یوهان ولفگانگ فون گوته: تفاوت میان نسخه‌ها

او بین سال‌های [[۱۷۶۵ (میلادی)|۱۷۶۵]]-[[۱۷۶۸ (میلادی)|۱۷۶۸]] در [[لایپزیگ]] به تحصیل [[حقوق]] پرداخت و در آنجا به اشعار [[کریستین فورشتگوت گلرت]] علاقه پیدا کرد. پس از سال [[۱۷۶۸ (میلادی)|۱۷۶۸]]، گوته به زادگاهش بازگشت و مدتیم کدتی نیز در [[دارمشتات]] بود.

سال [[۱۷۸۸ (میلادی)|۱۷۸۸]]، گوته به وایمار بازگشت و تقریباً باقی عمرش را در آن‌جا گذرانید، هرچند که زندگی او در آن‌جا با [[جنگ‌های ناپلئونی]] روبه‌رو شد. گوته در وایمار به تحصیل زبان‌های [[زبان فارسی|فارسی]] و [[زبان عربی|عربی]] و همچنین [[قرآن]] پرداخت و شیفتهٔ اشعار [[حافظ]] شد.

'''علاقه به حافظ شیرازی'''

او عاشق حافظ و شهر شیراز بود. او عاشق ایران زمین بود.او میگفت : ای کاش من مریدی از مریدان حافظ شیرازی بودم.<ref name=":0" />

وی علاقه ویژه‌ای نیز به شهر [[ایلمناو]] در نزدیکی وایمار داشته‌است. در کوه کیکل هان در نزدیکی شهر ایلمانو کلبه‌ای از وی به یادگار مانده‌است.

[[آلفرد روزنبرگ]] (ایده‌پرداز اولیه نازیسم) نظرات خود را مرهون و برگرفته از آموزه‌های گوته می‌داند و او را «جوهر روح خود» نامیده‌است.<ref name=":0">دیویس، تونی، اومانیسم، ترجمه عباس مخبر، چاپ پنجم، تهران، [[نشر مرکز]]، ۱۳۹۴، صفحهٔ ۶۲</ref>