برش‌نگاری با گسیل پوزیترون: تفاوت میان نسخه‌ها

[[:en:Radionuclide|رادیونوکلئید]] هایی که در اسکن پت استفاده می شوند، معمولا ایزوتوپ ها با نیمه عمر کوتاه [3] مانند کربن 11 (~ 20 دقیقه)، نیتروژن 13 (~ 10 دقیقه)، اکسیژن 15 (~ 2 دقیقه)، فلوئور 18 (~ 110 دقیقه)، گالیم 68 (~ 67 دقیقه)، زیرکونیم 89 (~ 78.41 ساعت)، [32] یا روبیدیوم 82 (~ 1.27 دقیقه). این رادیونوکلئید ها یا به ترکیباتی که به طور طبیعی توسط بدن مورد استفاده قرار می گیرند مانند گلوکز (یا آنالوگ های گلوکز)، آب یا آمونیاک یا مولکول هایی که به گیرنده ها و یا سایر سایت های فعالیت دارویی متصل می شوند، متصل می شوند. چنین ترکیبات برچسب دار به عنوان رادیوتراپی شناخته می شوند. فن آوری PET می تواند برای ردیابی مسیر بیولوژیکی هر ترکیب در انسان های زنده (و همچنین بسیاری از گونه های دیگر) نیز مورد استفاده قرار گیرد، در صورتی که با ایزوتوپ PET قابل تشخیص باشد.بنابراین، فرآیندهای خاصی که می توانند با PET مورد بررسی قرار گیرند، عملا بی حد و حصر هستند و رادیوتراپی برای مولکول های هدف و فرآیندهای جدید همچنان سنتز می شود؛ همانطور که از این نوشتار، در حال حاضر ده ها تن در استفاده بالینی و صدها مورد استفاده در تحقیقات وجود دارد. در حال حاضر [هنگامی که] رادیوتراپی رایج ترین در پت اسکن بالینی پلاسما فلورایدوکسو گلوکوز (همچنین به نام FDG یا فلوتیکسی گلوکز)، یک آنالوگ از گلوکز است که با فلورین 18 برچسب گذاری می شود. این رادیوتراپی در اصل همه اسکن برای انکولوژی و اکثر اسکن در مغز اعصاب استفاده می شود و در نتیجه اکثریت کل رادیوتراپی (> 95٪) مورد استفاده در اسکن PET و PET را تشکیل می دهد.با توجه به نیمه کوتاه عمر اکثر رادیو ایزوتوپهای پرتوی پوزیترون، رادیوتراپی ها به طور سنتی با استفاده از یک سیکلوترون در نزدیکی دستگاه تصویربرداری PET تولید می شوند. نیمه عمر فلوئور 18 به اندازه کافی بلند است که رادیوتراپی هایی که دارای فلوئور 18 می باشند می توانند به صورت تجاری در محل های خارج از محل تولید شوند و به مراکز تصویربرداری منتقل شوند. اخیرا ژنراتورهای روبیدیوم 82 به صورت تجاری در دسترس بوده اند. [33] اینها حاوی استرانسیم 82 هستند که با جذب الکترون برای تولید روتادیوم-82 انتشار پوزیترون فرو می ریزند.