غواصی اسکوبا: تفاوت میان نسخه‌ها

غواصی ممکن است به دلایل گوناگونی انجام شود، شخصی یا حرفه‌ای. اکثر مردم غواصی را از طریق غواصی تفریحی شروع می‌کنند که صرفاً برای [[لذت بردن]] انجام می‌شود و دارای تعداد زیادی از رشته‌های فنی متمایز برای افزایش [[بهره‌وری]] زیر آب است. مانند غواصی در غار، غواصی در کشتیهایکشتی‌های غرق شده و غواصی در آبهایآب‌های یخ زده.

بسیاری از دیگر غواصان نیز برای انجام وظایفی در رابطه با فعالیت‌های دریایی دیگر مانند غواصان [[نیروی دریایی]] یا تعمیر و بازرسی قایق‌ها و کشتی‌ها و نجات کشتیهایکشتی‌های غرق شده مشغول می‌شوند.

اما معنای لغوی واژه حرفه‌ای به معنای آنست که شخص از آن شغل یا حرفه در آمدی کسب نماید که در بسیاری از موارد درآمد کسب شده در غواصیهایغواصی‌های تفریحی که بخشی از [[صنعت گردشگری]] را به خود اختصاص داده‌است، بسیار بیشتر از غواصیهایغواصی‌های صنعتی بوده و خطرهای تهدیدکننده آن نیز به مراتب کمتر از غواصیهایغواصی‌های صنعتی می‌نماید.

آب به‌طور معمول حاوی اکسیژن حل شده‌است که از آن ماهی‌ها و دیگر جانوران آبزی تمامی اکسیژن مورد نیاز خود را با جریان آبی که از آبششهاآبشش‌ها عبور می‌کند استخراج می‌نمایند. انسان فاقد آبشش بوده و از همین رو بدون کمک دستگاه‌های خارجی قابلیت باقی‌ماندن در زیر اب را ندارد.

آزمایشگران در غواصیهایغواصی‌های اولیه به سرعت کشف کردند که تأمین هوا از سطح و تنفس آن در زیر آب به راحتی امکان‌پذیر نیست. زیرا علاوه بر فشار طبیعی اتمسفر، فشار آب نیز بر روی [[قفسه سینه]] و ریه‌های غواص یک اتمسفر (۱۴٫۷ پوند بر اینچ مربع) برای هر ۳۳ فوت (۱۰ متر) عمق افزوده می‌گردد. بنابراین فشار هوای تنفسی باید تقریباً با فشار محیط اطراف یکی بوده تا ریه‌ها بتوانند به استنشاق هوا بپردازند. به‌طور کلی تنفس از طریق یک لوله که سه فوت آن زیر آب است دشوار یا غیرقابل انجام می‌شود.

دوباره تنفسگرها حبابهایحباب‌های بسیار کم یا هیچ گاز را در آب آزاد نمی‌کنند و غواص در هر ساعت به دلیل بازیافت هوای تنفسی خود، هوای کمتری را مصرف می‌نماید. این مزیت برای پژوهشها، موارد نظامی، عکاسی زیر آب و برنامه‌های کاربردی دیگر مورد استفاده فراوانی دارد.

اولین دوباره تنفسگرهای مدرن با سیستم الکترونیکی، نوع MK 19 اس ترون بود که توسط رالف اوستراوت توسعه یافت [نیازمند منبع] دوباره تنفسگرها بسیار پیچیده‌تر و گران‌قیمت تر از اسکوبای مدار باز هستند، و نیاز به آموزشهایآموزش‌های ویژه و نگهداریهاینگهداری‌های خاص برای استفاده ایمن می‌باشند.

در آزمونهایآزمون‌های میدانی و در مقایسه با سیستم‌های غواصی دیگر ابتلا به بیماری تراکم زدائی در غواصانی که طولانی‌تر در زیر آب باقی می‌ماند با استفاده از سیستم‌های دوباره تنفسگر بسیار کاهش یافته‌است. همچنین دوباره تنفسگرها می‌توانند دارای یک جریان ثابت از مخلوط نایتروکس در مدار تنفسی گردند که بنابراین محاسبه میزان فشار نسبی اکسیژن و مدت زمان مجاز قرار گرفتن در معرض آن در طول غوص می‌بایست تحت کنترل و نظارت غواص قرار گیرد.

یکی از [[اشتباهات رایج]] دربارهدربارهٔ نایتروکس این است که تنفس نایتروکس می‌تواند حالت بی‌حسی و [[خواب آلودگی]] یا بیماری [[نیتروژن نارکوسیس]] را کاهش دهد، اما تحقیقات نشان داده‌است که تنفس نایتروکس هیچ اثری بر این بیماری ندارد.

فشار هوای درون ماسک باید برای غواصی با فشار بیرونی ماسک یا آبهایآب‌های اطراف برابر گردد. [[عینک شنا]] برای غواصی مناسب نیست زیرا آن‌ها تنها چشمهاچشم‌ها را پوشش داده و در نتیجه اجازه یکسان‌سازی فشار درون و بیرون را به غواص نمی‌دهد. عدم برابرسازی فشار درون ماسک ممکن است منجر به باراتروما بر چشمهاچشم‌ها و صورت گردد.

برای غواصی با خیال راحت، غواصان باید شناوری خودراخود را در آب کنترل نمایند. برای تنظیم شناوری، تجهیزاتی مانند [[وسیله کنترل شناوری]] سیستم‌های توزین غواصی، لباس غواصی (لباس‌های مرطوب، خشک یا نیمه خشک، که بسته به [[درجه حرارت]] آب استفاده می‌شود) را می‌توان مورد استفاده قرار داد. برای قرار گرفتن در عمقی ثابت غواص باید [[شناوری خنثی]] داشته باشد. این حالت مصرف گاز تنفسی را به حداقل می‌رساند.

