سید روح‌الله خمینی: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد پاکتچی، فرامرز منوچهری و حمید انصاری در [[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]] می‌نویسند که نام پدرش مصطفی و پدربزرگش [[سید احمد هندی|احمد هندی]] بوده‌است اما از آنجا به قبل چندان روشن نیست و فقط گفته شده که نسب او به [[میرحامد حسین هندی]] می‌رسد. منبع اصلی شرح حال وی خاطرات برادرش [[سید مرتضی پسندیده|مرتضی پسندیده]] می‌باشد که می‌گوید [[محمدنصیر نیشابوری]] از سادات شیعه صاحب‌منصب حکومت [[صفویان|صفوی]] در ۱۷۰۶ میلادی به [[هند]] مهاجرت کرده و در دربار [[بهادرشاه یکم]] [[گورکانیان|گورکانی]] مغولان هند منصوب شد. فرزندش [[برهان‌الملک محمدامین]] [[صوبه]]‌دار (فرماندار استان) [[گجرات]] شده و وارد دستگاه ناصرالدین روشن‌اختر معروف به [[محمد شاه گورکانی|محمدشاه]] شد و جایگاه [[مردم ایرانی|ایرانیان]] را در دربار هند ارتقاء داد. برهان‌الملک در ۱۷۱۸ میلادی به حکومت [[اوده]] منصوب و با همکاری شیعیان اعلام استقلال کرد و سلسلهٔ [[نوابان اوده]] را بنیان گذاشت و در ۱۱۵۱ قمری (۲۱ سال قمری پس از حکومت اوده) مرد، اما با حضور فرزندانش سادات هند زیاد شدند. صد سال بعد [[میرحامد نیشابوری]] آغاز به فعالیت کرد که پدرش [[محمدقلی موسوی]]<ref name=cgie40777 /> معروف به علامه کنتوری یا [[کینتور]]ی<ref>{{یادکرد وب | نشانی=http://fa.wikishia.net/view/سید_محمدقلی_موسوی_هندی | عنوان=سید محمدقلی موسوی هندی | ناشر=[[ویکی‌شیعه]]}}</ref>{{مشکوک|ممکن است که کشمیری بوده باشد به جای کنتوری}} و برادرانش [[سیدسراج حسین|سیدسراج]] و [[سیداعجاز حسین|اعجاز حسین]] (همان میر حامدحسین هندی) از علمای مذهبی و فقهی مقیم هند بودند. فرزندمیرحامد حسین، سید ناصر حسین، نیز مرجع شیعیان هندی بود. او سه پسر داشت که پسر سومش، سید احمد موسوی، ساکن [[کشمیر]] می‌شود و پس از وی سید دین علیشاه بود. با کشته شدن دین علیشاه، فرزندش [[سید احمد موسوی هندی]] به [[نجف]] می‌رود و به درجه اجتهاد می‌رسد. در آنجا توسط یوسف خان فرفهانی به خمین دعوت می‌شود و در سال ۱۲۵۰ قمری رهسپار آنجا می‌گردد و در ۱۲۵۷ قمری با دختری به نام سکینه ازدواج می‌کند. مصطفی، پدر روح‌الله، در ۱۲۷۸ قمری متولد می‌شود. وی برای ادامه تحصیل به [[اصفهان]] می‌رود و در آنجا با هاجر خانم، دختر یکی از استادان خود که اهل خمین بود، ازدواج می‌کند.<ref name=cgie40777>{{یادکرد وب | نشانی=https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/40777 | عنوان=دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، خمینی، روح‌الله | ناشر=[[مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی]] | اثر=[[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]] | نویسنده=احمد پاکتچی، فرامرز منوچهری، حمید انصاری | صفحات= ۲ تا ۳ | پیوند بایگانی=https://archive.fo/huynk | تاریخ بایگانی=11 فوریه 2017 | جلد=22}}</ref>

 

خاندان خمینی ابتدا ساکن شهر [[نیشابور]] (دزق سرولایت نیشابور) بودند،<ref>{{یادکرد وب|وبگاه=www.rovzane.com|نشانی=http://www.rovzane.com/blog/show/دزق-زادگاه-اجداد-امام-خميني-در-نيشابور.html|عنوان=دزق زادگاه اجداد امام خمینی در نیشابور - روزنه|بازبینی=2018-12-28}}</ref> اما در اواسط قرن یازدهم هجری برای ترویج مذهب و نیز راهنمایی امور دینی جامعهٔ بزرگ شیعیان [[هند]]، راهی شمال این کشور و شهر [[لکنو]] واقع در ناحیهٔ [[اوده]] شدند. در این منطقه قوانین اسلام و [[امامیه|شیعهٔ دوازده‌امامی]] که از زمان [[صفویان]] دین و مذهب رسمی ایران به حساب می‌آمد، برقرار بود.<ref name="baqer2" />

در آنجا، آن‌ها ساکن شهر کوچکی به نام [[کینتور]] شده و آغاز به رسیدگی به امور دینی شیعیان آن ناحیه کردند. مشهورترین عضو این خاندان [[میرحامد حسین موسوی]]، نویسندهٔ کتاب [[میرحامد حسین موسوی#آثار|عبقات الانوار فی مناقب الائمةالاطهار]] بود.<ref name="alislam" /><ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.rkhomeini.org/imam_khomeini_biography.cfm?content_id=281| عنوان = Khomeini Biography: Childhood And Early , 1902 to 1923| تاریخ بازدید = ۸ اوت ۲۰۱۱| ناشر = rkhomeini.org| زبان = انگلیسی}}{{پیوند مرده|date=February 2019}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب| نام۱ = محمدرضا | نام خانوادگی۱ = حکیمی| عنوان = میرحامد حسین| سال = ۱۳۶۲| مکان انتشارات = قم}}</ref>