حافظ: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسینشده] | [نسخهٔ بررسینشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز تمیزکاری یادکردها (وظیفه ۱۹) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۸:
{{حافظ (نوار کناری)|expanded=all}}
'''خواجه شمسُالدّینْ محمّدِ بن بهاءُالدّینْ محمّدْ حافظِ شیرازی''' (زادهٔ ۷۲۷ هجری قمری – درگذشتهٔ ۷۹۲ هجری قمری در [[شیراز]])، نامدار به '''لِسانُالْغِیْب'''، '''تَرجُمانُ الْاَسرار'''، '''لِسانُالْعُرَفا''' و '''ناظِمُالاُولیاء'''، [[شاعر]] سدهٔ هشتم هجری [[ایران]] است. بیشتر [[شعر]]های او [[غزل]] هستند که به غزلیات
مشهور است که در سالهای نوجوانی و آغاز جوانی، شاگرد نانوا بوده و از نسخههای خطی نیز رونوشت برمیداشته است. آگاهیها دربارهٔ تحصیل و تدریس حافظ، تنها در اشارههای حافظ در اشعار خویش و نیز مقدمهای است که محمد گلندام در نهایت اختصار نگاشته، محدود میشود. بهگفتهٔ فخرالزمانی، حافظ در اوقات فراغت به مکتبخانهای که نزدیک دکان نانوایی بوده میرفته و خواندن و نوشتن را در همانجا فراگرفته است. بنابر آنچه از «مقدمهٔ جامع دیوان» بهدست میآید، حافظ و محمد گلندام هردو در مجلس درس [[قوامالدین عبدالله شیرازی|قوامالدین عبدالله بن نجمالدین محمود شیرازی]] شرکت داشتهاند. حافظ در اشعار خویش به حضورش در مدرسه، چهل سال تحصیل علم و فضل، درس صبحگاهی، و حفظ قرآن برپایهٔ [[قراآت هفتگانه|قرائتهای]] گوناگون نیز اشاره نموده است. تخلصش به «حافظ» و برخی عناوین دادهشده به وی مانند «ملک القراء» مؤید این مطلب است. شهرت حافظ سبب دعوتش از سوی حاکمان سرزمینهای دور و نزدیک شده بود. سفرش به یزد و اصفهان را میتوان احتمال داد. در ''[[فارسنامه ناصری|فارسنامهٔ ناصری]]'' از سفر حافظ به [[جزیره هرمز|هرمز]] در اوایل دههٔ ۷۸۰ ه.ق سخن رفته است که برخی پژوهشگران آن را افسانه میدانند؛ اما درصورت پذیرش سفر حافظ به هند، باید سفر وی به هرمز را نیز پذیرفت. در برخی از منابع جدیدتر هم به سفر حافظ به مشهد اشاره شده که این داستان واقعیت ندارد.
|