رابیندرانات تاگور: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار: |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰.۱) +املا+مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:موسیقیدانان مرد سده ۱۹ (میلادی) |
||
خط ۱۳۷:
سفر دوم تاگورعلی رغم کهولت سن و سختی راه در سال ۱۳۱۳ برای ادای احترام به [[فردوسی]] و شرکت در مراسم رونمایی آرامگاه توس بودو تاگور هنگامی که در [[آرامگاه فردوسی]] بود و به این حماسه سرای بزرگ ایرانی ادای احترام میکرد ۷۳ سال از عمرش میگذشت.<ref name="parssea.org">{{یادکرد وب|نویسنده = دکترعجم |نشانی = http://parssea.org/?p=1872 |عنوان = تاگور و علاقهاش به ایران | ناشر = خبرگزاری |تاریخ = ۲۰ اردیبهشت۱۳۹۱ |تاریخ بازدید = خرداد۹۱}}</ref>
معاون رئیسجمهوری هند در سمینار بینالمللی ۱۵۰ سالگی تاگور در ۸ می۲۰۱۲ گفت: تاگور در سفر به ایران طی سخنانی گفت:' هویت نفسانی انسان و هویت ملی که در ذات انسان نهفتهاست نباید مانع از احترام به دیگر فرهنگها شود آسیا دارای تمدن و فرهنگ غنی است و هر ملتی بر اساس فرهنگ، مذهب و آیین خود راه رهایی خود از عقب ماندگی و استعمار را بازخواهد یافت. ''[[حامدانصاری]]' افزود:امروز آسیا جایگاه خود را بازمییابد با همان روشی که تاگور آموزش داد. او مبارزه مسالمتآمیز را به رهبرانی چون گاندی آموخت.<ref name="parssea.org"
تاگور در سال [[۱۹۱۲ (میلادی)|۱۹۱۲]] در اندیشه افتاد تا شعرهای دفتر شعر پرآوازه خود گیتانجلی (Gitanjali) را به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] برگرداند. وی در [[۲۷ مارس]] همان سال با پسرش راتیندرانات و همسر او به [[لندن]] رفت، در آنجا برگردان گیتانجلی را به پایان رساند. این شعرها در [[بریتانیا]] بسیار پذیرفته شد و با اقبال اهل ادب روبهرو گردید. وی در ماه اکتبر همان سال با پسر و همسرش به [[آمریکا]] رفت و در [[ژانویه]] [[۱۹۱۳ (میلادی)|۱۹۱۳]] به لندن بازگشت و چندی پس از آن به زادگاهش بازگشت. در نوامبر همان سال در شانتینیکتان آگاه شد که شعرهای گیتانجلی برایش [[جایزه نوبل]] را به ارمغان آوردهاست. تاگور زین پس آوازه جهانی یافت. او نخستین آسیایی است که به جایزه نوبل دست یافت. تاگور به سال [[۱۹۱۴ (میلادی)|۱۹۱۴]] جایزه نوبل و نشان [[فرهنگستان سوئد]] را از دست ''لرد کار مایکل'' مرزبان [[بنگال]] دریافت داشت.
خط ۱۵۴:
[[پرونده:Tagore Gandhi.jpg|بندانگشتی|چپ|تاگور در کنار گاندی، سال ۱۹۴۰]]
رابیندرانات تاگور نه تنها نویسنده بزرگ ادبیات مدرن [[هندوستان]] و شاعر و رماننویسی قهار بلکه وی از سردمداران دیرین و مدافعان سرسخت استقلال هندوستان نیز بهشمار میآید.<ref name="magiran.com"
تاگور نخستین بار در [[۱۰ مارس]] [[۱۹۱۵ (میلادی)|۱۹۱۵]] با [[ماهاتما گاندی]] در [[شانتینیکتان]] دیدار کرد و گاندی شش روز مهمان تاگور بود. از این پس دوستی پایداری میان این دو پدید آمد. بار دوم در مه ۱۹۲۵ گاندی باز چند روزی را در کنار تاگور گذراند. در هنگامی که در سال [[۱۹۳۲ (میلادی)|۱۹۳۲]] گاندی دست به روزه برای پذیرش خواستههای هندیان از سوی بریتانیا زد در آغاز کارنامهای به تاگور نوشت و در آن از او خواست تا برایش دعا کند. تاگور به دیدار او شتافت و پس از بیست و شش روز که بریتانیا درخواستهای او را پذیرفت وی در حالی که سر بر بالین تاگور داشت روزه خود را گشود.
خط ۱۹۵:
{{ترتیبپیشفرض:تاگور، رابیندرانات}}
[[رده:رابیندرانات تاگور]]
[[رده:آهنگسازان سده ۱۹ (میلادی) اهل هند]]
سطر ۲۳۴ ⟵ ۲۳۵:
[[رده:موسیقیدانان اهل کلکته]]
[[رده:موسیقیدانان سده ۱۹ (میلادی) اهل هند]]
[[رده:موسیقیدانان مرد سده ۱۹ (میلادی)]]
[[رده:نقاشان اهل هند]]
[[رده:نقاشان سده ۱۹ (میلادی) اهل هند]]
|