فشار رو به پایین بر غواص برابر با وزن غواص و تجهیزات او منهای وزن و حجم مایعی است که او و تجهیزات او جابجا کرده‌است. در صورتی که نتیجه منفی باشد [[شناوری مثبت]] است و چنانچه نتیجه مثبت باشد غواص [[شناوری منفی]] دارد. شناور بودن هر جسم در آب نیز توسط چگالی آب تحت تأثیر قرار می‌گیرد. چگالی آب شیرین حدود ۳ ٪ کمتر از آب شور است؛ بنابراین، غواصان که در آب شیرین شناوری (مثلاً یک دریاچه آب شیرین) شناوری خنثی دارند ممکن است در هنگام غواصی در آبهایآب‌های شور (مناطق استوایی) شناوری مثبت داشته باشند.

با توجه به بررسیهایبررسی‌های آماری سال ۱۹۷۰ آمریکایی شمالی، رانندگی با خودرو می‌تواند (در معیارهای مبتنی بر نفر به ساعت) ۹۶ بار خطرناک تر از غواصی باشد.

این تغییرات فشاری همراه با عمق، مواد قابل تراکم و فضاهای پر گاز بدن را که تمایل به تغییر حجم دارند فشرده کرده که می‌تواند باغث صدمه و آسیبهائی گردد که آسیب‌های فشار یا باراتوروما نامیده می‌شوند که می‌تواند کاملاً دردناک باشد و حتی در مواردی به‌طور جدی کشنده محسوب گردند. ای آسیبهاآسیب‌ها در موارد شدید باعث پارگی ریه یا [[پرده گوش]] یا حتی صدمه به سینوس‌ها می‌شوند.

فشار درون ماسکهایماسک‌های غواصی را می‌توان به هنگام پائین رفتن و با دمیدن دوره‌ای از طریق بینی در آن یکسان‌سازی نمود. در طی بالا آمدن به‌طور خودکار با نشت هوای بیش از حد از دور لبه‌ها یکسان‌سازی امکان می‌پذیرد.

قرار گرفتن طولانی مدت در معرض گازهای تنفسی غیر متابولیک مانند نیتروژن یا هلیم (که در این زمینه به عنوان [[گازهای بی‌اثر]] به آن اشاره شده‌است) در فشار بالا می‌توانند آن گاز را در خون حل و با جریان خون به آلوئول انتقال داده و از طریق مویرگ‌ها به سایر بافتهایبافت‌های بدن منتقل گرداند و در نتیجه آن گاز را در بافتهایبافت‌های بدن ذخیره کند. این فرایند اشباع نام دارد که دارای اثری بسیار آهسته بر غواص است.

با این حال هنگامی که فشار در طول بالا آمدن کاهش می‌یابد، مقدار از گازهای بی‌اثر محلول می‌تواند از بافتهابافت‌ها دفع شده و کاهش یابد. در نتیجه کاهش فشار گازهای بی‌اثر در ریه‌ها در طول بالا آمدن، گاز حل شده از ریه‌ها و توسط بازدم دفع می‌گردد. این فرایند توسط [[قانون هنری]] به خوبی توصیف گردیده‌است.

تا زمانی که این روند به صورت تدریجی و آهسته باشد، همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت. مشکل زمانی ناشی می‌شود که فشار با سرعت بیشتری کاهش یافته و مکانیسم دفع ناگهانی انجام پذیرد در این هنگام، حباب‌ها ممکن است در بافت‌ها رشد یافته و باعث آسیبهایآسیب‌های فشاری یا مسدود کردن رگ‌های خونی کوچک، بستن جریان خون و در نتیجه ایجاد [[بیماری تراکم زدائی]] گردد.

[[نیتروژن نارکوسیس]] یا حالت بی‌حسی و خواب آلودگی نیتروژن نیز از دیگر بیماریهایبیماری‌های شایع است که مکانیسم آن بسیار شبیه به اکسید نیتروژن، یا «گاز خنده» است که به عنوان گاز بیهوشی استفاده می‌گردد و می‌تواند توانائی قضاوت را مختل و غواصی را در حالتی بسیار خطرناک قرار دهد.

آب خاصیت هدایت حرارتی ۲۵ بار بهتر از هوا را دارد که غواص می‌تواند به [[هیپوترمی]] منجر شود. این عارضه قضاوت را مختل و زبردستی را از بین می‌برد که می‌تواند مرگبار باشد. برای پیش‌گیری از دست دادن دمای بدن، باید از پوششهایپوشش‌های معمول استفاده نمود.

لباس غواصی جلوگیری از جراحتهایجراحت‌های پوستی به هنگام غواص توسط اشیاء تیز یا زبر در زیر آب به کار می‌روند، حیوانات دریایی، مرجانهامرجان‌ها یا بقایای فلزی که معمولاً در کشتیهایکشتی‌های غرق شده یافت می‌شود می‌توانند بسیار آسیب زننده باشند.

[[غواصی فنی]]—برای غواصی عمیق‌تر از ۴۰ متر (۱۳۰ فوت) با استفاده از گازهای مخلوط یا ورود به محیط‌های سرپوشیده مانند (غارها یا کشتیهایکشتی‌های غرق شده)

* [[پرونده:Scuba-diving.jpg|200px|بندانگشتی|چپ|گروه غواصان اسکوبا]]

کتاب راهنمای جامع غواصی در آبهایآب‌های آزاد، تألیف مهندس محمد رسول باقریان - زمستان ۱۳۸۶