تشکیلات خودگردان فلسطین: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال [[۱۹۲۲ (میلادی)|۱۹۲۲]] و پس از فروپاشی [[امپراطوری عثمانی]] که بمدت چهار قرن ([[۱۹۱۷ (میلادی)|۱۹۱۷]] -[[۱۵۱۷ (میلادی)|۱۵۱۷]]) بر [[سرزمین فلسطین]] حکم‌فرمایی نموده بود، [[قیمومیت بریتانیا بر فلسطین]] تأسیس گردید. آینده بعد فلسطین به منازعات شدید اعراب و [[صهیونیسم|جنبش‌های صهیونیستی]] بسر آمد. در سال [[۱۹۴۷ (میلادی)|۱۹۴۷]]، سازمان ملل، طرح تقسیم‌بندی پیشنهاد تقسیم‌بندی مناطق تحت قیمومیت را به ایالاتی مخصوص اعراب و یهودیان داد که در آن [[بیت‌المقدس]] و نواحی اطراف آن به عنوان «بخش جداکننده» و تحت حکومت رژیمی بین‌المللی مشخص نمود. مناطق اختصاص یافته به دولت عربی پیشنهادی، شامل نواحی بود که بعداً به عنوان نوار غزه و تقریباً تمام آنچه کرانه باختری نام گرفت به انضمام مناطق دیگر می‌شد.

 

 

بعد از جنگ، اسرائیل کنترل بسیاری از مناطق مشخص شده جهت اعراب را در اختیار گرفت. توافقات حاصل از مذاکرات باعث ایجاد خط حائل ترک مخاصمه (ای.دی. ال‌ها) گردید که حالت مرزهای شناخته شده بین‌المللی را دارا نبودند.

از زمان آغاز [[انتفاضه دوم]]، حکومت خود گردان فلسطین (پی. ای) در حال از دست دادن وجه خود هم در [[مناطق فلسطین نشین|مناطق فلسطینی نشین]] ([[نوار غزه]] و [[کرانه باختری]]) و هم در خارج از کشور، می‌باشد. [[آریل شارون]] و حکومت [[جورج دبلیو بوش]] از مذاکره با [[یاسر عرفات]] رهبر [[سازمان آزادیبخش فلسطین]] (پی.ال. او) سرباز زدند. او کسی بود که به ادعای آنان نه تنها به حل معضل کمکی نکرد، بلکه موجب بوجود آمدن «بخشی از معضل» (در ارتباط با [[درگیری‌های اسرائیلی – فلسطینی]]) به‌شمار می‌آمد -؛ این در حالی بود که عرفات [[پیمان مصالحه اسلو]] را در سال [[۱۹۹۳ (میلادی)|۱۹۹۳]] امضاء نموده بود. در [[ژانویه]] سال [[۲۰۰۶ (میلادی)|۲۰۰۶]]، [[جنبش حماس|حماس]] در انتخابات مجلس فلسطین به پیروزی دست یافته و از این رهگذر جایگزین جنبش [[فتح]] عرفات به عنوان حزب رهبری‌کننده مردم فلسطین گردید. بنابراین در حال حاضر ریاست پی.ان.ای. با رئیس‌جمهور [[محمود عباس]] از جنبش [[فتح]] انتخابات ریاست جمهوری فلسطین در [[ژانویه]] [[۲۰۰۵ (میلادی)|۲۰۰۵]] و همچنین [[اسماعیل هنیه]] از [[جنبش حماس]] به عنوان نخست‌وزیر حکومت ملی فلسطین می‌باشد.

 

در طول مقاومت انتفاضه، اسرائیل کراراً کارکنان و منابع حکومت فلسطین را مورد هدف قرار داد. خصوصاً بسیاری از افرادی که دستگیر، مورد سوءقصد یا کشته شدند و از سوی اسرائیل مورد اتهام فعالیت‌های تروریستی قرار گرفتند، از مستخدمان نیروهای امنیتی و شبه نظامیان حکومت فلسطین بوده‌اند. در [[عملیات ایجاد سپر دفاعی]] اسرائیل مدعی کشف اسنادی شد که بر طبق آن حمایت رسمی حکومت فلسطین از «فعالیت‌های تروریستی» که توسط عوامل آن و تحت عنوان «شغل‌های کاذب» انجام می‌شد، اثبات می‌گردید. به عنوان مثال، اسرائیل اقدام به دستگیری و محکومیت [[مروان برقوتی]]، یکی از رهبران شاخص جنبش فتح به اتهام رهبری [[گردان شهدای الاقصی|گردان‌های شهدای الاقصی]] نمود. برقوتی موفق به اثبات بی گناهی خود گردیده و عدم بیطرفی دادگاه‌های اسرائیل را محکوم نمود.

 

 

این تحرکات باعث برانگیخته شدن انتقاد فلسطینیان، کسانی که ادعا می‌کردند که حکومت فلسطین در حال فروپاشی بوده و دیگر قادر به ایفای تعهدات داخلی و خارجی خود نمی‌باشد، گردید. نهایتاً این تحقیرهای مکرر منابع و بنیادهای پی.ای. باعث اعتراض پی. ای؛ و برخی از حامیان مالی [[اتحادیه اروپا]] آن مبنی بر تعمد اسرائیل در مانع تراشی در مسیر حرکت پی. ای و به منظور کاهش توانائی قانون‌گذاری آن در راستای ایجاد تصویری از بی نظمی و تروریسم در مناطق فلسطینی نشین، گردید. در سال [[۲۰۰۲ (میلادی)|۲۰۰۲]] [[دانشگاه پیر و ماری کوری|دانشگاه پاریس ۶]] و [[دانشگاه لی لی]] فرانسه به تعلیق مقاوله نامه فعالیت‌های علمی، خصوصاً در مورد برنامه همکاری [[پی. سی. آر. دی.]] بین اتحادیه اروپا و اسرائیل رأی مثبت دادند. آنان در این باره به ماده ۲ مقاوله نامه که می‌گوید «احترام به [[حقوق بشر]] و اصول دمکراسی لازم است» اشاره نموده و اعلام کردند که این بند توسط اسرائیل محترم شمرده نشده‌است. خصوصاً که به‌دنبال این موضوع، کامپیوترها و دیگر ساختارهای زیر بنائی آموزشی فلسطین که با کمک مالی اتحادیه اروپا مهیا شده بودند، توسط [[تساهال]] مورد تخریب عمدی قرار گرفتند. بهرحال بعدها این دانشگاه‌ها که متهم به عقاید ضدیهودی گشته بودند، رای‌های خود را باطل نمودند.

منطقه الف اشاره به مناطق تحت نفوذ امنیتی و کنترل کشوری [[حکومت فلسطین|پی.ای.]] دارد.

منطقه ب اشاره به مناطق تحت کنترل کشوری [[فلسطینیان]] و کنترل امنیتی [[اسرائیل]] دارد.

 

همچنین نگاه کنید به[[فرمانداری کرانه باختری و نوار غزه]]، [[مناطق کرانه باختری و نوار غزه]]، [[لیست شهرهای کرانه باختری و نوار غزه]]