پادشاهی میانه مصر: تفاوت میان نسخه‌ها

[[فرعون]]‌های پادشاهی میانه در میان سال‌های ۲۰۵۵ تا ۱۶۵۰ پیش از میلاد مسیح و برای نزدیک به ۴۰۰ سال بر [[مصر]] فرمانروایی می‌کردند. این پادشاهان دو دودمان بزرگ را تشکیل می‌دادند:

* [[دودمان یازدهم مصر|دودمان یازدهم]]: [[منتوهوتپ دوم]] آغازگر یکپارچگی دوباره مصر پس از آشوب و هرج و مرج دوره نخست میانی بود. او با شکست شاهان [[دودمان دهم مصر|دودمان دهمی]] مستقر در [[هراکلئوپولیس]] توانست شهر خود، [[تبس]]، را پایتخت مصر کند. او همچنین توانست با فتح بیشتر مناطق مصر تا سال ۳۹ به تخت نشستنش، حاکمیت مرکزی قوی‌ای ایجاد کند. از این رو او را بنیان‌گذار پادشاهی میانه می‌دانند.<ref>{{یادکرد

| نویسنده = Habachi, Labib (۱۹۶۳)

| ناشر = Annales du Service des Antiquités de l'Égypte ('''۱۹''')

}}</ref>

* [[دودمان دوازدهم مصر|دودمان دوازدهم]]: این دودمان با ظهور فرعون نیرومند [[آمنمهات یکم]] آغاز شد. او پایتخت نویی به نام [[ایچتاوی|آمنمهات ایچتاوی]] (آمنمهات، فاتح دو سرزمین) در شمال مصر و جنوب [[ممفیس (مصر باستان)|ممفیس]] بنا کرد.<ref>{{یادکرد

| نویسنده = Arnold, Dorothea (۱۹۹۱)

| ناشر = Metropolitan Museum Journal ('''۲۶''')