خنکای ختم خاطره: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←حمله به نمایش در جشنواره تئاتر مقاومت: تصریح به این که حمله توسط "نیروهای لباسشخصی" انجام شده در منبع یادشده پیدا نشد. |
جز اصلاح یادکردها (وظیفه ۱۹) |
||
خط ۴:
مفهوم «[[زمان]]» در نمایشنامه و نیز فرم اجرای این اثر ویژگی خاصی دارد. «زمان» در این نمایشنامه آغاز دارد ولی پایان ندارد؛ مبدأ زمانی آغاز جنگ است اما تواتر پیامدهای آن تا ابد ادامه مییابد. نیما دهقان نیز این ویژگی را به حالت تصویری درآورده و دیوارهایی را صحنه به صحنه، در فاصلهٔ تعویض صحنهها میافزاید که در نهایت مانند یک [[ماز]] یا [[پازل]] صحنه را فرا میگیرند. دیوارها نشاندهندهٔ گذشت زمان هستند، همچنین میتوانند در اشاره به کوچکتر شدن دنیا و ایجاد بنبستی که هیچ حرکتی در آن ممکن نیست باشد. [[طراحی صحنه]] این نمایش از [[منوچهر شجاع]] بود که جایزه طراحی صحنه بیست و هشتمین جشنواره تئاتر فجر را نیز دریافت کرد.<ref name=eqtesad>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.donya-e-eqtesad.com/news/594008/ |عنوان=برترین نمایش جشنواره تئاتر فجر معرفی شد | ناشر =روزنامه دنیای اقتصاد - شماره ۲۰۰۹ |تاریخ = ۱۳۸۸/۱۱/۱۳|تاریخ بازبینی=}}</ref>
این نمایشنامه در سال ۱۳۸۸ به درخواست بنیاد حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس نوشته شد. حمیدرضا آذرنگ جایزه نخست نویسندگی در بخش بینالملل بیست و هشتمین جشنواره تئاتر فجر را برای این اثر گرفت. نیما دهقان نیز جایزه بهترین کارگردانی را بدست آورد.<ref>{{یادکرد وب|کد زبان=fa|
== خلاصه داستان ==
|