برندی: تفاوت میان نسخه‌ها

تا ارتفاع ۱۰ سانتیمتری دهانه برج تقطیری مسین را از شراب خام پر و با رعایت اصول از قبل دانسته، لوله خنک‌کننده متصل به لوله مارپیچ را نصب و آب‌بندی و پس از غوطه ور نمودن در ظرف آب سرد یا یخ، سر پلاستیک آزاد آن را وارد ظرف شیشه‌ای عرقگیری نموده، زیر دیگ را روشن و فرایند تقطیر را آغاز می‌کنیم. پس از مدت کوتاهی دیگ پخت ابتدا گرم و سپس داغ و به آهستگی تصعید گاز الکل آغاز و به دلیل عبور از لوله مارپیچ که حکم خنک‌کننده (رادیاتور) را دارد به مایع تبدیل و سیلان الکل با درجه بالا به درون شیشه عرقگیری آغاز می‌شود با تنظیم [[درجه حرارت]] دیگ پخت، کنترل کامل تقطیر را بدست می‌گیریم. بوی مطبوع الکل حاصل اگر مست‌کننده نباشد، نتیجه کار مثبت است.

 

 

اگر هنوز شرابی در بشکه تخمیر اولیه موجود بود، تفاله پخته شده را که خیلی هم داغ است دور ریخته و ظرف عرقگیری و لوله‌ها را کاملاً تمیز نموده و با تکرار تعریق، تقطیر را آنقدر ادامه می‌دهیم تا همه الکل آن شراب خام به بچ‌های با حداقل ۱۸٪ الکل تبدیل و به درون شیشه‌های تقطیر جاری شود. تا این‌جای کار عرق با درجه الکلی بالا (تقریباً ۵۵٪) بدست آمده ولی برندی نیست.

مخمر را با نصف لیوان آب نیمه گرم و عسل مخلوط و کاملاً هم زده تا حل و فعال شود.

 

 

از روز سوم هم زدن شراب خام را شروع می‌کنیم تا زمانی که تفاله و پوسته (نه هسته) ته‌نشین شود.

ت- اگر از برج تقطیر ۲۰ لیتری استفاده می‌کنیم نصف لیوان تولید اولیه (سَر تقطیر) را در شیشه جداگانه وارد می‌کنیم و درب آن را می‌بندیم. (سر تقطیر یک)

 

 

ج- لوله خروجی را درون شیشه بزرگ دیگری وارد می‌کنیم و حرارت را بالا برده تا حدود ۱۰۰ درجه برسد و عرقگیری را ادامه می‌دهیم تا حدود ۷۵۰ سی سی آب مقطری که بیشتر بوی انگور می‌دهد (روش عرقیات مفرح) درون شیشه بریزد. درب شیشه را می‌بندیم. (ته تقطیر یک)