ادبیات کودکان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۲۰:
 
== دفتر خاطرات در ادبیات کودک ==
''شخصیت نوجوان'' داستانهاداستان‌ها برای بیان افکار محرمانه خود یا افکار آزاردهنده از [[دفتر خاطرات]] استفاده می‌کنند. در این مکان خاص که محل یادداشتهاییادداشت‌های خصوصی است گذر از تمامی مراحل سخت تصمیم‌گیری توصیف می‌شود. این دفتر پر از رازهای درونی است. در زیر این پوشش که جز خود به کس دیگر نمی‌توان اعتماد کرد نوجوان فضایی را می‌آفریند که خواننده خود را در آن می‌یابد.
 
فهم این نوشته‌ها آن قدر که به نظر می‌رسد آسان نیست چون شخصیت داستان همیشه به یک [[ساختار]] اهمیت نمی‌دهد. برای مثال در روایت یک چیز نوع نوشتار از نوجوانی به نوجوان دیگر فرق می‌کند؛ اما ساختار آن مثل یادداشتهاییادداشت‌های خصوصی است و اینجاست که نزدیکی بین'' نامه‌''ها و یادداشت‌های خصوصی معلوم می‌شود. نهایتاً (گرایش) نوجوان به نوشتن در یک برهه از زمان عموماً به یک جست وجو ارتباط دارد او به دنبال ''ابراز'' وجوداست.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=بهداد |نام= بهاره|کتاب= ادبیات کودک| ناشر= سوره مهر|سال1386=}}صفحه125</ref>
* الف) اشکال مختلف نوشتن:
 
''شخصیت نوجوان'' روش خاصی را برای نوشتن انتخاب نمی‌کند. آن‌ها روشی را برمی‌گزینند که به'' نوشتن'' سوقشان بدهد. با این وجود می‌توان تفاوت‌هایی بین نوشته‌ها درنظردر نظر گرفت. خاطره‌نویسی با نامه نگاری متفاوت است چون نامه‌ها هرچند که محرمانه باشند برای یک مخاطب نوشته می‌شود. نوجوانان دارای سطحی از [[زبان]] هستند که با سن آن‌ها مطابقت دارد. آن‌ها بین افکار کودکی ونوجوانی در نوسان به سر می‌برند بنابراین زبان آن‌ها متأثر از این نوسان است. عامل مهمی که برنوع نگارش تأثیر می‌گذارد تنها (مخاطب) است. اگر نوجوان خواننده‌ای رابرای نوشته‌هایش درذهن داشته باشد نمی‌تواند به توصیف خود بپردازد.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=بهداد |نام= بهاره|کتاب= ادبیات کودک| ناشر=سوره مهر |سال1386=}}صفحه126-127</ref>
* ب) ''شرایط نوشتن'':
 
خط ۳۷:
 
این مرحله بسیار سخت است. خود نوجوان تصور می‌کند که هیچ‌کس دراطراف او نمی‌تواند شنونده حرفهایش باشد.
این مانع می‌تواند ناشی از ارتباط ساده والدین ونوجوان باشد که اجازه هیچ حرفی رابه او نمی‌دهد. اینکه فردی چیزهایی که دراعماق قلبش هست به کسی نگوید او را درنظردر نظر دیگران فردی خوددار و محکم جلوه می‌دهد و البته او را به سمت نوشتن سوق می‌دهد. می‌توان گفت که میل به کسب اعتماد به نفس برگرفته از سنگینی امور روزانه است. نوشتن قبل از هرچیز پیدا کردن وسیله ایست برای تخلیه ''فشار روحی'' که گاهی غیرقابل تحمل است. پس دفتر خاطرات کلید اسرار درونی هر فرد است هرآنچه را نمی‌توان گفت فوراً تبدیل می‌شود به یک راز. این رازها گاه می‌توانند بی‌معنی باشند وگاه بار معنایی زیادی دارند لحن آن‌ها همیشه شدید است چون هرچه که ازنظر [[شخصیت]] داستان راز محسوب می‌شود قسمتی از وجود خود اوست. آن‌ها به محض بازگو کردن رازشان در دفتر خاطرات ذهنشان آزاد است<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= بهداد|نام= بهاره|کتاب= ادبیات کودک| ناشر= سوره مهر|سال1386=}}صفحه129-130</ref>
* ج) '''ابراز وجود''':
 
مفهوم راز این است که به دلایل شخصی قابل بازگویی نیست؛ بنابراین اگر کسی نتواند چیزی را بازگو کند نشان دهنده آن است که می‌داند هرچیزی را نباید گفت اگر پیر درکتاب مکاتبات غیرممکن به کیت بگوید که تو (خیلی بدترکیبی) نتیجه این حرف برهم زدن دوستی آن‌ها می‌شود. خاطره‌نویسی اجازه می‌دهد آنچه را که نمی‌توان گفت بگوییم و از این اعتراف درونی که نمی‌تواند دربیرون اتفاق بیفتد بهره ببریم این کار یک مهارت است که به ما آموزش می‌دهد درون خودراخود را از تنشهاتنش‌ها بزداییم.
 
