تاریخ ادبیات فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Unknownfauser (بحث | مشارکت‌ها)
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند سنت شفاهی به متن
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
خط ۲:
'''تاریخ ادبیات فارسی''' به بررسی تاریخی و جریان‌شناسی [[ادبیات]] [[زبان فارسی]] می‌پردازد. ادبیات فارسی پس از اسلام تاریخی هزار و صد ساله دارد. [[شعر فارسی]] و [[نثر فارسی]] دو گونه اصلی در ادب فارسی هستند. برخی کتاب‌های قدیمی در موضوع‌های غیرادبی مانند تاریخ، مناجات و علوم گوناگون نیز دارای ارزش ادبی هستند و با گذشت زمان در زمره آثار کلاسیک ادبیات فارسی جای گرفته‌اند.
 
آوازه برخی شاعران و نویسندگان ایرانی از مرزهای [[ایران بزرگ]] فراتر رفته‌است. شاعران و نویسندگانی همچون [[فردوسی]]، [[سعدی]]، [[حافظ شیرازی]]، [[مولوی]]، [[خیام]] و [[نظامی گنجوی|نظامی]] شهرتی جهانی دارند. در میان چهره‌های شناخته شده ادبیات معاصر پارسی در جهان می‌توان به [[صادق هدایت]]، [[محمدعلی جمال‌زاده]]، [[هوشنگ گلشیری]] و [[جلال آل احمد]] در ادبیات داستانی و [[شهریار (شاعر)|شهریار]]، [[نیمایوشیج]] ، [[احمد شاملو]] ، [[مهدی اخوان ثالث]] و [[سهراب سپهری]] در چامه (شعر) اشاره کرد.
 
== ادبیات ایران پیش از اسلام ==
خط ۱۶:
در آغاز دوران اسلامی نشانه‌هایی از علاقه مردم به شعر کهن در برخی متون ثبت شده‌است که ترانه کودکان [[بلخ|بلخو]][[بصره]] نمونه‌هایی از آن است. به‌هرحال تحت تأثیر صنعت شعری عرب گونه‌ای نو از ادبیات در ایران پدید آمد که بیشتر مبتنی بر چامه (شعر) بود. این چامه قالبی گاهی در قالب‌های بومی عرب و گاهی در قالب‌های ابداعی ایرانی سروده می‌شد.
 
در زمان [[بغتسما]] (۲۰۵–۲۵۹ ه‍. ق) شاعری به نام [[حنظله بادغیسی]] (ف. ۲۲۰) ظهور کرد. در عهد بغتسما [[محمد بن وصیف]] و [[فیروز مشرقی]] و [[ابوسلیک گرگانی]] به چامه سُرایی پرداختند.
 
== تاریخ ادبیات فارسی در دوران اسلامی ==
خط ۱۵۶:
* [[نصرالله مردانی]]
* [[طاهره صفارزاده]]
 
 
== جستارهای وابسته ==