موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:حذف تصویر (۳.۱) ویکی‌انبار حذف شدهٔ پرونده:Lawrence Saint Moses Closeup.JPG
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۸۱:
نوشته‌های غیرمقدس دربارهٔ یهودیان، با اشاره به نقش موسی، در ابتدا در آغاز [[عصر هلنیستی]]، دوره طلایی یونان در جهان باستان، از ۳۲۳ تا ۱۴۶ قبل از میلاد مسیح آشکار شد. [[سموئیل]] نوشته‌است که «یک ویژگی این ادبیات افتخار فراوان در چیزیست که مردم شرق در عموم برخی از گروه‌های میان آن‌ها را نگه می‌دارد.»{{rp|1102|date=November 2012}}
 
علاوه بر مورخان یهودی-رومی یا یهودی-هلنی مانند [[آرتاپانوس از اسکندریه]]، [[ایوپلموس]]، [[یوسفوس فلاویوس]] و [[فیلون اسکندرانی]]، برخی مورخان غیر یهودی شامل [[هکاتئوس از آبدرا]] (نقل شده ا ز[[دیودور سیسیلی]])، [[آلکساندر پولیهیستور]]، [[مان‌تو]]، [[آپیون]]، [[چارمون از اسکندریه]]، [[تاسیتوس (تاریخ‌نگار)|تاسیتوس]] و [[پورفیری (فیلسوف)|پورفیری]]، نیز به او اشاره کرده‌اند. میزان اعتبار این منابع به این بستگی دارد که منابع اولیه ناشناسند.<ref name=Shmuel />{{rp|1103|date=November 2012}} همچنین در سایر متون مذهبی مانند [[میشنا]] (قرن دوم بعد از میلاد)، [[میدراش]] (۲۰۰ تا ۱۲۰۰ میلادی)،<ref>Hammer, Reuven. ''The Classic Midrash: Tannaitic Commentaries on the Bible'', Paulist Press (1995) p. 15</ref> و [[قرآن]] (۶۱۰ تا ۶۵۳ میلادی) به موسی اشاره شده‌است.
 
تصویر [[یوزارسیف]]، در تاریخ‌نگاری هلنیستی، یک کشیش از دین برگشته مصری است که ارتشی از جذامیان را علیه فرعون فرماندهی می‌کند و در نهایت از مصر تبعید می‌شود، و نامش را به موسی تغییر می‌دهد.
خط ۸۷:
=== در هکاتئوس ===
اولین منبع موجود دربارهٔ موسی در نوشته‌های یونانی در تاریخ مصری به [[هکاتئوس از آبدرا]] (قرن چهارم پیش از میلاد) بازمی‌گردد. تمام توصیفات باقی‌مانده او دربارهٔ موسی دو منبع هستند که به وسیله [[دیودور سیسیلی]] نقل شده‌اند، که آرتور دروگ این‌گونه می‌نویسد، «او موسی را رهبری هوشیار و شجاع توصیف می‌کند که مصر را ترک کرد و یهودیه را برپا ساخت.»<ref name=Droge>Droge, Arthur J. ''Homer or Moses?: Early Christian Interpretations of the History of Culture'', Mohr Siebeck (1989)</ref>{{rp|18|date=November 2012}} مطابق دست‌آوردهای فراوان توصیف شده توسط هکاتئوس، موسی چند شهر را پیدا کرد، یک معبد و آیین مذهبی بنا نهاد، و قوانینی را وضع نمود:
:پس از برپایی زندگی در مصر در زمان‌های قدیم، که براساس توصیفات افسانه‌ای به طول انجامید، در دوران خدایان و قهرمانان…، بسیاری از گروه‌ها متقاعد شدند که قوانین مکتوب منوس (موسی) را به کار گیرند، مردی که نه تنها روح بزرگی داشت، بلکه نامش برفراز تمام قانون‌گذارانی قرار گرفت که نام‌هایشان ثبت شده‌است.<ref name=Droge />{{rp|18|date=November 2012}}
 
همچنین دروگ بیان کرد که این عبارت هکاتئوس مشابه گفته‌های متعاقب [[ایوپلموس]] بود.<ref name=Droge />{{rp|18|date=November 2012}}
 
=== در آرتاپانوس ===
خط ۹۵:
 
