میشل فوکو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
اضافه کردن اطلاعاتی از سال 78 و 79 میلادی
خط ۱۱۳:
* ۱۹۷۲: در درگیریهای دانشجویان به همراه [[فرانسوا موریاک]] دستگیر شد. در طی سالهای ۱۹۷۲ و ۱۹۷۳ سخنرانی‌های وی در فرانسه و [[برزیل]] شامل بررسی جامعهٔ جزایی و قدرت قضایی بود. این پژوهش در سال ۱۹۷۵ به انتشار کتاب ''[[مراقبت و تنبیه: زایش زندان]]'' انجامید.
* ۱۹۷۵–۱۹۷۷: به همراه [[ایو مونتان]] و چند تن دیگر برای نجات جان شورشیانی که در معرض خطر اعدام به دست رژیم [[فرانکو]] بودند به [[مادرید]] رفت اما از گفتگوی او با مطبوعات جلوگیری شد. در همین سال نخستین جلد از کتاب ''خودآگاهی فرد به عنوان سوژه جنسیت'' تحت عنوان ''[[تاریخ جنسیت]]:یک مقدمه'' را منتشر کرد. به دانشگاه [[برکلی]] دعوت شد.
* ۱۹۷۷: [[ژان بودریار]] مقاله‌ای به عنوان [[فوکو را فراموش کن]] نوشت. از سپتامبر تا نوامبر دوبار به ایران آمد و در تهران و قم و آبادان با انقلابیون ایران دیدار کرد و از انقلاب متفاوت ایران تصویری مستقیم با خود برد.
* ۱۹۷۸: فوکو در [[توکیو]] دربارهٔ قدرت و فلسفه به سخنرانی پرداخت.
* ۱۹۷۹: فوکو در ایالات متحده جایگاهی اسطوره‌ای یافته بود. او به عنوان استاد مدعو در دانشگاه برکلی در سالهای آخر دربارهٔ حقیقت و سوبژکتویته سخنرانی می‌کرد. مجله [[تایم]] به بحث دربارهٔ فوکو پرداخت. همچنین دو سخنرانی معروف در 10 و 16 اکتبر(مهر 1358) با موضوع Politic & reason داشت که شاید متاثر از تحرک اجتماعی متفاوتی بود که در ایران دیده بود.
* ۱۹۸۳:در برکلی به سخنرانی دربارهٔ چیستی روشنگری پرداخت. [[یورگن هابرماس]] در سخنرانی خود دربارهٔ «گفتمان مدرنیته» فوکو را مورد حمله قرار داد. جلد دوم ''تاریخ جنسیت'' با عنوان فرعی ''کاربرد لذت'' منتشر شد. در دوم ژوئن ۱۹۸۳ فوکو در خانه حالش به هم خورده و به کلینیک سن میشل و در ۹ ژوئن از آنجا به سالپتیریر برده شد. در ۲۴ ژوئن تب فوکو شدت گرفت و در ساعت ۱:۱۵ بعد از ظهر درگذشت. پزشکان [[علت مرگ]] وی را عفونت مغزی به دلیل آثار بیماری نقص اکتسابی سیستم ایمنی بدن (یا [[ایدز]]) اعلام نمودند.