آگوستو پینوشه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ژنرال]] '''آگوستو خوزه رامون پینوشه اوگارته''' {{اسپانیایی|Augusto José Ramón Pinochet Ugarte}} (زادهٔ [[۲۵ نوامبر]] [[۱۹۱۵ (میلادی)|۱۹۱۵]] در [[والپارایسو]] - درگذشتهٔ [[۱۰ دسامبر]] [[۲۰۰۶ (میلادی)|۲۰۰۶]] در [[سانتیاگو]])، از نظامیان [[شیلی]] بود که در کودتای [[۱۹۷۳ (میلادی)|۱۹۷۳]] شیلی ([[۱۱ سپتامبر]] سال [[۱۹۷۳ (میلادی)|۱۹۷۳]]) دولت [[سوسیالیست]] [[سالوادور آلنده]] را سرنگون کرد و به مدت ۱۷ سال ریاست جمهوری [[شیلی]] را تا سال [[۱۹۹۰ (میلادی)|۱۹۹۰]] به عهده داشت.

 

 

وی سرانجام در [[۱۰ دسامبر]] [[۲۰۰۶ (میلادی)|۲۰۰۶]] به سن ۹۱ سالگی در [[سانتیاگو]] درگذشت.

{{اصلی|کودتای ۱۹۷۳ شیلی}}

[[پرونده:A. Pinochet Stamp.jpg|بندانگشتی|چپ|250px|ژنرال آگوستو پینوشه در سال ۱۹۷۴]]

 

در ماه‌های بعد از کودتا حزب حاکم کتابی به نام ال لیبرو بلانکو دل کامبیو (کتاب سفید تغییر حکومت در شیلی) را منتشر کرد که منظور از چاپ آن توجیه و قانونی جلوه دادن کودتا بود. در این کتاب اظهار شده بود که خود-کودتایی به صورت واضح قابل پیش‌بینی بود و خود دولت آلنده نیز در آن شرکت داشته‌است (طرح زتا). [[سیا|سازمان اطلاعاتی آمریکا]] در مورد این ادعاها می‌گوید، این برنامه زتا، تنها یک نوع تبلیغ سیاسی دولتی می‌باشد تبلیغی که همچنان تعدادی از تاریخ نگاران شیلیایی به آن استناد می‌کنند.

اعضای گروه سری، به منظور ریاست جمهور شدن یکی از چهار عضو برجسته برنامه‌ریزی می‌کنند. این در حالی بود که پینوشه در مدت بسیار کمی جای پای خود را در گروه به عنوان رهبر تثبیت کرد و سپس خود را به عنوان «رهبر ملی» خطاب کرد و در تاریخ ۱۷ اکتبر [[۱۹۷۴ (میلادی)|۱۹۷۴]] خودش را رسماً به عنوان رئیس‌جمهور شیلی برگزید. ژنرال لینت نماینده نیروی هوایی پس از چندی با سیاست‌های پینوشه مخالفت کرد ولی پینوشه او را مجبور به بازنشستگی اجباری کرد و ژنرال فرناندو را به جای او جایگزین کرد.

 

 

در سال [[۱۹۸۳ (میلادی)|۱۹۸۳]] نیروهای مخالف با رژیم وقت شروع به سازمانی کردند. این نیروها اکثراً جنبش‌های کارگری را شامل می‌شدند موجب تحریک و عکس العمل‌های نظامی و سخت گیرانه از جانب دولت و پلیس وفت شدند که سر بریدن پروفسور [[ژوزه مانوئل پارادا]]، روزنامه‌نگار [[مانوئل گویررو]] و [[سانتیاگو ناتینو]] از این جمله بود. البته انجام این کارها از جانب دولت منجر به استعفای ژنرال کیزر مندوزا در سال [[۱۹۸۵ (میلادی)|۱۹۸۵]] از کمیته سری شد.

 

== تغییر سیستم حکومت به دمکراسی ۱۹۸۸ ==

 

به سرعت تبلیغات سیاسی برای «نه» گفتن در کشور به راه افتاد. کمپین‌های بزرگ به همراه گروه‌هایی که سابقاً از هم پاشیده و غیر منسجم بودند برپا شد و در طی این کمپین‌ها تبلیغات سیاسی بسیار زیادی برای نه گفتن به حکومت پینوشه تدارک دیده شد. حزب‌های [[سوسیالیست]]، [[سوسیال دمکرات]]، [[رادیکال]] و.. دیگر گروه‌هایی بودند که بخش اعظم این کمپین را تشکیل می‌دادند. بالاخره در تاریخ [[۵ اکتبر]] [[۱۹۸۸ (میلادی)|۱۹۸۸]] «نه» در مقابل «بله» با ده درصد اختلاف (نه = ۵۵٫۹۹٪ و بله = ۴۴٫۱٪) به پیروزی رسید. احزاب متحد شده [[پاتریکیو آیلوین]] که مخالف آلنده هم بود را جلو انداختند تا مقابل پینوشه و حزب راست بایستد. سپس در سال [[۱۹۸۹ (میلادی)|۱۹۸۹]] رفراندومی دیگر به وقوع پیوست که با مقداری قاطع (۹۱٫۲۵٪) به رفراندوم گذاشتن قانون اساسی را برنده شد و در دسامبر همان سال نیز پاتریکیو آیلوین توانست، ریاست جمهوری را نیز با میزان رای ۵۵٫۱۷٪ در مقابل کمتر از ۳۰٪ رای پینوشه و دیگر کاندیداها، از آن خودش کند.

ده سال پس از مرگ پینوشه نیز همچنان بخش قابل اعتنایی از جامعه شیلی نظر مثبتی به کودتا و رژیم نظامی او دارد. بنا به نظرسنجی‌ها سه چهارم جامعه معتقدند که پینوشه و دوران او همچنان بر سیاست شیلی تأثیر (مثبت یا منفی) می‌گذارند.

 

 

== بازگشایی پرونده قضایی ==

 

== پیوند به بیرون ==

 

{{ترتیب‌پیش‌فرض:پینوشه، آگوستو}}

[[رده:آگوستو پینوشه]]

[[رده:افراد پادکمونیست اهل شیلی]]