در سپتامبر ۱۹۸۷، یک مدل بازطراحی شده از سیویک با ابعاد بزرگتر و ارتفاع کمتر دماغه معرفی شد. برای بازارهای مختلف سراسر جهان تیپها و مدلهای بسیار متنوعی عرضه شد. مهمترین مدل قابل اشاره از میان این مدلها، سویکسیویک اسآیآر مخصوص بازار ژاپن بود که از موتور ''B16A'' دیاواچسی ویتک بهرهمند بود. تمام مدلهای اختصاصی بازار ایالات متحده به سیستم [[سوخترسانی انژکتوری#الکترونیک|تزریق سوخت الیکترونیکیالکترونیکی]] مجهز شدند. با این حال مدلهای [[کاربراتور]]ی همچنان در بازارهای دیگر در دسترس بودند. هوندا سیویک در نسل چهارم شاهد معرفی یک سیستم تعلیق عقب کاملاً مستقل بود که در تمامی مدلهای این خودرو به کار گرفتهشد.<ref>{{cite web|url=http://www.edmunds.com/insideline/do/Features/articleId=68272 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20090301022821/http://www.edmunds.com/insideline/do/Features/articleId%3D68272 |title=Inside Line: Honda Civic |publisher=Edmunds.com |archivedate=1 March 2009 |accessdate=7 May 2019 |deadurl=yes |df=dmy-all }}</ref> علاوه بر این، هوندا سیآرایکس نیز به عنوان عضوی از خانوادهٔ سیویک با تیپهای اچاف، دیایکس و اسآی در ایالات متحده باقی ماند و در طیپی توافقی با شرکت مرسدس-بنز آفریقای جنوبی، یک مدل چهاردر سدان با نام بالاد در مدلهای ۱۵۰۰ ۱۶-سوپاپ، ۱۶۰۰آی ۱۶-سوپاپ و ۱۶۰۰آی ۱۶-سوپاپ دیاواچسی ساخته شد. ۸۰۰ دستگاه اولیهٔ تولیدشده از نسل چهارم سیویک در کارخانهٔ جدید هوندا در [[الیستون، انتاریو]] کشور [[کانادا]]، در تیپ اسئی تولید شدند. این خودروهای نسخهٔ ویژه، دارای زههای جانبی سفید رنگ هماهنگ با رنگ سفید بدنه، و آینههای جانبی همرنگ بدنه بودند. در زههای جانبی این مدلها یک خط آبی نیز به چشم میخورد.