زبان باختری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰.۱) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:زبان‌های تاجیکستان
Momen3619 (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۵:
[[پرونده:RabatakInscription.jpg|چپ|250px|بندانگشتی|[[سنگ‌نوشته رباطک|سنگ‌نوشتهٔ رباطک]] به زبان باختری، از دوران [[کانیشکا]]، امپراتور [[کوشانی]]. در کتیبه، زبانی که کتیبه به آن نوشته شده است تحت عنوان {{lang|xbc|αριαο}} {{رچ}}(ariao، «آریایی») ذکر شده است.<ref>دانشنامه ایرانیکا، سرواژهٔ "IRANIAN IDENTITY ii. PRE-ISLAMIC PERIOD"، نوشتهٔ گِراردو گنولی (GHERARDO GNOLI)</ref> [[سرخ‌کوتل|پایگاه باستان‌شناسی سُرخ‌کوتَل]] در [[ولایت بغلان]]، سدهٔ دوم میلادی، [[موزیم کابل|موزیم ملی افغانستان]] در [[کابل]].]]
 
'''زبان بلخی''' یا '''باختری''' زبانی منقرض شده است که در سده‌های یکم تا نهم میلادی در سرزمین باستانی [[بلخ]]، در شمال [[افغانستان]] کنونی رایج بود. تا سال ۱۹۵۷ اثری از زبان بلخی در دست نبود. در این سال باستان شناسان فرانسوی موفق شدند کتیبه‌ای را در سرخ کتل (واقع در بغلان) از این زبان به دست آورند. این کتیبه از معبدی است که به دستور کانیشکا (سال جلوس ۱۲۰ یا ۱۲۵میلادی) پادشاه بزرگ کوشانی ساخنهساخته شده است. این کتیبه باالفبایبا الفبای تخاری در ۲۵ سطر نوشته شده.<ref>محسن ابولقاسمی-تاریخ زبان فارسی- ص 126</ref> باختری ارتباط نزدیکی با [[سغدی]] و خوارزمی، نسبت به سکایی دارد.<ref>Compendium Linguarum Iranicarum, Rudiger Schmitt, p170</ref>
 
زبان بلخی از [[زبان‌های ایرانی شرقی]]<ref>Compendium Linguarum Iranicarum, Rudiger Schmitt, p165</ref> و از شاخهٔ شمال شرقی بود که مردم [[باختر (بلخ)|باختر]] یا [[تخارستان]] در دوره‌های [[کوشانیان]] و [[یفتلیان]] بدان سخن می‌گفتند. این زبان با زبان‌های ایرانی میانهٔ [[زبان سغدی|سغدی]]، [[زبان خوارزمی|خوارزمی]]، و [[زبان پارتی|پارتی]] پیوند نزدیکی دارد.