مجموعه پروتکل اینترنت: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۵:
مدل TCP/IP یا مدل مرجع اینترنتی که گاهی به مدل DOD (وزارت دفاع)، مدل مرجع ARPANET نامیده میشود، یک توصیف خلاصه لایه TCP/IP برای ارتباطات و طراحی پروتکل شبکه کامپیوتری است. TCP/IP در سال ۱۹۷۰ بوسیلهDARPA ساخته شده که برای پروتکلهای اینترنت در حال توسعه مورد استفاده قرار گرفتهاست، ساختار اینترنت دقیقآبوسیله مدل TCP/IP منعکس شدهاست.
مدل اصلی TCP/IP از ۴ لایه تشکیل شدهاست. سازمان IETF استانداردی که یک مدل ۵ لایهای است را قبول نکردهاست و پروتکلهای لایه فیزیکی ولایه پیوند دادهها
این مدل قبل از مدل مرجع OSI گسترش یافته و واحد وظایف مهندسی اینترنت (IETF)، برای مدل و پروتکلهای گسترش یافته تحت آن پاسخگو است، هیچگاه خود را ملزم ندانست که توسط OSI تسلیم شود. درحالیکه مدل بیسیک OSI کاملآ در آموزش استفاده شدهاست و OSI به یک مدل ۷ لایهای معرفی شدهاست، معماری یک پروتکل واقعی (RFC ۱۱۲۲) مورد استفاده در محیط اصلی اینترنت خیلی منعکس نشدهاست.
حتی یک مدرک معماری IETF که اخیراً منتشر شده یک مطلب با این عنوان دارد: “ لایه بندی مضر است ”. تأکید روی لایه بندی به عنوان محرک کلیدی معماری یک ویژگی از مدل TCP/IP نیست، اما نسبت به OSI بیشتر است. بیشتر اختلال از تلاشهای واحد OSI میآید لایه شبیه داخل یک معماری است که استفاده آنها را به حداقل میرساند.
خط ۱۷:
== معرفی پروتکل TCP/IP ==
TCP/IP، پروتکلی استاندارد برای ارتباط کامپیوترهای موجود در یک شبکه مبتنی بر ویندوز ۲۰۰۰ است. از پروتکل فوق، به منظور ارتباط در شبکههای بزرگ استفاده میگردد. برقراری ارتباط از طریق پروتکلهای متعددی که در چهارلایه مجزا سازماندهی شدهاند، میسر میگردد. هر یک از پروتکلهای موجود در پشته TCP/IP، دارای وظیفهای خاص در این زمینه (برقراری ارتباط) میباشند. در زمان ایجاد یک ارتباط، ممکن است در یک لحظه تعداد زیادی از برنامهها، با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند. TCP/IP، دارای قابلیت تفکیک و تمایز یک برنامه موجود بر روی یک کامپیوتر با سایر برنامهها بوده و پس از دریافت دادهها از یک برنامه، آنها را برای برنامه متناظر موجود بر روی کامپیوتر دیگر ارسال مینماید. نحوه ارسال داده توسط پروتکل TCP/IP از محلی به محل دیگر، با فرایند ارسال یک نامه از شهری به شهر، قابل مقایسه است.
برقراری ارتباط مبتنی بر TCP/IP، با فعال شدن یک برنامه بر روی کامپیوتر مبدأ آغاز میگردد. برنامه فوق، دادههای مورد نظر جهت ارسال را بگونهای آماده و فرمت مینماید که برای کامپیوتر مقصد قابل خواندن و استفاده باشند. (مشابه نوشتن نامه با زبانی که دریافتکننده، قادر به مطالعه آن باشد). در ادامه آدرس کامپیوتر مقصد، به دادههای مربوطه اضافه میگردد (مشابه آدرس گیرنده که بر روی یک نامه مشخص میگردد). پس از انجام عملیات فوق، داده
== لایههای پروتکل TCP/IP ==
خط ۷۲:
لایه اینترنت یاشبکه :این لایه آدرسهای IP را با بسیاری از برنامههای مسیریابی برای جهتیابی بستهها از یک آدرس IP به دیگری را مشخص میکند.
لایه دسترسی شبکه: این لایه هم پروتکلهای (مانند لایه پیوندداده OSI) استفاده شده برای دسترسی میانجی برای وسیلههای به اشتراک گذاشته را، و هم پروتکلهای فیزیکی وتکنولوژیهای لازم برای ارتباطات از HOSTهای جداگانه برای یک رسانه توصیف میکند.
