محمد آقاتی: تفاوت میان نسخه‌ها

نام محمد آقاتی سالیان متمادی تا سال ۱۳۵۹ بعنوان یکی از بزرگترین مؤذنین ایران مطرح بود. اذان وی به همراه اذانهای متعلق به [[شیخ عبدالکریم اردبیلی]]، [[رحیم مؤذن زاده اردبیلی]]، [[سید جواد ذبیحی]] و [[حاج علی بهاری]] از نخستین اذانهای پخش شده از رادیو تهران بود.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.hamshahrionline.ir/hamnews/1384/841213/Irshahr/iransh.htm| عنوان = حاج علی بهاری یکی از اولین مؤذن‌های رادیو| نویسنده = روح‌الله مهرپارسا| تاریخ بازدید =| تاریخ = ۱۳۸۴/۱۲/۸۴۱۳| ناشر = روزنامه همشهری | صفحه = | زبان = فارسی}}</ref> پس از انقلاب اسلامی نیز اذان مشهور آقاتی توسط شورای عالی قرآن جهت پخش در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مصوب شد و کماکان از رادیو و تلویزیون ایران پخش می‌شود.

اذان آقاتی دارای یک حسن مطلع و حسن ختام است و در ابتدای اذان علاوه بر ذکر کلمات و عبارات اذان، تسبیحاتی خوانده شده‌است. یکی از ویژگی‌های این اذان فرود آمدن صدا در انتهای اذان در درآمد شور می‌باشد، این کار به نحوی است که لا اله الا الله انتهای اذان در مرتبه دوم، در درآمد شور به پایان می‌رسد.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1880013| عنوان = نوای روح نوازی که ازگلدسته‌ها به گوش می‌رسد| نویسنده = روح‌الله پارسا| تاریخ بازدید =| تاریخ = ۲۴۸۸/۳/۸۸۲۴| ناشر = روزنامه ایران | صفحه = | زبان = فارسی}}</ref>