عمل نوشتن برای نوجوان متود و روشی است برای آزاد شدن از وابستگی به پدر و مادر است البته باید گفت این روش مستقل شدن برای رشد هر شخص لازم است. پس از حل مشکلات نوشتن پایان می‌پذیرد پس نوجوان بابیرون آمدن از دفترچه خاطرات بزرگ می‌شود و موفق می‌شود بر اتفاقات و عواطفی که دردناک بوده غلبه کند و تمام این کارها بدون کمک والدین است؛ بنابراین دفتر خاطرات در ادبیات کودک چیزی بیشتراز یک وسیله برای بیان احساسات است این وسیله امکان می‌دهد تا شخصیت نوجوان شکل گیرد خاطره‌نویسی هم تکیه‌گاه است وهم وسیله ابراز وجود. بنابراین استفاده از یادداشتهاییادداشت‌های خصوصی در یک داستان ''تکوین'' است دراین مفهوم که راهکارهایی به نوجوان می‌نماید و ساختاری از افکار را برایش ترسیم می‌کند و شاید هم به او انگیزه نوشتن می‌دهد حتی اگر برای درد دل باشد<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=بهداد |نام= بهاره|کتاب= ادبیات کودک| ناشر= سوره مهر|سال1386=}}صفحه131-133</ref>
 
== درون مایه مرگ در ادبیات کودک ==
خط ۵۰:
* '''مرگ موضوع اصلی یا فرعی'''
 
داستان‌هایی که مرگ موضوع اصلی آنهاست اکثراً برای نوجوانان نوشته می‌شود چون موضوع این داستانهاداستان‌ها عزا تشریح مراسم [[تدفین]] و عقاید مذهبی گفته می‌شود. [[بالتوس کجا رفته‌است؟]]کتابی است از دروین ودلافونکه در آن (ویکتور) می‌خواهد بداند دوستش بالتوس بعد از مرگ کجا رفته‌است. این کتاب جستجویی است برای معنای مرگ که برای کودکان مثل یک راز است.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=بهداد |نام= بهاره|کتاب=ادبیات کودک | ناشر= سوره مهر|سال1386=}}صفحه138-139</ref>
* '''داستان واقعی یا داستان خیالی'''
باتوجه به تمایلات کودکان عصر حاضر داستان‌های واقعی نسبت به خیالی با استقبال بیشتری روبه رو می‌شود. شخصیتهای غیر واقعی در داستان کودکان سن پایین بسیار دیده می‌شود چرا که به کمک آنان می‌توان موضوعات پیچیده را مطرح کرد.
عناصر خیالی می‌توان به [[رؤیا]] و سفرهای خیالی به دنیاهای دیگر نام برد که شخصیتها در آن با آدمهایآدم‌های عادی فرق می‌کنند. دراین داستانهاداستان‌ها کودکی که شخصیت اصلی است می‌میرد مثل [[توماس‌ودنیای ماورایی]] نوشته دئون دلسر
* '''چه کسانی در داستانهایداستان‌های کودکان می‌میرند'''
مثل زندگی واقعی گاهی مرگ درست موقعی از راه می‌رسد که فرد در اوج زندگی است.
مرگ تنها به سراغ مادربزرگهامادربزرگ‌ها و آشنایان پیر نمی‌آید بلکه والدین کودکان هم می‌میرند. پذیرش مرگ آن‌ها بسیار مشکل است به خصوص در دنیای امروز که مرگ ومیر به خاطر رشد علم کمتر شده بارها شده‌است که نویسندگان برای نزدیک شدن به موضوع مرگ حیواناتی را مطرح می‌کنند که دوست کودکانند.
در داستان مادر بزرگ با پرنده‌های کولون دوستی بین بروژیت و پرنده فیرو دست مایه قرار می‌گیرد که زندگی اش بااسیر شدن در چنگ گربه پایان می‌یابد<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=بهداد |نام=بهاره |کتاب= ادبیات کودک| ناشر=سوره |سال1386=}}صفحه141</ref>
* '''چرا شخصیت‌های داستان می‌میرند؟'''