درخواست پروتکل اینترنت(و پشته پروتکل متناظر) و این مدل لایه بندی قبل از نصب شدن مدل OSI استفاده میشد، و از آن به بعد،
=== لایهها در مدل TCP/IP ===
خط ۹۴:
از آنجایی که سعی برای پیشرفت پروتکل IETF به لایه بندی محض ربطی ندارد، بعضی از پروتکلهای آن ممکن است برای مدل OSI متناسب باشند. این ناسازگاریها هنگامیکه فقط به مدل اصلی ISO7498, OSI نگاه کنیم بیشتر تکرار میشوند، بدون نگاه کردن به ضمایم این مدل (مانند چارچوب مدیریتیISO)یا سازمان درونی ISO ۸۶۴۸ لایه شبکه (IONL) هنگامیکه IONL و اسناد چهارچوب مدیریتی مطرح میشوند، ICMP و IGMP، بطور مرتب به عنوان پروتکلهای مدیریت لایه برای لایه شبکه تعریف میشوند. در روشی مشابه، IONL یک ساختمان برای «قابلیتهای همگرایی وابسته به زیر شبکه» مانند ARP و RARP را فراهم آوردهاست.
پروتکلهایIETF میتوانند پشت سر هم کاربرد داشته باشند چون توسط تونل زدن پروتکلهایی مانند GRE توضیح داده میشوند در حالیکه اسنادبیسیک OSI با تونل زدن ارتباطی ندارند بعضی مفاهیم تونل زدن هنوز هم در توسعههای معماری OSI وجود دارند. مخصوصاً دروازههای لایه انتقال بدون چهارچوب پروفایل بینالمللی استاندارد شدهاست.
لایهها
در ادامه توضیح ازهرلایه در پشته رشته IP آمدهاست.
خط ۱۰۲:
از آنجایی که پشتهIP بین لایههای کاربردی و انتقال هچ لایه دیگری ندارد، لایه کاربردی باید هر پروتکلی را مانند پروتکل لایه اجلاس و نمایش در OSI عمل میکنند در بگیرد.
دادههای ارسال شده روی شبکه درون لایه کاربردی هنگامیکه در پروتکل لایه کاربردی جاگیری شدند عبور میکنند. از آنجا دادهها به سمت لایههای پایینتر پروتکل لایه انتقال میروند. دو نوع از رایجترین پروتکلهای لایه پایینی TCP و UDP هستند. سرورهای عمومی پورتهای مخصوصی به
روترها و سوئیچها این لایه را بکار نمیگیرند اما برنامههای کاربردی بین راه در در پهنای باند این کار را میکنند، همانطور که پروتکل RSVP (پروتکل ذخیره منابع) انجام میدهد.
۳ لایه بالایی در مدل OSI - لایه کاربردی، لایه نمایش و لایه نشست معمولاً درون یک لایه در مدل TCP/IP مجتمع میشوند. درحالیکه برخی از برنامههای کاربردی پروتکل OSI مانند X۴۰۰ نیز با یکدیگر جمع شدهاند، نیاز نیست که یک پشته پروتکل TCP/IP برای یکپارچه کردن آنها بالای لایه انتقال باشد. برای نمونه پروتکل کاربردی سیستم نایل شبکه (NFS) روی پروتکل نمایش داده خارجی (XDR) اجرا میشود و روی یک پروتکل با لایه نشست کار میکند و فراخوان رویه راه دور (RPC) را صدا میزند (Remote Procedure Call).RPCمخابرات را بهطور مطمئن ذخیره میکند، پس میتواند با امنیت روی پروتکل UDP اجرا شود.
لایه نشست تقریباً به پایانه مجازی Telnet که بخشی از متن براساس پروتکلهایی مانند
== لایهها ==
خط ۱۱۳:
=== لایه کاربردی ===
لایه کاربردی بیشتر توسط برنامهها برای ارتباطات شبکه استفاده میشود. دادهها از برنامه در یک قالب خاص برنامه عبور میکنند سپس در یک پروتکل لایه انتقال جاگیری میشوند. از آنجاییکه پشتهIP بین لایههای Application (کاربردی) و (انتقال) Transport هیچ لایه دیگری ندارد، لایه کاربردی Application میبایست هر پروتکلی را مانند پروتکل لایه نشست (session) و نمایش (presentation) در OSI عمل میکنند در بگیرد. دادههای ارسال شده روی شبکه درون لایه کاربردی هنگامیکه در پروتکل لایه کاربردی جاگیری شدند عبور میکنند. از آنجا دادهها به سمت لایههای پایینتر پروتکل لایه انتقال میروند.