آرتاپانوس دربارهٔ این موضوع سخن می‌گوید که موسی به چه طریق به همراه هارون به مصر برمی گردد، و زندانی می‌شود، اما به‌طور معجزه‌آسایی به وسیله نام [[یهوه]] فرار می‌کند تا قومش را هدایت نماید. برای گواهی بر این عمل، راهی در [[معابد مصر|معبد]] [[ایزیس]] ایجاد شده‌است که یادآور آن معجزه می‌باشد. او موسی را در سن ۸۰ سالگی این‌گونه توصیف می‌کند: «بلند قامت، سرخ روی، با موهای سفید بلند، و باوقار».
اما برخی مورخان به «طبیعت دفاعی بیشتر کارهای آرتاپانوس»<ref name=Feldman />{{rp|40|date=November 2012}} با جزئیات فراوان از کتاب مقدس، همانند ارجاع به شعیب اشاره دارند، شعیب غیر یهودی، دلاوری‌های موسی را در کمک به دخترانش تحسین می‌کند و تصمیم می‌گیرد موسی را به عنوان پسر خود معرفی نماید.<ref name=Feldman>Feldman, Louis H. ''Josephus's Interpretation of the Bible'', University of California Press (1998)</ref>{{rp|133|date=November 2012}}
 
=== در استرابون ===
[[استرابون]]، یک مورخ، جغرافی‌دان و فیلسوف یونانی بود که در کتاب جغرافیای خود (۲۴ میلادی)، با جزئیات دربارهٔ موسی نوشت، که در واقع او یک مصری بود که از شرایط وطنش اظهار تاسف می‌کرد، و در نتیجه مورد توجه بسیاری قرار گرفت که به خدای او روی آوردند. استرابون برای مثال می‌نویسد، موسی با به تصویر کشیدن خدا به شکل انسان یا حیوان مخالفت می‌کرد، و اعتقاد داشت که خدا ریشه‌ای است که همه چیز را در بر می‌گیرد-خشکی و دریا:<ref name=Shmuel />{{rp|1132|date=November 2012}}
 
:۳۵. یک روحانی مصری به نام موسی، صاحب بخشی از این کشور به نام مصر پایین، از قوانین موجود در آن ناراضی بود، آن‌جا را ترک کرد و با عده اعظمی از پیروانش به یهودیه آمد. او اعلام کرد که مصریان و آفریقایی‌ها در نشان دادن خدا شبیه جانوران و گاوها سرگرم تمایلات اشتباهی هستند، همچنین یونانیان در شکل‌دادن به خدایانشان شبیه انسان اشتباه می‌کردند. زمین، دریا، بهشت، جهان و طبیعت اشیاء، همگی از آن خداست…
خط ۱۰۴:
:۳۶. موسی با این آموزه‌ها افراد بسیاری را متقاعد کرد که او را تا اورشلیم امروزی همراهی نمایند…<ref name=Strabo>Strabo. ''The Geography of Strabo'', XVI 35, 36, Translated by H.C. Hamilton and W. Falconer, pp. 177-178,</ref>
 
در نوشته‌های استروبن دربارهٔ تاریخ یهودیت آن‌گونه که درک می‌کند، او مراحل متنوعی از توسعه را توصیف کرده‌است: از اولین مرحله، شامل موسی و وارثانش؛ تا آخرین مرحله که "قلعه اورشلیم به وسیله هاله‌ای از تقدیس احاطه شد." قدردانی‌های مثبت و روشن استرابون دربارهٔ شخصیت موسی، از مشفقانه‌ترین نوشته‌های باستانی است."<ref name=Shmuel />{{rp|1133|date=November 2012}} تصویر او از موسی مشابه توصیفات هکاتئوس، مردی سرآمد در هوش و شجاعت معرفی شده‌است.<ref name=Shmuel>Shmuel, Safrai, M. Stern (ed) ''The Jewish People in the First Century'', Van Gorcum Fortress Press (1976)</ref>{{rp|1133|date=November 2012}}
 
[[جان اسمن]] مصرشناس، به این نتیجه رسیده‌است که استرابون مورخی بوده‌است که به عنوان یک [[یکتاپرستی|یکتاپرست]] به ساختار دین موسی نزدیک شده بود." او تشخیص داد که "که تنها یک منبع الهی وجود دارد و هیچ تصویری نمی‌تواند او را نمایش دهد… و تنها راه دست‌یابی به این خدا، زندگی با تقوی و عادلانه است."
خط ۱۱۶:
[[هفتادگانی]]، نسخهٔ یونانی کتاب مقدس عبری، [[لنگینوس]]، نویسنده کتاب بزرگ نقد ادبی [[در عروج]] را تحت تأثیر قرار داد، البته نویسنده اصلی هنوز به‌طور قطع معلوم نیست. اما، اکثر محققان موافقند که نویسنده در عصر [[آگوستوس]] یا [[تیبریوس]]، اولین و دومین امپراتور روم زندگی می‌کرد.
 
