'''''اسرارالتوحید''''' یا '''''اسرارالتوحید فی مقامات شیخ ابی‌سعید ابی‌الخیر'''''، پسکتابی ازاست یک‌صدبا وموضوع [[تصوف]] که سی۱۳۰ سال پس از مرگ [[ابوسعید ابی‌الخیر]]، در [[خراسان]]، توسط یکی از نوادگان او به‌نام [[محمد بن منور]] در [[خراسان]] نگاشته شد. تألیف کتاب پس از حملهحملهٔ [[غز]]ان به [[میهنه]] انجام گرفته‌است و تاریخ آن را در حدود سال ۵۷۰ هجری قمری دانسته‌اند.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ ادبیات ایران|نام خانوادگی=صفا|نام=ذبیح‌الله|ناشر=ابن سینا|سال=1342۱۳۴۲|شابک=|مکان=تهران|صفحات=448ص ۴۴۸}}</ref> [[محمد بن منور]] کتاب خود را به سه باب تقسیم کرده‌است. باب اول در ابتدای حالت شیخ، باب دوم که به بیان حالات شیخ ابوسعید در سال‌های میانی زندگی او اختصاص دارد، بسیاری از گفته‌ها و اشعاری را که بهبر زبان وی رفته، گردآوری و نقل کرده‌استکرده‌است، و باب سوم انتهای حالت شیخ است. این کتاب انشایی روان و منسجم دارد و در دورهدورهٔ اوج [[نثر مصنوع|سبک مصنوع]] شکل گرفتهگرفته؛ ولی تنها در مقدمه مصنوع استاست،<ref name=":1">{{یادکرد کتاب|عنوان=آنسویآن‌سوی حرف و صوت|نام خانوادگی=شفیعی کدکنی|نام=محمدرضا|ناشر=سخن|سال=زمستان 1372۱۳۷۲|شابک=|مکان=تهران|صفحات=28ص ۲۸}}</ref> و به غیر آن در ردیف [[نثر مرسل|سبکنثر مرسلمُرسَل]] قرار دارد.
