این روش به دلیل جلوگیری از ارتباط زندانی با دنیای بیرون و ایزوله کردن کامل او و همچنین مانع از دستیابی به امکان تحرک بدنی، نور و… توامان شکنجهای جسمی و روحی بر زندانی وارد میکند بیآنکه اثر خاصی بر بدن وی برجا گذارد.<ref name="lup5s">{{یادکرد وب | نام خانوادگی=پوراستاد | نام=وحید | عنوان=تأثیرات روحی- روانی سلول انفرادی در گفتوگو با نورایمان قهاری | وبگاهوبگاه=رادیو فردا | تاریخ=2012-12-29 | سال=2012 | پیوند=https://www.radiofarda.com/a/b18-interview-on-solitary-comfienment/24811791.html | کد زبان=fa | تاریخ بازبینی=2018-01-23}}</ref> استفاده از لامپ مهتابی که در تمام ۲۴ ساعت روشن است و برقراری سکوت مطلق در محل بازداشتگاه، ساعت بیولوژیک بدن و امکان تشخیص زمان (ساعت، روز، هفته و…) را از زندانی میگیرد. استفاه از رنگ سفید برای دیوار و تمام قسمتهای سلول و حتی بشقاب سفید برای غذا بیش از پیش بر مغز زندانی فشار وارد میکند. تحمل این شکنجه برای زندانیان جوان که محفوظات ذهنی کمتری نسبت به کهنسالان (برای مشغول کردن خود در سلول) دارند بسیار مشکل میشود. در برخی موارد زندانی با آسیب رساندن به خود یا کوبیدن خود به در و دیوار و مجروح کردن خویش، تلاش میکند بهانهای برای خروج از سلول ایجاد کند.
استفاده از سلولهای انفرادی بسیار کوچک (۵۰×۵۰ سانتیمتر) که زندانی حتی امکان دراز کردن پایش را هم ندارد، برای فشار مضاعف استفاده میشود. (ر.ک. پرونده نشریات جعلی امیرکبیر)
عمادالدین باقی در این باره میگوید:<ref name="ccaq8">{{یادکرد وب | عنوان=شکنجهگر، شکنجه و قربانیانش - رادیو زمانه | وبگاهوبگاه=رادیو زمانه | تاریخ=2016-06-25 | سال=2016 | پیوند=https://www.radiozamaneh.com/285127 | کد زبان=fa | تاریخ بازبینی=2018-01-23}}</ref>{{نقل قول|استفاده از سلول انفرادی دقیقاً یک روش آگاهانه و هدفدار برای به زانو درآوردن افراد است؛ یعنی (با این روش) افراد را در این شرایط دچار فلج ذهنی و روانی میکنند… این مثال به یک زندانی مربوط میشود که در سلول انفرادی بوده و تنها برای بازجویی ظاهراً توأم با شکنجه از سلول بیرون آورده میشدهاست. این زندانی پس از خروج از انفرادی به آقای باقی گفتهاست بهترین زمان برای وی زمانی بود که او را برای کتک زدن از سلول خارج میکردند!}}