نویسنده [[سفر پیدایش]] را به این شیوه نقل می‌کند، که طبیعت خدا را به روشی درخور بزرگی و خالص‌بودنش نمایان می‌سازد. اما او موسی را با نام مورد خطاب قرار نمی‌دهد، بلکه او را «قانون‌گذار یهودیان» می‌خواند. در کنار ذکر [[سیسرون]]، موسی تنها نویسنده غیر یونانی ذکر شده در این کار است، و او توصیف کرد که موسی را حتی از نویسندگان یونانی مانند [[هکاتئوس از اسکندریه]] و [[استریون]] که با احترام با او رفتار می‌کردند، بیشتر تحسین می‌نمود.<ref name=Shmuel />{{rp|1140|date=November 2012}}
 
=== در یوسفوس فلاویوس ===
خط ۱۲۳:
زمانی که [[سلیمان]] این کارها (سازه‌های بزرگ و زیبا) را به اتمام رساند، و دهش‌ها را در معبد جمع کرد، و همه این‌ها تنها در هفت سال، نشان‌دهنده ثروت و قدرت او می‌باشد… او همچنین برای حاکمان و بزرگان عبری نامه نوشت، و از همه آن‌ها دعوت کرد در [[اورشلیم]] گرد هم آیند، تا هم معبد ساخته شده را ببینند، و هم تابوت را در آن قرار دهند؛ و زمانی که این دعوت در همه جا گسترش یافت… [[جشن سایه‌بان‌ها]] نیز هم‌زمان با آن‌ها اتفاق افتاد. عبری‌ها این جشن را مقدس‌ترین و برترین جشن خود می‌دانستند؛ لذا آن‌ها تابوت و خیمه متعلق به موسی و تمام عروقی را که برای اعطا به قربانی برای خدا بودند، حمل نمودند، و در معبد قرار دادند… اکنون در این تابوت جز دو میز سنگی که از [[ده فرمان]] محافظت می‌کند، چیز دیگری وجود ندارد. ده فرمان گفته‌های خدا با موسی در [[کوه سینا]] است که روی آن میزها حکاکی شده‌است…<ref>Josephus, Flavius. ''The works of Flavius Josephus: Comprising the Antiquities of the Jews'', trans. by William Whiston, (1854) Book VIII, Ch. IV, pp. 254-255</ref>
 
به گفته فلدمن، یوسفوس به «فضایل اصلی هوش، شجاعت، میانه‌روی و عدالت» که مختص موسی بودند، اهمیتی ویژه می‌افزاید. او تقوا را به عنوان اصل پنجم، اضافه می‌کند. به علاوه، او «به علاقه موسی به تأکید بر تحمل رنج و اجتناب از رشوه‌خواری تأکید می‌کند. موسی مانند [[افلاطون]] یک مربیست.»<ref name=Feldman />{{rp|130|date=November 2012}}
 
=== در نومنیوس ===
نومنیوس، فیلسوف یونانی، که اهل آپامئای سوریه بود، در طول نیمه دوم قرن دوم میلادی دست به قلم برده‌است. کنیس گوثری تاریخ‌نگار می نوسید، «نومنیوس شاید تنها فیلسوف شناخته‌شده یونانی باشد که زندگی موسی و عیسی را به صراحت مطالعه نموده‌است…»<ref name=Guthrie>Guthrie, Kenneth Sylvan. ''Numenius of Apamea: The Father of Neo-Platonism'', George Bell & Sons (1917)</ref>{{rp|194|date=November 2012}} او ذهنیت خود را توصیف می‌کند:
 
نومنیوس مردی جهانی بود؛ کار او تنها محدود به رازهای یونان و مصر نمی‌شود، بلکه دربارهٔ خدای برهماییان و مغ‌ها نیز سخن گفته‌است. این آگاهی او و استفاده از متون مقدس عبری است که او را از سایر فلاسفه یونانی متمایز می‌سازد. همان‌طور که او [[هومر]] را شاعر می‌داند، موسی را پیامبر می‌شمارد. [[افلاطون]] نیز به عنوان موسی یونان توصیف شده‌است.<ref name=Guthrie />{{rp|101|date=November 2012}}
 
