ارنست نیگل: تفاوت میان نسخه‌ها

او ابتدا طرفدار [[واقع‌گرایی منطقی]] بود، ولی بعدها هستی‌شناسی واقع‌بینانه را کنار گذاشت، و آن را با فلسفه علمی [[تجربه‌گرایی|تجربی]] و نظری جایگزین کرد. کتاب او ''مقدمه‌ای بر منطق و روش علمی'' (۱۹۳۴) به کاربرد اصول [[منطق]]ی در [[روش علمی]] در علوم طبیعی، اجتماعی، حقوقی و تاریخی می‌پردازد. او در کتاب ''منطق بدون متافیزیک'' (۱۹۵۷) به دفاع از تعبیر [[طبیعت‌گرایی|طبیعت‌گرایانه]] منطق پرداخته، و نیاز به [[هستی‌شناسی]] اصول منطقی-ریاضی را رد می‌کند. کتاب ''ساختار علم'' (۱۹۶۱) او به تحلیل توضیح‌دهی طبیعی، پرسش‌گری علی و ساختار منطقی دانش علمی پرداخته‌است.<ref name="ENB">{{یادکرد دانشنامه | تاریخ بازبینی=۱۷ آوریل ۲۰۱۳ | دانشنامه=بریتانیکا | مقاله=Ernest Nagel | پیوند مقاله=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/401650/Ernest-Nagel}}</ref>