راهبری اینترنت: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Mardetanha (بحث | مشارکتها) ←پیشینه: ویرایش و تصحیح |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۸:
== پیشینه ==
هیچکس، شرکت، سازمان یا دولت اینترنت را اداره نمیکند. این شبکه یک شبکه جهانی توزیعشده متشکل از بسیاری از شبکههای مستقل بههمپیوسته است. اینترنت مبتنی بر فناوری ای است که از آن با نام راه گزینی بسته کوچک یاد میشود که در مدل ارتباطی آن محتوای پیام
با پیشرفت فناوری شبکه به سطح شبکه TCP/IP طراحان شبکه بستههای آدرس ۳۲ بیتی را در قالب [[نشان گذاری]] [[ده دهی]] در فرمت xxx.xxx.xxx.xxx معرفی کردند. در این فرمت هر گروه از xها اعداد صفر تا ۲۵۵ را میتواند دربر گیرند. [[پروتکل اینترنت]] که در تنظیم بستهها کاربری دارد از اصلیترین بخشهای اینترنت میباشد. دومین بخش سامانه آدرس دهی یا مدیریت مبحثی است که نخستین بار مورد نظارت قرار گرفته بود.
خط ۲۱:
برای تبیین نقش نهادهای بینالمللی بر اجزا و فرایند اینترنت از تقسیمبندی اجزای ۵ گانه فرایند ارسال پیام از فرستنده به گیرنده نیز استفاده میشود:{{سخ}}
۱) فرستندگان:{{سخ}}
از موضوعاتی که اغلب فرستندگان پیام در اینترنت با آن سروکار دارند، آزادی در ارسال یک پیام با محتوای دلخواه یا انتخاب گیرندگانی است که
۲) پیام:{{سخ}}
تنظیم محتوای پیامها و تعیین پیامهای مجاز، شخص یا نهادهای متولی نظارت بر محتوای پیام نیز در دستهبندی پیام قرار میگیرد. اینترنت به صورت بازاری برای عرضه نظرات و تفکرات افراد گوناگون بدل شدهاست که برخی نهادهای نظارتی در اکثر کشورها این دسته از مضامین مانند محتویات غیراخلاقی و استفاده از فناوری رمزگذاری را قابل اعتراض و پیگیری میدانند. امکان تصویب قوانین جدید با استناد به قوانین مصوب قبلی و تضاد اعمال قوانین نظارتی ملی با ماهیت بینالمللی کاربری اینترنت از دیگر موضوعات بحث شده در زمینه ماهیت پیامهای اینترنتی میباشد.{{سخ}}
خط ۴۵:
== راهبری اینترنت چیست؟ ==
افزایش استفاده از اینترنت در سطح جهان چالشهایی را در زمینه مدیریت و قانونمندسازی بوجود آوردهاست. راهبری اینترنت شامل موضوعات گستردهای از اداره فنی آن تا مباحث عمومیتر چون نظارت بر محتوی میشود. علیرغم ماهیت بینالمللی اینترنت، دشواری توافق در سطح جهانی بر سر این مقررات باعث تدوین بیشتر این قوانین در سطح ملتها شدهاست که مجموع این تلاشها به تشکیل مجمع راهبری اینترنت برای استفاده از نظرات سه بخش دولتی، عمومی و خصوصی کشورهای عضو
«راهبری اینترنت توسعه و استفاده بوسیله دولتها، بخش خصوصی و عمومی در قالب قوانین و ارزشهای مشترکشان برای ایجاد چارچوبی برای ارزیابی و استفاده از اینترنت است.»
در همین راستا معرفی سه لایه اصلی زیرساختها (برای انتقال اطلاعات)، لایه منطقی (برای کنترل زیرساخت) و لایه محتوایی که دربرگیرنده اطلاعاتی است که درون شبکه حرکت میکند، از بعد حقوقی به راهبری اینترنت مینگرد.
زیر ساخت فنی اینترنت{{سخ}}
مخابره دادهها و شبکهبندی
* ارائهکننده خدمات اینترنت : این ارائهکنندگان [[دسترسی به اینترنت]] را به مشتریان به فروش میرسانند. یک ISP دسترسی محلی یک مشتری را به رایانه شبکه خود و در نهایت دسترسی به اینترنت را فراهم میآورد. یک ISP همچنین میتواند به تبادل رایگان اطلاعات با سایر ISPها
* نقاط تبادل اینترنت : این نقاط امکان اتصال مستقیم شبکهها به یکدیگر بدون استفاده از واسطهها را فراهم میآورد که در نهایت به افزایش کارایی و کاهش هزینهها منجر میشود.
* عاملیت اینترنت متکی بر رایانههایی است که قابلیت شناسایی یکدیگر را با استفاده از سیستم نامگذاری دامنه دارند. سیستم نامگذاری حوزه روشی سلسله مراتبی است که [[بانک اطلاعاتی]] مربوط به نامهای نمادین و معادل IP آنها را روی کل شبکه اینترنت توزیع کردهاست و هر ایستگاه میتواند در یک روال منظم و سلسله مراتبی آدرس IP معادل با ایستگاه مورد نظرش را در نقطهای از شبکه پیدا کند .{{سخ}}
خط ۶۲:
حل مشکل دامنههای اینترنتی{{سخ}}
از دامنههای اینترنتی آنگونه که امروزه مورد استفاده قرار میگیرد، در اوایل
کارگروه راهبری اینترنت، راهبری اینترنت را توسعه اینترنت در حوزههای تشکیل، ارزیابی و کاربرد با همکاری بخشهای عمومی، خصوصی و دولتی کشورها برای تبین نقشها، اصول مشترک، هنجارها و روشهای تصمیمگیری تعریف کردهاست که به نمونهای از آنها در قالب دستورالعملهای ۳ گانه قسمت قبل و در جدول زیر اشاره شدهاست:
خط ۷۰:
# دولتهایی که از منافع یک ملت حمایت میکنند
# نهادهای بینالملل که
# بخش خصوصی اعم از بنگاهها (شرکتهای چند ملیتی) که مستقل یا در قالب اتاقهای بینالمللی بازرگانی فعالیت میکنند
# نهادهای غیردولتی و مردم نهاد
|