'''فاطمه «غزاله» علیزاده''' (بهمن ۱۳۲۷–۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۵)، [[نویسنده]] [[ایران|ایرانی]] که از آثارکارهای مشهور اونامدارش رمان دوجلدی ''[[خانه ادریسی‌ها|خانۀ ادریسی‌ها]]'' است.<ref name="kalam">[http://www.kalam.se/ghazaleh-alizadeh.html ''به یاد غزاله علیزاده'']، در سایه روشن کلام</ref> او کار ادبی خود را از دهۀ چهل خورشیدی و۱۳۴۰ با انتشار داستان‌های کوتاه در مشهد آغاز کرد. وی دو بار ازدواج کرد.: بار نخست با [[بیژن الهی]]، که حاصل آن یک دختر به نام سلمی است، و بار دیگر با محمدرضا نظام شهیدی. وی همچنین دو دختر را که از بازماندگان [[زمین‌لرزه ۱۳۴۱ بوئین‌زهرا|زلزله سال ۱۳۴۱ بوئین زهرا]] بودند را به فرزندی پذیرفت.<ref>http://www.iranicaonline.org/articles/alizadeh-ghazaleh-writer Encyclopaedia Iranica ALIZADEH, Ghazaleh</ref>
او در ۲۱ اردیبهشت سال ۱۳۷۵، در روستای [[جواهرده]]ِ [[رامسر]]، با حلق آویز کردن خود دست به خودکشیرا زدکشت.<ref name="kalam" />
{{گفتاورد|«متحد نیستیم. اگر حرمت‌گذار یکدیگر باشیم، می‌توانیم جهانی شویم.»}}
