر اوت ۱۱۸۹ به عکا حمله برد و شهر را محاصره نمود.<ref>{{پک|طقوش|۱۳۸۰|ک=دولت ایوبیان|ص=۱۶۸}}</ref> صلاح‌الدین بعد از آگاهی از محاصره عکا، به همراه نیروهای خود عازم عکا شد و پس از رسیدن به نزدیکی شهر، اقدام به محاصره نیروهای صلیبی کرد؛ اما قدرت وی کمتر از نیروهای صلیبی بود و نتوانست محاصره آن‌ها را بشکند. در زمانی که نیروهای صلیبی و ایوبی درگیر بودند، گی منتظر نیروهای کمکی از اروپا بود، تا به کمک آن‌ها بتواند صلاح‌الدین را عقب براند و مناطق تصرف شده توسط وی را پس بگیرد.<ref>{{پک|طقوش|۱۳۸۰|ک=دولت ایوبیان|ص=۱۶۹}}</ref><ref>{{پک|Gillingham|1978|ک= Richard the Lionheart|ص=187}}</ref><ref>{{پک|رانیسمان|۱۳۸۹|ک=تاریخ جنگهای صلیبی|ص=۲۶–۴۳}}</ref><ref>{{پک|داونپورت|۱۳۹۰|ک=صلاح الدین فاتح جنگهای صلیبی |ص=۷۵–۷۹}}</ref>
با وجود کمک‌های محلی که از جانب [[مصر]] و [[شام]] به ارتش ایوبی می‌شد، صلاح‌الدین توان و نیروی کافی برای شکستن محاصره را نداشت. هر دو ارتش طی زمستان به عملیات خود علیه دیگری ادامه دادند؛ اما به نتیجه مشخص و کاملی دست نیافتند. این موقعیت تا آنجا پیش رفت که بین دو طرف توازن قدرت ایجاد شد، به حدی که نه صلیبیون می‌توانستند وارد شهر شوند و نه صلاح‌الدین می‌توانست آن‌ها را عقب بزند؛ بنابراین دو طرف در انتظار رسیدن کمک بودند، تا فرصت حمله به یکدیگر را بیابند. اما به مرور شرایط برای صلیبیون دشوار شد؛ زیرا دسترسی به آذوقه و [[مواد غذایی]] را از دست داده‌بودند. با رسیدن یک کشتی حامل گندم و در ادامه خبر پیاده شدن شاهان فرانسه و انگلستان در [[مدیترانه شرقی|سواحل شرقی مدیترانه]]، صلیبیون برای ادامه نبرد امیدوار شدند.<ref>{{پک|طقوش|۱۳۸۰|ک=دولت ایوبیان|ص=۱۶۹–۱۷۰}}</ref><ref>{{پک|Gillingham|1978|ک= Richard the Lionheart|ص=118}}</ref><ref>{{پک|Flori|1999|ک=Richard Coeur de Lion: le roi-chevalier|ص=99}}</ref><ref>{{پک|رانیسمان|۱۳۸۹|ک=تاریخ جنگهای صلیبی|ص=۴۴}}</ref>
فیلیپ پس از رسیدن به عکا، استحکامات محاصره را قوت بخشید و صفوف صلیبیون را منسجم و آلات و ادوات محاصره را تجدید کرد. با این حال حملات وی تا زمان رسیدن ریچارد به تعویق افتاد.<ref name=ToolAutoGenRef14>{{پک|Smedly|1836|ک=The History of France, from the final partition of the Empire of Charlemagne to the Peace of Cambray|ص=63}}</ref> ریچارد یکم نیز بعد از تصرف [[قبرس]]، در ۵ ژوئیه ۱۱۹۱ به سواحل شرقی و در ۸ ژوئیه به عکا رسید.<ref>{{پک|طقوش|۱۳۸۰|ک=دولت ایوبیان|ص=۱۷۰–۱۷۱}}</ref><ref>{{پک|Gillingham|1978|ک= Richard the Lionheart|ص=148}}</ref><ref>{{پک|Flori|1999|ک=Richard Coeur de Lion: le roi-chevalier|ص=138}}</ref><ref>{{پک|رانیسمان|۱۳۵۱|ک=تاریخ جنگهای صلیبی|ص=۴۸–۶۲}}</ref>
صلاح‌الدین نیز با آگاهی از رسیدن نیروهای کمکی صلیبی، حملات خود را ادامه داد؛ اما به موفقیتی نرسید. در مقابل صلیبیون توانستند حلقه محاصره را تنگ‌تر کنند. سرانجام بعد از مذاکرات بین محافظان عکا با صلیبیون، آن‌ها شهر خود را تسلیم نیروهای صلیبی نمودند و در مقابل صلاح‌الدین نیز نیروهای خود را به عقب راند.<ref>{{پک|طقوش|۱۳۸۰|ک=دولت ایوبیان|ص=۱۷۲–۱۷۵}}</ref><ref>{{پک|رانیسمان|۱۳۸۹|ک=تاریخ جنگهای صلیبی|ص=۶۲–۶۶}}</ref><ref>{{پک|داونپورت|۱۳۹۰|ک=صلاح الدین فاتح جنگهای صلیبی |ص=۷۹–۸۲}}</ref>
==== اختلاف فیلیپ و لئوپولد با ریچارد و بازگشت به اروپا ====