دو نوع از رایجترین پروتکلهای لایه پایینی TCP و UDP هستند. سرورهای عمومی پورتهای مخصوصی به
روترها و سوئیچها این لایه را بکار نمیگیرند اما برنامههای کاربردی بین راه در در پهنای باند این کار را میکنند، همانطور که پروتکل RSVP (پروتکل ذخیره منابع) انجام میدهد.
خط ۱۲۷:
بستههای گم شده و از بین رفته دوباره ارسال میشوند.
دارای کنترل تراکم ترافیک است.
SCTP جدیدتر نیز یک مکانیزم انتقالی مطمئن و امن و اتصالگراست -رشته پیام گراست نه رشته بایت گرا مانند TCP - و
UDP یک پروتکل دادهای بدون اتصال است مانندIP این هم یک پروتکل ناامن و نامطمئن است. اطمینان در حین کشف خطا با استفاده از یک الگوریتم ضعیفchecksum صورت میگیرد.UDP بطور نمونه برای کاربردهایی مانند رسانههای (audio,video,voice رویIp و…) استفاده میشود که رسیدن همزمان مهمتر از اطمینان و امنیت است یا برای کاربردهای پرسش و پاسخ ساده مانند جستجوهایDNS در جاهایی که سرریزی
هم TCP و هم UDP شان متمایز میشوند توسط یک سری قانون خاص پورتهای شناخته و معروف با برنامههای کاربردی مخصوصی در ارتباط هستند. (لیست شمارههای پورتهای TCP و UDP را ببنید) RTP یک پروتکل datagram دادهای است که برای دادههای همزمان مانند audio ,video
خط ۱۳۹:
=== لایه ارتباط داده ===
لایه ارتباط داده از متدی که برای حرکت بستهها از لایه شبکه روی دو میزبان مختلف که در واقع واقعاً بخشی از
این امر میتواند توابع ارتباط دادهها را مانند اضافه کردن یکheader بسته به منظور آماده کردن آن برای انتقال انجام دهد سپس واقعاً فرم را روی واسط فیزیکی منتقل کند. برای دسترسی اینترنت روی یک مودم dial-up معمولاً بستههای IP با استفاده از PPPمنتقل میشوند. برای دسترسی به اینترنت با پهنای باند بالا مانندADSL یا مودمهای کابلی PPPOE غالباً استفاده میشود. در یک شبکه کابلی محلی معمولاً اترنت استفاده میشود و دو شبکههای بیسیم محلی IEEE۸۰۲٫۱۱ معمولاً استفاده میشود.
برای شبکههای خیلی بزرگ هردو روش PPP یعنی خطوطT-Carrier یا E-Carrier تقویتکننده فرم، ATM یا بسته روی (POS) SONET/SDM اغلب استفاده میشوند. لایه ارتباطی همچنین میتواند جاییکه بستهها برای ارسال روی یک شبکه خصوصی مجازی گرفته میشوند نیز باشند. هنگامیکه این کار انجام میشود دادههای لایه ارتباطی دادههای کاربردی را مطرح میکنند و نتایج به پشته IP برای انتقال واقعی بازمیگردند. در پایانه دریافتی دادهها دوباره به پشته stack میآیند (یکبار برای مسیر یابی و بار دوم برای VPN).
لایه ارتباط میتواند ابتدای لایه فیزیکی که متشکل از اجزای شبکه فیزیکی واقعی هستند نیز مرتبط شود. اجزایی مانند هابها، تکرارکنندهها، کابل فیبر نوری، کابل کواکیسال، کارتهای شبکه، کارتهای وفق دهنده.host و ارتباط دهندههای شبکه مرتبط: -۴۵ (R ,BNC،...) و مشخصات سطح پایینی برای
=== لایه فیزیکی ===
خط ۱۴۸:
== پیادهسازی نرمافزاری و سختافزاری ==
معمولاً برنامه نویسان کاربردی مسئول
میان اقرارهای میکرو کنترلی در وفق دهنده شبکه بطور نمونه با لایه ۲ کار میکنند، توسط یک نرمافزار راه انداز در سیستمعامل پشتیبانی شدهاست.
به هر حال، پیادهسازی نرمافزارهای و سختافزاری در
== منابع ==
|