کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ربوسام (بحث | مشارکت‌ها)
جز رُبات: تصحیح اشتباهات ویرایشی
دانیل (بحث | مشارکت‌ها)
جز روبوت: اِعمال دستور خط فارسی فرهنگستان و فرهنگ املایی صادقی
خط ۵:
لنین در 1917 دفتر سیاسی را پایه گذاری کرد تا انقلاب را را نمایی کند و پس از کنگره‌ ی هشتم حزب در 1919 این نهاد عملا به مرکز قدرت سیاسی در شوروی تبدیل شد. اولین دفتر سیاسی حزب تنها 5 عضو داشت: لنین، لئون تروتسکی، جوزف استالین، لو کامنف و نیکولای کرستینسکی.
 
گرچه در تئوری دفتر سیاسی از پایین انتخاب می‌شد اما عملا اعضای کلیدی دفتر سیاسی ( و مسلما خود لنین) شدیدا در تصمیمات حزبی تاثیرتأثیر گذار بودند.
 
تحت رهبری استالین پروسه‌ای که در آن رهبری حزب انتخاب می‌شد کاملاکاملاً به موضوعی هرمی تبدیل شد که عملا دبیر کل (یعنی استالین) ترکیب دفتر سیاسی و حتی کمیته مرکزی را انتخاب می‌کرد. (در حالی که قرار بود برعکس باشد).
 
دفتر سیاسی اعضای کامل یا نامزد(بدون حق رای) داشت و اندازهٔ آن در دوره‌های مختلف متفاوت بود. اما معمولامعمولاً از 14 عضو کامل و هشت عضو نامزد تشکیل می‌شد. گرچه دفترسیاسی صدر رسمی نداشت اما دبیر کل حزب (که معمولامعمولاً صدر کمیته مرکزی نیز بود) همیشه نقش اصلی در دفتر سیاسی را نیز داشت. عملا قدرت‌مندترین اعضای دفتر سیاسی آنانی بودند که در ضمن عضو دبیرخانهٔ کمیته‌ مرکزی حزب نیز بودند و دبیر کل حزب نیز قوی‌ترین عضو دفترسیاسی به شمار می‌آمد. اگر کسی تنها در یکی از این دو نهاد عضو بود از نفوذ چندانی برخوردار نبود. در تاریخ اکثر اعضای دفتر سیاسی مرد بوده‌اند و به ندرت زنی عضو این نهاد بوده است.
 
در سال 1990 [[کنگرهٔ بیست و هشتم حزب کمونیست اتحاد شوروی|کنگرهٔ بیست و هشتم حزب]] قدرت دفتر سیاسی را به پارلمان منتقل کرد و از آگوست 1991 دفتر سیاسی منحل شد.