معاویة بن ابی‌سفیان: تفاوت میان نسخه‌ها

یک بار عده‌ای از طوایف شمال سوریه که به جراجمه شهرت داشتند، به تحریک رومی‌ها به شام هجوم آوردند و از [[لبنان]] تا [[فلسطین]] به دست جراجمه افتاد. عده‌ای از [[موالی]] و اسرای این نواحی که از معاویه ناراضی بودند، به جراجمه پیوستند. معاویه با امپراتور [[بیزانس]] قراری بست که وی از حمایت ماجراجویان دست بدارد و در عوض اسرای رومی را بگیرد. معاویه هم چنین تعهد کرد که هر ساله به بیزانس [[خراج]] بپردازد{{مدرک}}. پس از آن معاویه، [[جراجمه]] را سر جای خود نشاند. معاویه چون به لشکر شام همیشه احتیاج داشت در تنظیم کار لشکر دقّت بسیاری کرد. وی جیرهٔ لشکریان را دو برابر کرد و در پرداخت مواجب آن‌ها کوتاهی نکرد. این بخشش‌ها باعث شد که لشکریان از معاویه اطاعت می‌کردند و در جنگ‌ها با او همراه می‌شدند.

 

 

معاویه همواره با دو گروه [[خوارج]] و [[شیعیان]] در دشمنی بود. او شیعیان علی را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد و حتی بعضی شیعیان معترض مانند [[حجر بن عدی]] را به قتل رسانید. بعضی گفته‌اند [[ابوذرغفاری]] هم به اشارت او کشته شد.