فیلیپ نخستین پادشاه اروپایی بود که به اراضی مقدس رسید و در بدو رسیدن خود، به نیروهای صلیبی محاصره‌کننده عکا پیوست و رهبری نیروهای صلیبی را به همراه [[کنراد یکم|کنراد]] تا زمان رسیدن ریچارد برعهده گرفت. قبل از رسیدن به عکا، فیلیپ به همراه ریچارد، نخست [[سیسیل]] و سپس [[قبرس]] را اشغال کردند و نخستین اختلافات بین دو پادشاه از همین‌جا آغاز شد زیرا طبق قرارداد [[مسینا]]، دو طرف توافق کرده بودند، که فتوحات و غنائم را بین خود به‌طور مساوی تقسیم کنند اما ریچارد اعلام کرد که نیمی از خاک قبرس را به شرط واگذاری فلاندر که از بخش‌های غنی خاک فرانسه بود، قبول خواهد کرد که با جواب رد فیلیپ همراه بود. این‌چنین تنش بین طرفین شعله‌ور شد. فیلیپ که قبرس و سیسیل چیزی بدست نیاورده بود، خود را آماده حرکت به سمت بندر صور کرد تا بتواند زودتر از ریچارد بر منطقه و نیروهای صلیبی مسلط شود. با رسیدن ریچارد به عکا، بار دیگر تنش بین دو پادشاه آغاز شد.<ref>{{پک|رانیسمان|۱۳۸۹|ک=تاریخ جنگهای صلیبی|ص=۶۰–۶۵}}</ref>
نخستین اختلاف در عکا، بر سر انتخاب پادشاه اورشلیم بود و بدین ترتیب دسته‌بندی‌ها آغاز شد. فیلیپ طرفدار کنراد بود در حالی که ریچارد طرفدار [[گی لوزینیان]] بود که در آخر این مناقشه با انتخاب مجدد گی به عنوان پادشاه و پس از آن کنراد و سپس [[ایزابلا (اورشلیم)|ایزابلا]] __ دختر گی سیبلا و امالریک __ به پایان رسید. دومین اختلاف از آنجا آغاز شد که بعد از بیماری دو پادشاه در عکا، فیلیپ که زودتر سلامتی خود را بدست آورده بود، درصدد حمله شدیدی برای فتح نهایی عکا کشید. ریچارد که هنوز سلامتی خود را به‌طور کامل بازنیافته‌بود و نگران بی‌نصیب ماندن از غنائم پیروزی بود، اجازه همراهی نیروهای خود را برای اجرای نقشه فیلیپ نداد؛ و به علت کناره‌گیری ریچارد و نیروهایش، تلاش فیلیپ در فتح نهایی عکا به جایی نرسید و حمله متقابل صلاح‌الدین به لشکرگاه صلیبیون و فیلیپ، با دشواری دفع شد. سومین اختلاف بین دو پادشاه پس از تصرف عکا رخ داد که با اشغال نهایی عکا، نیروهای هر پادشاهی در مکانی در شهر مستقر شدند اما نیروهای آلمانی خواهان پایگاهی هم طراز با نیروهای فرانسوی و انگلیسی بودند که با حمایت فیلیپ همراه شدند و به همین دلیل پرچم خود را کنار پرچم ریچارد برافراشتند که نیروهای انگلیسی در مقابل پرچم را فرو کشیدند و به خندق شهر انداختند. [[لئوپولد پنجم، دوک اتریش|لئوپولد]] که از این ماجرا به خشم آمده بود، به همراه نیروهای خود به اروپا بازگشت. علاوه بر آن، فرانسویانی که قبل از سقوط عکا توسط صلاح‌الدین، صاحب زمین و مستغلاتی در عکا بودند، استرداد املاک خود را خواستار شدند که با مخالفت ریچارد روبه‌رو شدند بنابراین دست به دامان فیلیپ شدند اما اصرارهای فیلیپ نیز به نتیجه‌ای نرسید که منجر به خشم بیش از پیش فیلیپ شد.<ref>{{پک|رانیسمان|۱۳۸۹|ک=تاریخ جنگهای صلیبی|ص=۶۵–۶۶}}</ref>
