تئودیسه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mimzendegi (بحث | مشارکت‌ها)
جز افزودن جستار وابسته: مسئله شر
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۲:
 
==تعریف==
تئودیسه (Theodicy)، از دو واژه یونانی «Theo» (خدا:God ) و «Dike» (عدل / حکم / توجیه: Justice) گرفته شده استشده‌است و در اصطلاح، به پاسخ‌هایی اطلاق می‌شود که در باره مسئله قرینه‌ای شر و پاسخ به پرسش «چرا خدا شر را تجویز کرده است؟» ارائه می‌گردد ([[عدل الهی]]). بنا بر این، پاسخ‌هایی که وجود شر را رد می‌کنند، تئودیسه شمرده نمی‌شوند.
 
همچنین اگر تئودیسه بتواند به این پرسش (برهان قرینه‌ای شر) پاسخ قانع‌کننده‌ای بدهد می‌تواند [[مسئله شر]] و همه برهان‌های آن را خنثی کند؛ چرا که اگر خدا دلیل و توجیهی قوی برای شر داشته باشد، واقعیت شر، دلیلی محکم علیه وجود خدا (مسئله و برهان منطقی شر) یا موجب بی معنایی زندگی و نا امیدی انسان (مسئله و برهان اگزیستانسی و وجودی شر) نخواهد بود.
خط ۱۵:
==انواع تئودیسه==
تئودیسه‌ها به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند:
* تئودیسه شر طبیعی: این تئودیسه دربارهدربارهٔ دلایلی برای پدیدارهای طبیعی است که رنج کشیدن را برای موجودات باشعور ایجاد می‌کنند.
* تئودیسه شر اخلاقی: هدف این تئودیسه توجیه رفتارهای غیر انسانی انسان است که ناشی از اراده و اختیار اوست.
برای شر اخلاقی، تئودیسه‌های مختلفی عرضه شده است؛شده‌است؛ از آن جمله «تئودیسه پرورش روح» که [[جان هیک]]، پرچمدار آن است. نمونه‌های دیگر تئودیسه مبتنی بر آخرت‌شناسی (مجازات و غرامت‌خواهی در دنیای پس از مرگ) و مبتنی بر اختیار (شر برای اختیار اجتناب‌ناپذیر است).<ref>خسروی سرشکی، «تبیین دیدگاه کِنِث سورین در نقد گفتمانی تئودیسه‌ها»، ۱۳۹۶ش، ص۳۰.</ref>
 
کِنِث سورین (Kenneth J. Surin)، استاد کرسی زبان و ادبیات و نیز استاد دین و نظریه انتقادی در [[دانشگاه دوک]] در کتاب «الاهیات و مسئله شر»<ref>Theology and the Problem of Evil, Oxford: Basil Blackwell, 1986.</ref> تحلیل گفتمانی تئودیسه‌ها را بحث کرده استکرده‌است.<ref>خسروی سرشکی، «تبیین دیدگاه کِنِث سورین در نقد گفتمانی تئودیسه‌ها»، ۱۳۹۶ش، ص۶.</ref>
 
== تئودیسه پرورش روح ==