=== در ژوستین شهید ===
[[ژوستین شهید]] (۱۰۳ تا ۱۶۵ میلادی)، سنت و فیلسوف دین‌دار مسیحی، با توجه به مطالعاتی دیگر، ادعا [[نومنیوس]] را تکرار کرد. پائول باکهام روحانی، بیان کرد که موسی «بسیار قابل‌اعتماد»، ژرف‌اندیش و راستگو بود، زیرا در زمره بزرگترین فلاسفه یونانی قرار داشت.<ref name=Blackham /> او از طرف ژوستین می‌گوید:
 
من شروع خواهم کرد، سپس، با اولین پیامبر و قانون‌گذارمان، موسی… شما باید بدانید که، تمام معلمان، حکما، شاعران، تاریخ‌شناسان، فیلسوفان، قانون‌گذاران، و از همه قدیمی‌تر، تاریخ یونان به ما نشان می‌دهند که موسی اولین معلم دینی ما بوده‌است.<ref name=Blackham>Blackham, Paul; ed. Paul Louis Metzger. ''Trinitarian Soundings in Systematic Theology'', in essay: "The Trinity in the Hebrew Scriptures", Continuum International Publ. Group (2005) p. 39</ref>
خط ۱۵۲:
«فرضیه کنیت» که در سال ۱۸۷۲ توسط [[کرنلیوس تیله]] مطرح شده‌است، فرض می‌کند که تصویر موسی بازتاب یک کشیش [[مدین]] از [[یهوه]] است، که دین او به وسیله [[کنیت]]، از کنعان جنوبی ([[ادوم]]، [[موأب]]، [[مدین]]) به اسرائیل گسترش یافته‌است. این ایده بر اساس یک سنت قدیمی (ذکر شده در [[کتاب داوران]]) است که بیان می‌کند پدر قانونی موسی یک کشیش از یهوه بود، که یادواره‌ای از ریشه مدین خدا را حفظ می‌کرد. درحالی که نقش کنیت در انتقال فرقه بسیار قابل قبول است، دیدگاه تیل دربارهٔ نقش تاریخی موسی در تحقیقات مدرن کمتر مورد حمایت قرار گرفته‌است.<ref>DDD (1999:911).</ref>
 
[[ویلیام آلبرات]] دیدگاه مطلوب‌تری در مقابل دیدگاه مربوط به موسی دارد، اساس داستان‌های کتاب مقدس را پذیرفته، اما تأثیر قرن‌ها انتقال شفاهی و کتبی را شناسایی کرده‌است، که موجب به دست آوردن لایه‌های یک‌پارچگی می‌شود.<ref name="Britannica" />
 
== موسی در سنت‌های دینی ==
خط ۱۸۲:
 
=== اسلام ===
موسی بیش از هر شخص دیگری در [[قرآن]] مورد اشاره قرار گرفته‌است و زندگی اش بیش از هر [[پیامبران در اسلام|پیامبر]] دیگری نقل و بازگو شده‌است.<ref name=Keeler /> در حالت عمومی، موسی مشابه [[محمد]] پیامبر اسلام است<ref>Keeler (2005) describes Moses from the Muslim perspective:
:”Among prophets, Moses has been described as the one ‘whose career as a messenger of God, lawgiver and leader of his community most closely parallels and foreshadows that of Muhammad’, and as ‘the figure that in the Koran was presented to Muhammad above all others as the supreme model of saviour and ruler of a community, the man chosen to present both knowledge of the one God, and a divinely revealed system of law’. We find him clearly in this role of Muhammad’s forebear in a well-known tradition of the miraculous ascension of the Prophet, where Moses advises Muhammad from his own experience as messenger and lawgiver. ”</ref> و «شخصیت او برخی از موضوعات اصلی دین اسلام را نمایش می‌دهند»، از جمله «دستور اخلاقی که ما باید خود را تسلیم خدا کنیم.»
 
خط ۱۸۹:
[[هوستون اسمیت]] (۱۹۹۱)، ملاقاتی بین موسی و محمد را توصیف می‌کند. او بیان می‌دارد یکی از رویدادهای مهم زندگی محمد و در نتیجه مسلمانان ۵ وعده نماز روزانه است که ناشی از اوست.<ref>Smith, Huston. [http://books.google.com/books?id=eDMIwLHwKOcC&printsec=frontcover&dq=hustonsmithreligion&ei=l7 lS4niMo7ylQTQxOXFCQ&cd=2#v=onepage&q=crucial events Muhammad's life&f=false ''The world's religions'' HarperCollins, (1991) p. 245]</ref>
 
