الفبای آرامی: تفاوت میان نسخه‌ها

الفبای آرامی اهمیتی بسزا داشت چرا که به تقریب بر روی همهٔ خط‌های [[خاور میانه]] ردی از خود برجای گذاشته‌است. آرامی خط [[بابل (دولت‌شهر)|بابل]] و سپس یکی از خط‌های رسمی [[هخامنشیان]] بود و در این دو امپراتوری نقش خط میانجی را بازی می‌کرد. از میان خط‌های کنونی جهان، [[الفبای عبری]] بیشترین تأثیر را از آرامی برده‌است.

 

 

اقوام آرامی تقریباً در هزاره دوم ق. م به بین‌النهرین و سوریه شمالی روی آورده آن سرزمین را مسکن خویش قرار دادند. این اقوام که در آغاز خطی نداشتند، ناچار زبان خویش را که یکی از لهجه‌های سامی بود بهخط موجود در آن نواحی، یعنی فنیقی می‌نوشتند. همین خط بود که پس از اندک تحولی به خط آرامی مشهور شد. آرامیان که مردمی تاجرپیشه بودند، بیشتر به زبانی ساده و بی‌پیرایه سخن می‌گفتند. شاید سادگی این زبان بود که باعث شد به سرعت در سراسر خاورمیانه انتشار یافته به صورت یک زبان بین‌المللی آن روزگار درآید. شاید آرامشی را که تسلط نظامی آشوریان برای تجارت و فرهنگ در آن نواحی به وجود آورده بود، بتوان علت اصلی این گسترش دانست.<ref>''راه‌های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی''، ص ۶۲.</ref>