کاترین دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

در دوران زمامداری کاترین کبیر، [[امپراتوری روسیه]] ۴۶۸ هزار کیلومتر مربع از [[لهستان]] و بخش بزرگی از [[اوکراین]] و بخش هایبخش‌های شمالی امپراتوری عثمانی در دریای سیاه و تمام [[آلاسکا]] و بخش هایبخش‌های از [[سوئد]] را به تصرف درآورد. کاترین اصلاحاتی را در نظام ِ اداری، قضایی و آموزشی [[روسیه]] بوجودبه وجود آورد وی اصطلاحات گستردی در خدمات ارتشی به بار آورد و آکادمی دوشیزگان اشرافی را تاسیستأسیس کرد.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.iras.ir/Default_view.asp?@=3783| عنوان = تاریخ روسیه | ناشر = وبگاه مطالعات روسیه و آسیا میانه | زبان = فارسی}}</ref>

کاترین دوم که بعدها به کاترین کبیر ملقب شد، شاهزاده خانمی از یکی از دربارهای کوچک کشور بود به عقد ازدواج پتر سوم خواهرزاده ملکه الیزابت، امپراتریس [[روسیه]] درآمد. پتر سوم که مردی عقب مانده و سفیه بود پس از آن که به عنوان [[امپراتور]] تاج شاهی کشور [[روسیه]] را بر سر نهاد، با اعمال و حرکات غیرمنطقی خود طوری عرصه را بر روحانیون، نظامیان و آحاد مردم آن کشور تنگ کرد که همگی بالاتفاق خواهان عزل وی شدند و متعاقب این امر کاترین با همدستی عده‌ای از درباری‌ها و نظامیان با انجام یک [[کودتا]] ، پطر را عزل و خود به عنوان کاترین دوم ملکه [[روسیه]] تاجگذاری کرد. پس از آن سرتاسر زندگی کاترین تا زمان مرگش صرف لهو و لعب و شهوترانی گردید و در این راه پوتمکین صدر اعظم مقتدر آن کشور، یار و ندیم او بود.

در زمان سلطنت کاترین دوم تمام اصول انسانیت و آزادگی به زیر پا گذاشته شد و عصر کاترین یکی از ادوار سیاه [[تاریخ روسیه]] به‌شمار می‌رود. درحالی که کاترین خزانه مملکت را برای خوشامد معشوقه‌های جوانش به باد یغما می‌داد، دهقانان روسیه در فقر و تنگدستی بی حدبی‌حد و حصری غوطه می‌خوردند.

فتح سرزمین‌های تازه، ولخرجی‌های او و هزینه سنگین طرح‌های جدید، کاترین را مجبور کرد که مالیات اشراف را افزایش دهد و فشار این مالیات‌های اضافه، بر دوش دهقانان روستایی بود. با این‌که کاترین اولین تزاری بود که مشاورانش را ترغیب می‌کرد راه‌هایی برای بهبود شرایط دهقانان بیایند، اما سیاست‌های او موجب وخامت حال دهقانان شده بود. برای همین در دوران او بارها شورش‌های دهقانی رخ داد که [[شورش پوگاچف]] در دهه ۱۷۷۰ مهم‌ترین آن بود که می گفتمی‌گفت پطر سوم است که زنده مانده و حتی با اعدام رهبر آنان پوگاچف نیز مانع از تداوم شورش نشد و ناچار در میدان اصلی هر روستایی یک سکوی اعدام کار گذاشته شد و اعدام و شلاق و تبعید برای شورشیان وضع گردید. کاترین کبیر در ۱۷ نوامبر ۱۷۹۶ در سن شصت و هفت سالگی درگذشت و عصر اصلاحات با مرگ او رو به افول نهاد. در شصت سال بعدی، تزارهای روسی با رفتاری محافظه‌کارانه به حفظ سنت‌ها پرداختند. کاترین در هنگام مرگ تنها بود و همچون یک غریب که در کشوری بیگانه درگذرد زندگی را بدرود گفت.

افسانه ای در مورد مرگ کاترین بزرگ وجود دارند که بیان می کندمی‌کند کاترین بزرگ هنگامی که تلاش داشت با اسب خود رابطه یرابطهٔ جنسی برقرار کند به دلیل رم کردن اسب و ضربه به سرش کشته شد. این افسانه برای نخستین بار در بین مردمان طبقه بالا و ثروتمند فرانسه شکل گرفت و امروزه در غرب شناخته شده استشده‌است. احتمالاً رقابت فرانسه و روسیه به ویژه در زمان ناپلئون باعث سرهم کردن چنین افسانه ای توسط فرانسویان شده استشده‌است.