موسی ۵۰۲ بار در قرآن مورد اشاره قرار گرفته‌است؛ آیاتی که به موسی اشاره دارند عبارتند از: بقره ۴۹ تا ۶۱، الاعراف ۱۰۳ تا ۱۶۰، یونس ۷۵ تا ۹۳، اسراء ۱۰۱ تا ۱۰۴، طه ۹ تا ۹۷، الشعرا ۱۰ تا ۶۶، النمل ۷ تا ۱۴، قصص ۳ تا ۴۶، زخرف ۴۶ تا ۵۵، دخان ۱۷ تا ۳۱ و نازعات ۱۵ تا ۲۵ و بسیاری دیگر. اکثر رویدادهای مهم زندگی موسی که در کتاب مقدس نقل شده‌اند، به‌طور پراکنده در [[سوره]]‌های قرآن یافت می‌شوند، فقط داستان [[خضر]] و موسی در کتاب مقدس وجود ندارد.<ref name=Keeler />
 
درواقع، در قرآن در روایات متعددی به موسی و بنی اسراییل اشاره شده‌است.<ref>{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۱۷ مه ۲۰۱۴ | عنوان=بررسی تطبیقی جایگاه موسی (ع) در قرآن و تورات | ناشر=مجله نامه الهیات | نشانی=http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/488854}}</ref> همچنین امام دوازدهم شیعیان دوازده‌امامی نیز از جهت نجات دادن مظلومان و مستضعفان به موسی تشبیه شده‌است.<ref>{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۱۷ مه ۲۰۱۴ | عنوان=شباهت امام عصر (عج) و حضرت موسی (ع) | ناشر=فارس | نشانی=http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13921214001314}}</ref>
خط ۱۹۵:
در داستان‌های مربوط به قرآن، خدا به [[یوکابد]] دستور می‌دهد تا موسی را در یک قایق کوچک قرار دهد و او را روانه نیل کند، بنابرین او موسی را به‌طور کامل به خداوند سپرد.<ref name=Keeler>Annabel Keeler, "Moses from a Muslim Perspective", in: Solomon, Norman; Harries, Richard; Winter, Tim (eds.), [http://books.google.com/books?id=9A4JZ8CSJJwC&pg=PA55&vq=Moses&dq=Moses%5B%5BQur%27an&source=gbs search s&cad=4&sig=ACfU3U1sEssZMSZaPhSSlzCosLopQbDrOQ#PPA55,M1 ''Abraham's children: Jews, Christians, and Muslims in conversation''], by. T&T Clark Publ. (2005), pp. 55 - 66.</ref><ref>{{Cite quran|28|7|style=ref}}</ref> [[آسیه]] همسر فرعون (نه دخترش)، او را شناور در آب یافت. او فرعون را متقاعد کرد که او را به فرزندی بپذیرند، زیرا هیچ فرزند دیگری نداشتند.
 
قرآن بر مأموریت موسی برای دعوت فرعون به سوی خدا<ref>{{cite quran|79|17|end=19|style=ref}}</ref> و نجات بنی‌اسرائیل<ref name=Keeler /><ref>{{cite quran|20|47|end=48|style=ref}}</ref> تأکید دارد. براساس قرآن، موسی بنی‌اسرائیل را به ورود به کنعان دعوت نمود، اما آن‌ها علاقه‌ای به جنگ با کنعانیان نداشتند، و از شکست خوردن می‌هراسیدند. موسی از خدا طلب بخشش نمود و عنوان کرد که او و برادرش هارون از بنی‌اسرائیل سرکش به دورند.<ref>{{Cite quran|5|20|style=ref}}</ref>
 
براساس سنت اسلامی، موسی در [[نبی موسی|مقام نبی موسی]] در نزدیکی [[اریحا]] به خاک سپرده شده‌است.<ref name=":2">{{یادکرد کتاب|عنوان=Biblical Holy Places: an illustrated guide|نام خانوادگی=Rivka Gonen|نام=|ناشر=Palphot Ltd.|سال=1999|شابک=9780813628722|مکان=Jerusalem|صفحات=250|زبان=en}}</ref>
خط ۲۱۷:
 
