حمله مغول به ارمنستان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏تاریخ: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۶۰:
مغولان در ارمنستان و نیز در سایر کشورهای تابعه باج و خراج متعددی وضع کرده بودند. من جمله مخصوصاً مالیات زمین که تا نصف درآمد را تشکیل می‌داد. مالیات سرانه از ذکور ۱۵ تا ۶۰ ساله دریافت می‌شد. مالیات‌ها از [[کلیسا]] هم دریافت می‌کردند.
 
قسمتی از مالیات‌ها بصورتبه صورت آذوقه و قسمت دیگر بصورتبه صورت پول پرداخت می‌شد. مالیاتچی‌ها معمولاً با دسته‌های مسلح گردش می‌کردند، ظلم و کشتار و هرگونه خودکامگی پدیده‌های عادی و همیشگی بود. دهقانان برای [[خان]]های مغول، فئودال‌های ارمنی و کلیسا، انواع بیگاری و کارهای اجباری را انجام می‌دادند.
 
در نتیجه سیاست اداری و مالیاتی قهرآمیز بخش قابل توجهی از فئودال‌های ارمنی از اراضیشان محروم شدند. زمین‌های وسیع به طبقه مرفه مغول و جزاً به تجار واگذار می‌شد. وابستگی دهقانان به زمینداران تقویت گردید. دهقانان و نجبای ناراضی ارمنی علیه مغول به اسلحه متوسل می‌شدند. قیام‌های متحد ارمنی و گرجی بر ضد اشغالگران بوقوع پیوست.
 
در سال‌های آخر دهه ۴۰ سده سیزدهم میلادی، ساکنین ارمنی و گرجی، [[استان لوری]]، [[تفلیس]] و نواحی اطراف سعی در قیام نمودند، ولی موفق آنچنانی نداشتند. در سال‌های ۱۲۵۹ تا ۱۲۶۱ میلادی قیام جدید ملل ارمنی و گرجی به رهبری [[:w:en:David VII of Georgia|داویت]] پادشاه [[گرجستان]] بوقوع پیوست.