با تطهیر کلیسای جامع، فیلیپ قصد خود را برای بازگشت خود به فرانسه اعلام و [[هوگ سوم، دوک بورگاندی]] را به عنوان رهبر نیروهای فرانسوی در اراضی مقدس انتخاب کرد. ریچارد که مخالف تصمیم وی بود، خواستار ماندن وی تا ۳ سال دیگر شد اما فیلیپ تنها وعده داد که تا بازگشت ریچارد، به قلمرو وی در فرانسه کاری نداشته باشد. سرانجام فیلیپ دوم، در ۳۱ ژوئیه عکا را به قصد صور ترک و پس از سه روز به سوی [[بریندیزی]] حرکت کرد. این حرکت هرچند از نظر انگلیسی‌ها خیانت بود اما برای فیلیپ مشکلاتی در فرانسه به وجود آمده بود همچون مشکلات وراثت فلاندر که مسئولیت آن مستقیماً بر دوش وی بود. علاوه بر آن داستانی وجود دارد که در زمان شدت گرفتن بیماری فیلیپ، ریچارد، بر سر بالین وی حاضر شده و با مزاح به امید مرگ وی بر اثر شنیدن این خبر، به وی دروغ گفت که پسرش [[لویی هشتم|لویی]] مرده‌است و وی دیگر وارثی برای تاج و تخت خود ندارد. این‌چنین عده زیادی از صلیبیون حق را به فیلیپ می‌دادند و حرمتش را در قیاس با ریچارد بیشتر نگه می‌داشتند.<ref>{{پک|رانیسمان|۱۳۸۹|ک=تاریخ جنگهای صلیبی|ص=۶۶–۶۷}}</ref>
==== پس از فتح عکا ====
{{اصلی|کشتار عکا}}
با تصرف عکا توسط ریچارد و بازگشت [[فیلیپ دوم (فرانسه)|فیلیپ]] به سمت اروپا به دلیل برآورده نشدن خواسته‌هایش، ریچارد به تنهایی رهبری نیروهای صلیبی برعهده گرفت. وی در اولین گام، کلیساهای عکا را با کمک [[آدلارد ورونایی]]، مجدداً متبرک کرد. سپس، اختلافات موجود بر سر پادشاهی اورشلیم بین [[کنراد یکم|کنراد]] و [[گی لوزینیان]] را به نفع گی و [[ایزابلا (اورشلیم)|ایزابلا]] حل کرد. در ادامه ریچارد مذاکرات خود را با صلاح‌الدین آغاز کرد. قبل از آن، صلاح‌الدین رضایت خود را با معاهده صلح و تسلیم عکا اعلام کرد. در هنگامی که صلیبیون مشغول بازسازی دیوار و حصار شهر [[عکا]] بودند، صلاح‌الدین تمامی زندانیان و اسرای صلیبی را جمع‌آوری و طی نامه‌ای به ریچارد، خواهان آزادی اسرای مسلمان در عکا در مقابل آزادی اسرای مسیحی شد. در ۲ اوت ۱۱۹۱، نمایندگان ریچارد به لشکرگاه صلاح‌الدین رفتند و موافقت شاه انگلستان را با درخواست صلاح‌الدین مبنی بر آزادی اسرا در ازای دریافت پول در ۳ قسط اعلام کردند؛ قرار بر آن شد با دریافت اولین قسط، اسرای مسلمان آزاد شوند.<ref>{{پک|رانیسمان|۱۳۸۹|ک=تاریخ جنگهای صلیبی|ص=۶۶–۶۸}}</ref>
در ۱۱ اوت نخستین قسط و اولین دسته از زندانیان مسیحی به سمت عکا فرستاده شدند؛ اما ریچارد با فرستادن نمایندگان خود، خواهان آزادی اسرای عالی‌رتبه مسیحی شد و اعلام کرد، تا زمانی که اسرا آزاد نشوند، سربازان اسیر شده در عکا را آزاد نخواهد کرد. صلاح‌الدین پیشنهاد کرد تا به جای پرداخت غرامت و پول، بزرگان اسیر شده مسیحی را آزاد کند یا پرداخت پول را قبول کنند و اجازه ماندن بزرگان مسیحی در نزد خود را بدهند، که ضامن سلامتی و آزادی سربازانش باشد. نمایندگان با هر دو درخواست و پیشنهاد صلاح‌الدین مخالفت کردند و به سمت عکا بازگشتند.<ref>{{پک|رانیسمان|۱۳۸۹|ک=تاریخ جنگهای صلیبی|ص=۶۸}}</ref>
در این زمان، ریچارد درصدد ترک عکا و حرت به سمت جنوب و اورشلیم بود، اما اسرای مسلمان مانعی برای حرکت بودند. وی سرانجام پس از بازگشت نمایندگانش در ۲۰ اوت، اعلام داشت که صلاح‌الدین به عهد صلح پایبند نبوده‌است، بنابراین دستور [[کشتار عکا|قتل ۲۷۰۰ نفر اسرای مسلمان در عکا]] را صادر نمود. پس از آن، عده‌ای تلاش کردند تا بهانه‌ای برای این کشتار بتراشند، تا نیروهای صلیبی را برای این کشتار ترغیب کنند. در روز ۲۰ اوت کشتار آغاز شد و طبق گفته منابع، علاوه بر نیروهای اسیر شده، زنان و کودکان نیز در کنار آن‌ها به قتل رسیدند و تنها تعدادی از نجبا که تحمل بردگی را داشتند، بخشیده شدند. صلاح‌الدین نیز پس از حادثه، قول داد که انتقام مسلمانان به قتل رسیده را بگیرد.<ref>{{پک|رانیسمان|۱۳۸۹|ک=تاریخ جنگهای صلیبی|ص=۶۸–۶۹}}</ref>
== نگارخانه ==
| |||