=== نقد ===
در اواخر قرن ۱۸ ام، [[توماس پین]] [[دادارباوری|دادارباور]] در [[عصر خرد (کتاب)|کتاب عصر خرد]] دربارهٔ مدت قوانین موسی اظهار نظر نموده، و اینگونه بیان کرده‌است که «شخصیت موسی، همان‌طور که در کتاب مقدس ذکر شده، بسیار ترسناک است.»<ref>[[توماس پین|Thomas Paine]] ''[[عصر خرد (کتاب)|The Age of Reason]]'' part II, 1796</ref> او برای اثبات این موضوع به یکی از داستان‌های کتاب مقدس اشاره می‌کند. در قرن ۱۹ام، [[رابرت اینگرسول]] [[ندانم‌گرایی|ندانم‌گرا]] نوشت «... که تمام این ندانم‌کاری‌ها، بدنامی‌ها، سنگ‌دلی‌ها و کارهای زشت که در کتب پنجگانه عهد عتیق ذکر شده‌اند، سخنان خداوند نیستند، بلکه، آن‌ها اشتباهات موسی می‌باشند.»<ref name="ReferenceA">[[رابرت اینگرسول|Robert G. Ingersoll]], ''Some Mistakes of Moses'' chapter XXIX</ref> در قرن بیست و یکم، [[ریچارد داوکینز]] [[خدا ناباوری|خدا ناباور]]، با توجه به روایتی از کتاب مقدس، به نتیجه رسید که، «نه، موسی الگویی برای اخلاق مدرن نیست.»<ref name="ReferenceA" />
 
=== هنر تجسمی ===
خط ۲۲۸:
 
=== مجسمه میکل‌آنژ ===
مجسمه موسی اثر [[میکل آنژ]] در کلیسای [[سن پیترو در وینکولی]] [[رم]]، یکی از شاهکارهای جهانیست. شاخ‌های بالای سر مجسمه موسی حاصل ترجمه غلط کتاب مقدس از عبری به کتاب مقدس [[ولگاته]] لاتین است. معنی واژه استعمال شده از کتاب خروج «شاخ» یا «تابش» است. تحقیقات [[مؤسسه باستان‌شناسی آمریکا]] نشان می‌دهد که این واژه زمانی مورد استفاده قرار گرفت که موسی «بعد از دیدن شکوه ایزدی به سمت افرادش برگشت،» و چهره‌اش «تابان گشت.»<ref name="MacLean, Margaret 1917 p. 97">MacLean, Margaret. (ed) ''Art and Archaeology'', Vol. VI, Archaeological Institute of America (1917) p. 97</ref> در آثار هنری اخیر یهودی اغلب تابش‌هایی از سر موسی خارج می‌شود.<ref name="MacLean, Margaret 1917 p. 97" />
 
یک نویسنده دیگر توضیح می‌دهد، «زمانی که سنت [[جروم]] عهد عتیق را به لاتین ترجمه کرد، فکر کرد که هیچ‌کس جز مسیح نباید پرتو نور تابش کند؛ لذا از ترجمه دوم استفاده نمود.»<ref name="Thomason 2005 151">{{cite book |last=Thomason |first=Dustin |last2=Caldwell |first2=Ian |title=The Rule of Four |location=New York |publisher=Random House |year=2005 |page=151 |isbn=0-440-24135-9}}</ref><ref name="Gross 2005 245">{{cite book |last=Gross |first=Kenneth |title=The Dream of the Moving Statue |location=Ithaca, NY |publisher=Cornell Univ. Press |year=2005 |page=245 |isbn=0-271-02900-5}}</ref> اما استیفن لنگ اشاره می‌کند که نسخه جروم موسی را با «تابش‌های شبیه به شاخ» توصیف کرد ولی بطور ناشیانه آن گونه ترجمه کرد که گویا شاخ دارد.<ref name="Thomason 2005 151" /><ref name="Gross 2005 245" /> او همچنین اشاره کرد که به گفته جروم موسی بر روی یک تخت پادشاهی تکیه زده بود، در حالی که موسی نه پادشاه بوده و نه هرگز روی چنین تختی نشده بود.<ref name="Thomason 2005 151" /><ref name="Gross 2005 245" />
 
=== فیلم و تلویزیون ===
خط ۲۵۲:
* عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، {{شابک|۹۶۴-۳۰۷-۱۶۳-۴}}
* کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، {{شابک|964-331-068-X}}
 
{{پیامبران در قرآن}}
{{شخصیت‌ها و اعلام قرآنی}}
سطر ۲۵۹ ⟵ ۲۵۸:
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:موسی}}
 
[[رده:موسی]]
[[رده:افراد در انجیل‌های چهارگانه]]
[[رده:افرادی که در وجود داشتن‌شان اختلاف است]]
[[رده:بنیان‌گذاران مذهب]]
[[رده:پیامبران]]